Steven Deschuyteneer Waarom we toch allemaal liever mensen om ons heen hebben

Toen ik 7 jaar geleden begon met het eten van meer groenten, had ik er totaal geen idee van dat het mijn leven en mijn inzicht ervan zo zou beïnvloeden. Ik heb moeten concluderen dat ik mijn leven eigenlijk heel vaak leef als, IK, helemaal voor mijzelf, heel egoïstisch en eigenlijk alleen maar verlang naar WIJ. Eigenlijk ben ik ervan overtuigd dat iedereen naar een WIJ verlangt. Ook mensen die zeggen, ik heb niemand anders nodig om gelukkig te zijn, helemaal in mijn eentje ben ik de beste. Misschien, nu kan het ook zijn dat het een vermijden is van de angst om bij anderen te zijn. In ieder geval kon ik zien dat er veel geleefd wordt als een IK en dat het grootste verlangen eigenlijk een WIJ is.

Een WIJ zit eigenlijk in meer dingen dan ik zou denken. Als ik een bepaald kledingstuk, voorwerp of auto koop, dan kan ik zeggen dat ik dat eigenlijk helemaal voor mijzelf doe en door niemand beïnvloed ben. Zeker? Vaak wil ik die aankoop ervoor laten zorgen dat ik ergens bij hoor. Ik koop een nieuwe broek omdat ik wil dat mensen mij zien als iemand die zo’n broek draagt. Ik koop een bepaalde nieuwe telefoon, omdat ik dan bij die groep mensen hoor die zo’n telefoon hebben. Ik koop een bepaald automerk, zodat mensen een bepaald beeld van mij hebben.

Steven Deschuyteneer Waarom we toch allemaal liever mensen om ons heen hebben ander aankijken

Voor het geval ik daar nu nog niet van overtuigd ben, kan ik mij kort het volgende voorstellen. Ik stel mij voor dat ik geheel alleen op aarde ben, niemand anders om mij heen en dat ik nu de keuze maak voor een nieuwe aankoop die ik wil doen. Vaak zal ik dan beginnen na te gaan waarom ik het wil kopen en wat voor waarde ik eraan hecht. Vaak zal ik moeten besluiten dat ik zoveel geld aan iets uitgeef vanwege hoe anderen mij erdoor zien.

Steven Deschuyteneer Waarom we toch allemaal liever mensen om ons heen hebben eenzaam

Dus stiekem denk ik dat we allemaal naar een WIJ verlangen. Alleen geef ik het meestal niet toe, wil ik het niet onder ogen zien, en misschien is het ook wel heel angstig om mijn behoeften van anderen te laten afhangen. Toch moet ik het niet veel verder zoeken, als er geen ander is, zijn er veel dingen die ineens geen waarde meer hebben.

Dus haak ik mezelf dan maar vast op de hoop dat als ik mijn ‘IK’-leven goed en intelligent leef, ik een perfect ‘WIJ’-gevoel zal hebben. Dit is natuurlijk een illusie. Telkens wanneer iemand ook maar de geringste belangstelling voor mij toont, is er iets dat ik voor hen vervul. Dit kan zo ver gaan als alleen het doorbreken van verveling, zich beter voelen in een bepaalde situatie tot zelfs het zich zeer prettig voelen in het bijzijn van. En zo kan ik in principe zeggen dat er nooit een ‘IK’ is, er is altijd een ‘WIJ’.

Wat ik in de loop der jaren als ontwikkeling heb gezien, is dat mijn ‘WIJ’ cirkel echt heel erg gegroeid is. Van mijn ‘IK’, familie, vrienden, mensen, dieren, natuur… naar alles in zijn geheel. Dus waarom zou ik dat ‘WIJ’ niet volledig leven en me in relatie voelen met alles. 

Waarom ga ik altijd uit van het ‘IK’? Omdat ik de illusie heb dat ik alles onder controle heb. Toen voor mij die illusie verdween en ik voelde dat ik deel uitmaak van alles, en er een uitzonderlijk ‘WIJ’ is op aarde, is het moment dat mijn leven echt begon en een ontdekking die ik iedereen toewens….

Ik zie je en ik hou van je! (Jessica Graham)

Steven Deschuyteneer Waarom we toch allemaal liever mensen om ons heen hebben natuur bergen

#samen #één #JessicaGraham