stevendeschuyteneer

Maand: oktober 2021

Wat je van uw partner verwacht en niet gebeurd!

Steven Deschuyteneer Wat je van uw partner verwacht en niet gebeurd

Ik vermoed dat iedereen die in een relatie zit het kent. Ik wil uit eten gaan, een complimentje krijgen, wat tijd samen doorbrengen, verder werken aan de relatie… en het gebeurt gewoon niet. Ik blijf altijd de hoop behouden, nu het komt niet. Vaak is de eerste stap, om dan de ander de schuld te geven en er heel boos over te worden, in de hoop dat dit dingen zal veranderen. Tijdelijk is dat een mogelijke oplossing, op de langere termijn is het vaak niet de oplossing. Sommige relaties lopen hierdoor op een gegeven moment zelfs stuk, om vervolgens in een andere relatie vaak hetzelfde (of een variant) scenario mee te maken.

Steven Deschuyteneer Met deze methode verandert iedereen Vanbinnen

Sinds mijn aangepaste manier van eten, als iets niet gaat zoals ik wil is mijn eerste reactie altijd even bij mezelf te rade gaan. Vaak heb ik moeten besluiten dat in die gevallen mijn communicatie niet goed was en onduidelijk over wat ik verwacht. Iedereen kent waarschijnlijk wel de genadeloze valkuil, je moet me aanvoelen en weten wat ik verwacht. We verwachten dan iets wat we vaak zelf niet weten en toch gaan we er vanuit dat onze partner dat wel weet. In de reeks, dingen moeilijk maken, is dit waarschijnlijk nummer één.

Voor mij was het dus duidelijk dat ik mijn behoeften beter moest leren kennen, en wanneer ik ze ontdekte, moest ik ook leren ze zo duidelijk, transparant en vrijblijvend mogelijk aan mijn partner mee te delen. Theoretisch klinkt dit eenvoudig, ik moet zeggen dat het heel wat tijd vergt en ik beschouw het vandaag nog steeds als een werk in uitvoering. Iets waar best vrij open over gecommuniceerd wordt, got it 😉.

Steven Deschuyteneer Wat je van uw partner verwacht en niet gebeurd lucht boom

Natuurlijk hoor ik dan vaak, ja maar als ik dan zo mooi mijn verwachtingen uitleg, verliest het zijn spontaniteit. Ja zeker, nu dan kom ik waarschijnlijk het dichtst in de buurt van de verwachtingen die ik heb. En dan kunnen we het natuurlijk een beetje over die verwachtingen hebben. Waar komen die vandaan? Heel vaak, zo niet altijd, uit scenario’s die we van iemand anders hebben gehoord, in een boek hebben gelezen, in een film hebben gezien… en het lijkt me zo zalig om dat zelf mee te maken. Zonder enige communicatie is de kans heel klein dat zoiets zich spontaan aandient. Als dat het geval is, prijs jezelf dan gelukkig dat je zo’n geluk hebt, want de kans dat het gebeurt is vrij klein zonder communicatie.

Ik vond toen de kunst om ervoor te zorgen dat ik die verwachtingen en verbeeldingen niet meer had. Het eenvoudigste leek mij hierin om me los te koppelen van de scenario’s die ik van iemand anders hoorde, in een boek las, in een film zag…en ze gewoon te accepteren als leuk voor de ander, als inspiratie…en er verder geen aandacht aan te besteden. Daarnaast was het ook belangrijk om er niet meer naar te zoeken. Want vaak betrap ik me erop dat als ik een romantisch diner wil, ik dat vaak ergens gezien heb, of op zoek ga naar informatie over een romantisch diner en dat het zich dan vastzet in mijn verwachtingspatroon. Dus ik ben gestopt met zoeken en wat zo bij me opkwam, als informatie, heb ik eerder gebruikt als mijn eigen inspiratie.

Als ik in het moment leef, is er heel weinig mis met die benadering en het voelt heel heerlijk. Nu gebeurt er daardoor niet meteen wat ik graag had gewild, ik zit met een neutrale energie en het zeer opgewonden gevoel, dat ik als energiek zag, is helemaal niet aanwezig in de verhouding die ik gewoon ben. Natuurlijk is de ander er om mij precies dat te laten ervaren wat ik moet ervaren. En ook al weet ik dit heel goed, het is toch zo hartverscheurend moeilijk te accepteren. Dus soms zijn er situaties waarin ik buiten mezelf ga, dingen opleg of afdwing, dingen ervaar en één ding is duidelijk, dit is alleen voor mij (nu is dat natuurlijk nooit zo). Dus ik creëer de illusie dat ik de controle heb en alles in eigen handen heb.

Steven Deschuyteneer Wat je van uw partner verwacht en niet gebeurd hemel

Toen ik daar nog in geloofde, de illusie had dat ik alles in eigen hand had en controleerde, zei een vriend eens tegen mij: Weet je dat wel zeker? Natuurlijk antwoordde ik.

Toen begon het, hoe controleer je en heb je controle over;

  • Het feit dat je hart klopt?
  • Het feit dat je ademt?
  • Het feit dat je spijsvertering werkt?
  • Het feit dat je huid geneest bij een wonde?

Ik moet zeggen dat ik me na die oefening vrij snel realiseerde dat er maar weinig is, als ik al, iets controleer. Natuurlijk is het beangstigend om tot het besef te komen dat ik niets beheers of onder controle heb. Ik zou zelfs kunnen zeggen dat de zin van het leven wegvalt. Nu valt de zin van het leven waarschijnlijk ook weg, als ik alles volledig zou ervaren zoals ik dat wil. Dat gaat ook in tegen de evolutie en energie van de natuur.

Dus die verwachtingen van de partner, is eigenlijk iets dat alleen mij aangaat en een verhaal dat ik mezelf vertel. Misschien als ik het mezelf positief vertel, ervaar ik het positief, en als ik het mezelf negatief vertel, ervaar ik het negatief. Want wat we geloven wordt om één of andere reden vaak onze realiteit en waarheid.

Ontdek, dat diep in jou een waarheid ligt die alleen jij kent en die bij jou past.

Steven Deschuyteneer Wat je van uw partner verwacht en niet gebeurd zonsondergang

#ontdek #waarheid #partner

Ontdek deze wandeling in uw buurt!

Steven Deschuyteneer Ontdek deze wandeling in uw buurt liefde

Met mijn aangepaste manier van eten, naast alle andere voordelen, ging ook mijn energieniveau omhoog, en mijn natuurlijke drang om te sporten nam alleen maar toe. Toen COVID veel sporten op een laag pitje zette, of zelfs helemaal verbood, maakte ik er een punt van om dagelijks met de hond te gaan wandelen. In het begin leek dat vooral uit empathie voor de hond, maar al vrij snel kwam ik erachter dat ik er ook een enorme positieve kalmteboost van krijg, uit zo’n wandeling. Het was niet meer duidelijk of ik dit niet ook vooral voor mezelf deed. Het moet een combinatie van beide zijn besloot ik.

Sinds bijna 2 jaar, heb ik er dus een punt van gemaakt om dagelijks met de hond (of als zij er duidelijk geen zin in had) of alleen, minstens een uur of 5 kilometer per dag te wandelen. Ik geniet van het buiten zijn, de natuur en natuurlijk de ontmoetingen die ik tijdens zo’n wandeling maak. Natuurlijk ontmoet ik mensen met soortgelijke ideeën, natuurlijk ontmoet ik mensen die mij regelmatig opmerken en natuurlijk ontstaat er een verbinding, al is het maar een blik naar elkaar, of uitwisseling van een lach.

Steven Deschuyteneer Ontdek deze wandeling in uw buurt Luna

Ik heb mensen leren kennen die ik in de voorgaande bijna 20 jaar dat ik hier woonde nog nooit had gezien, laat staan gesproken. Hele leuke ontdekkingen, ontmoetingen en gesprekken volgden en nu nog steeds. Dat gold ook voor onze hond, die nieuwe vrienden maakte, en tegen sommige andere honden ook duidelijk aangaf dat ze liever niet met hen wilde spelen. Ieder zijn vrije keuze, met sommigen kunnen we gewoon beter overweg dan met anderen, geen geweld voor nodig, gewoon duidelijk communiceren, wat onze hond zeker deed.

Ik begon steeds meer verschillende wandelingen in de omgeving te maken, en liet de hond dan soms vrij kiezen, welke wandeling ze vandaag het liefst deed. Op die manier ontdekte ik paden, waarvan ik voordien geen weet had. De mooiste in mijn omgeving is zonder twijfel ‘Het Rosdel’ bij Hoegaarden. Een stukje natuur dat dankzij ‘Natuurpunt’ in zijn pure staat wordt gehouden. 

Steven Deschuyteneer Ontdek deze wandeling in uw buurt Het Rosdel Hoegaarden

In de weekends, als ik wat meer tijd had, begon ik wat grotere en andere wandelingen te maken. Na een tijdje zo regelmatig op zondag gewandeld te hebben, kon ik alleen maar terugdenken aan mijn ouders die dit ook deden toen ik klein was, en de confrontatie van, wordt ik oud, kon niet wegblijven. Nu geniet ik er zo van dat ik er eigenlijk niet meer wakker van lig of het nu oud worden is of niet en gewoon geniet zoals het moment zich aandient.

Om wandelingen in mijn buurt te ontdekken gebruikte ik 2 dingen:

  1. Ik nam straten die ik nog nooit eerder had genomen en was erg nieuwsgierig in mijn ontdekkingen. Soms toonde een controle met google maps, me nieuwe of andere mogelijkheden.
  2. Een andere weg die ik ook nam, was het gebruik van de App Wikiloc. Met deze App ontdekte ik nieuwe paden, wandelingen en natuurwonderen niet ver van waar ik woon. Zeker een aanrader.

Ga op ontdekkingstocht, bewandel wegen die je nog nooit bewandeld hebt en waar je toch nieuwsgierig naar bent, of laat je leiden door de Wikiloc App.

Het heeft me doen ontdekken dat er zoveel schoonheid recht onder mijn ogen is, waar ik het vaak achter de horizon van mijn uitzichtpunt zocht. Zie de schoonheid in alles, hoe dichterbij, hoe kostbaarder het is.

Steven Deschuyteneer Wat te doen tegen overstromingen Meerdael bos

#wandelen #wikiloc #ontdekken

Basketbal – van plezier tot mentale geseling, het heeft het allemaal!

Steven Deschuyteneer Basketbal van plezier tot mentale geseling het heeft het allemaal

Ergens rond mijn 14 jaar (1992), was ik vrij groot voor mijn leeftijd, stond ik op school in Anderlecht op een basketbalveld en ontdekte ik dat als ik een bal naar een basketbalring gooide, die er soms in ging. Ik had al een aantal sporten gedaan, waaronder voetbal, minivoetbal, zwemmen, tennis, skiën, snowboarden… en telkens merkte ik dat ik elke sport gemakkelijk kon aanleren om te kunnen deelnemen, me aanpassen aan situaties ging vrij vlot, maar ik blonk nergens in uit. Bij basketbal was het ook zo, nu had ik er om de een of andere reden meer affectie voor.

Steven Deschuyteneer Basketbal van plezier tot mentale geseling het heeft het allemaal Michael Jordan Bulls

Vanaf dat moment werd mijn school rugzak groter, en mijn basketbal volgde me zowat overal. Dit alles viel samen met de briljante periode van Michael Jordan en zijn Chicago Bulls. Op dat moment bestond mijn kast voornamelijk uit merchandise pulls en t-shirts van Jordan en de Bulls. Ik was verslaafd aan basketbal en elk moment van de dag was een goed moment om te spelen. Eten in de klas om sneller te kunnen spelen tijdens speeltijd waren niet ongewoon. Hoewel ik me erg aangetrokken voelde tot basketbal als teamsport, was ik niet echt weg van de allerlei intelligente systemen die werden opgezet om een tegenstander uit te spelen.

Steven Deschuyteneer Basketbal van plezier tot mentale geseling het heeft het allemaal Michael Jordan Kamer

Op die leeftijd was ik veel meer bezig met de show van het spel, dunken en blokken (dakgoten zetten voor de kenners) was waar het allemaal om draaide voor mij. Toen ik 19 was (nog net geen 20 in 1998), op de bank van het eerste team mocht spelen, waren de systemen, de financiële kant, de sfeer tussen junioren en senioren, de belangrijkste factoren die ervoor zorgden dat ik het plezier verloor en me concentreerde op mijn vrienden en vrouwelijke soulmate. Way more fun!

Steven Deschuyteneer Sport spieren ego voeding Basket dunk

Toen ik 30 was, kreeg ik heimwee naar basketbal en begon ik één keer per week recreatief te basketballen in Tienen. Als er een tornooi of officiële wedstrijd was, deed ik graag mee en stelde alles in het werk om het te organiseren. Stiekem droomde ik ervan om in Tienen een veteranenteam op te richten. Dat bleek vrij moeilijk te organiseren, of ik zou alles op me moeten nemen en stoppen met spelen, wat toen niet mijn bedoeling was, want spelen had nog steeds voorrang. Op 35-jarige leeftijd heb ik me dan ingeschreven voor de veteranencompetitie in Jodoigne. Ik zou de sensaties van de jeugd weer oppakken, wist op mijn 35e nog eens te dunken in een wedstrijd en genoot met volle teugen.

Als 35-jarige (eerste jaar toegelaten bij de veteranen) spelen de meesten natuurlijk de pannen van het dak. Wedstrijden met 30-40 punten zijn niet ongewoon en een wedstrijd met 15-20 punten werd vaak als minder goede dag bestempeld. Voor het ego is dit natuurlijk ideaal, nu vrij kort na mijn 35ste ben ik aan dit avontuur begonnen en ben ik ook anders tegen basketbal aan gaan kijken. Natuurlijk zie ik nog steeds graag het dunken en blokken gebeuren, nu begon het collectief samenspelen op alle gebieden mij meer te interesseren. In de veteranencompetitie kon ik dit niet volledig terugvinden, en onder inspiratie van een super medespeler bedacht ik dat het misschien wel leuk zou zijn om op 40 jarige leeftijd weer eens in een reguliere P3 competitie te trainen. Daar was de confrontatie groot met de systemen, het hoofd altijd erbij houden, zeker in een omgeving met bijna allemaal sterspelers die van jongs af aan basketballen en voor wie het spelletje niet veel geheimen meer heeft. Ik moet toegeven, gewoon teruggaan naar de veteranencompetitie was voor mij op dat moment waarschijnlijk de makkelijkste stap geweest.

Steven Deschuyteneer Ik sport veel en verlies geen gewicht waarom basket

Nu was ik niet zo, mijn nieuwe levensstijl had me laten zien dat het onmogelijke, mogelijk was, als ik er maar in geloofde. En zo ging ik in een richting die velen waarschijnlijk als geseling zouden beschouwen. Ik moest me openstellen om van iedereen dingen te leren. Zowel van spelers die mijn zonen zouden kunnen zijn als van spelers die emmers ervaring hebben waar ik nooit zal komen. Ik moest op 40-jarige leeftijd dingen afleren en dingen opnieuw leren, die ik in deze sport nog nooit had ontdekt.

Het is moeilijk, niet gemakkelijk, ik zie vaak zwarte sneeuw, nu hou ik van elk moment. Elk moment leert me zoveel over mezelf en hoe ik tegen dingen aankijk, dat ik er heel dankbaar voor ben. Dank natuurlijk aan iedereen om me heen, voor het perfect op één lijn houden van de grens leren, herhalen en geduld, zodat ik op deze leerreis blijf lopen en niet afhaak. Ik weet niet waar ik ooit terecht zal komen en of ik effectief nog zoveel kan veranderen in mijn 40er jaren. Ik bewandel graag het pad, mijn intentie is om altijd een betere versie van mezelf te zijn of dat een betere speler betekent, is misschien een te egocentrische vraag. Ik probeer dus van elk moment te genieten en nodig iedereen uit om, als ze het echt voelen, soms de moeilijkere weg te kiezen, ook al lijkt de gemakkelijke weg een veel eenvoudigere keuze.

Als je niet bereid bent om te leren, kan niemand je helpen. Als je vastbesloten bent om te leren, kan niemand je tegenhouden.‘ – Zig Ziglar

I love this game!

Steven Deschuyteneer Sport spieren ego voeding Basket

#basket #basketbal #Ilovethisgame #gedreven

Hoe word (maak) je een betere versie van jezelf?

Steven Deschuyteneer Hoe word maak je een betere versie van jezelf

De beste versie van mezelf worden (maken), hoe doe ik dat?

Natuurlijk verwijs ik altijd naar mijn aangepaste manier van eten, de basis van mijn website, want dat is wat het mij allemaal stap voor stap heeft helpen realiseren. Nu kan ik het misschien ook op een andere manier bekijken, en dan zou ik snel zeggen dat ik de beste versie van mezelf ben als ik het externe niet de schuld geef.

Wat bedoel ik met niet de schuld geven aan het externe?

Als iemand enorm veel lawaai maakt! Als iemand irritant is! Als iemand tegen mijn auto aanrijdt! Als iemand me uitscheldt! … Ik kan waarschijnlijk nog uren doorgaan in die richting, dan is dat hun schuld, toch? Dit is precies wat ik bedoel met de schuld geven aan het externe. Zolang ik zulke opvattingen handhaaf, kan ik in mijn ogen niet de beste versie van mezelf zijn. Dan neem ik het standpunt in dat het een externe fout is en dat het extern moet worden opgelost.

Ik ben degene aan wie lawaai stoort, ik ben degene die iemand irritant vindt, ik ben de auto waar tegenaan gereden is, ik ben degene die uitgescholden wordt… al deze voorbeelden zijn niet extern, ze hebben 100% betrekking op mij. Hoe meer ik me richt op mijn innerlijk, hoe beter ik zal zijn.

Steven Deschuyteneer Waarom ik beter niet te veel geheimen kan hebben binnenin

Dan begin ik natuurlijk in de richting van, ik ben op mezelf gericht, maar ik hoor wel dat lawaai, ik vind het wel irritant, mijn auto is beschadigd, ik word wel uitgescholden… Het is een goed begin om op mezelf gericht te zijn. Nu een stap verder, is interesse tonen in wat er om me heen gebeurt. Als ik spreek zeg ik de bovenstaande dingen, ik zeg wat ik al weet, als ik luister en vragen stel wordt het interessant.

In veel gesprekken gaat het over mij en zo niet dan draai ik het in die richting; wat ik heb meegemaakt, mijn kinderen, mijn familie, mijn vrienden… Als ik vanaf nu vooral luister, vragen stel, interesse toon in de ander en in elke situatie zijn mening respecteer. Is dat niet een goed begin? Er is ruimte voor mijn mening als er om gevraagd wordt. Wil ik ze uiten ook als er niet naar gevraagd wordt, misschien is een dagboek of een website dan een oplossing? Als ik luister leer ik, als ik vertel zeg ik wat ik al weet.

Steven Deschuyteneer Hoe word maak je een betere versie van jezelf luisteren

Het is ook belangrijk om de beste versie van mezelf te zijn en een open geest te houden. Met vrijwel geen, of in ieder geval zo min mogelijk vooroordelen. Vraag ik me iets af of heb ik een vermoeden, wel dan stel ik de vragen in een open gesprek om dat vermoeden weg te nemen en ik zal mijn waarheid ontdekken.

Als ik naar mezelf kijk, is het ook interessant om te zien aan welke negativiteit of vooroordelen ik wel of geen energie geef. Ook al voel ik op veel punten dat het heel goed gaat, toch zijn er vaak dingen waar ik van nature geneigd ben negatieve energie aan te geven. Ik schrijf deze soms wel op, op een bepaalde dag observeerde ik:

  • Boeren die pesticiden op de velden sproeien.
  • Kachels in huis die op hun heetst staan met de dampkap op de hoogste stand.
  • De nieuwe lock down regels, waar we nog steeds niets aan de basis hebben gedaan en we blijven maar rondlopen als cowboys.

Nogmaals, dit zijn externe punten. Dus ik begon er naar te kijken als, ik doe mijn deel, mijn best en verder laat ik het los, mijn energie erin verandert niets. Ik ga ervan uit dat we leven wat we moeten leven.

Ik ontdekte ook dat minder denken en meer zijn, een enorme stap in de goede richting was.

Natuurlijk probeer ik steeds meer met mijn hart te leven en niet puur op mentaal denken. Nu betrap ik mezelf er nog vaak op dat het hoofdje soms op hol slaat, en hard werkt voor iets waar het niet voor hoeft te werken…en waarschijnlijk nog veel meer waar ik me niet bewust van ben. Mijn hart zal de weg wijzen, en al de rest kijk ik gewoon toe.

Steven Deschuyteneer Elke dag de beste authentieke versie van uzelf te zijn hoe doe je dat Morgan Freeman

In plaats van altijd de calimero te zijn, het slachtoffer, probeer ik steeds meer met de ogen te kijken dat alles voor mij gebeurt en niet tegen mij zoals ik vroeger zou hebben gekeken. In elke situatie kan ik zeggen: “Ik vraag me af hoe dit beter gaat worden“. Nieuwsgierigheid is een echte drive voor een super plezierig leven. Vragen stellen, erover praten, helpt om er constructief uit te komen.

Voor wie iets concreters wil om de beste versie van zichzelf te zijn, kan ik ook de 6 Pilaren van Bhakti Yoga aanraden – verbinding maken met onze bron van liefde:

  • Ik zal geen kritiek leveren op andere
  • Ik ben verdraagzaam
  • Ik neem geen aanstoot (en zeker niet persoonlijk)
  • Ik bied snel mijn excuses aan
  • Ik zie het goede in anderen en ik laat het hen weten
  • Ik ben dankbaar en hou een lijst bij van mijn zegeningen.

De beste versie van onszelf is al volledig geïntegreerd in onszelf, het is genoeg om ernaar te kijken en het waar te nemen!

Steven Deschuyteneer Hoe word maak je een betere versie van jezelf liefde amour

#besteversie #innerlijk #binnenin