
Zoals ik hier al eerder schreef over tantra, ontdekte ik vooral bewustzijn, vertraging en acceptatie. Nu komen daar veel andere onderwerpen bij, zoals toestemming, communicatie … waardoor alles een tantrische ervaring wordt. Wanneer we de natuur observeren, zien we veel van deze elementen terug. Voor degenen die misschien niet veel tijd in de natuur doorbrengen, kunnen huisdieren ons ook veel leren, vooral als je er meerdere hebt, hun interactie is magisch.
Het observeren van dieren kan een leercurve zijn die moeilijk te evenaren is op andere gebieden, kijk maar naar Jane Goodall’s observatie van de Chimpansees. Bij huisdieren zien we vaak (vooral bij honden en katten) dat ze zeer bewust, zeer aanwezig en zeer traag zijn, dat ze accepteren wat er is en sterk vertrouwen op hun zintuigen. Ze voelen, kijken, ruiken, proeven… bij elke handeling die ze verrichten, en ze nemen daar vaak de tijd voor. Zeer tantrisch.

Wanneer we een ander ritme opleggen aan ons huisdier, bijvoorbeeld door de leiband, zien we vaak dat het minder soepel verloopt. Onder druk van de eigenaar die haar voorttrekt, of haar meeneemt naar een plek waar ze niet heen wil, verliest ze eigenlijk haar tantrische verbinding met het leven. Wanneer een ontmoeting zonder de leiband plaatsvindt, verloopt deze vaak soepel. Natuurlijk kan de communicatie soms erg agressief lijken, maar dit is vooral duidelijk tussen de twee dieren en zorgt ervoor dat ze precies weten waar ze aan toe zijn met elkaar.
Soms kijken ze weg, staan ze in een bepaalde houding… dit zijn allemaal communicatiemiddelen die ze intuïtief hebben en die ze allemaal gebruiken om erachter te komen of er wederzijdse instemming is. Soms is er aanhoudende en grommende communicatie, nu met zeer weinig fysiek contact en vaak nadat de grenzen in beide richtingen heel duidelijk zijn aangegeven. Ze hebben een intuïtie die in veel gevallen meer dan voldoende is om uit de meeste situaties positief te komen.
Naast onze hond en kat hebben we onlangs een nieuwe puppy in huis genomen, en ook hier merkten we wat wederzijdse behoefte is. Omdat ze zo lief en klein is, hebben we de neiging om haar te aaien en te knuffelen. Dat is de menselijke behoefte, maar aan de andere kant hebben we de hond die vooral wil spelen en niet dezelfde behoefte heeft. Hij bijt dan in onze handen, hangt aan onze broek… waardoor we al snel zeggen: “Wat een vervelende hond.”

In feite zeggen we dit omdat we niet kunnen luisteren naar de werkelijke behoeften van de hond. We gaan uit van onze eigen behoeften, en als de hond daar niet aan voldoet, projecteren we dat op de hond als haar schuld. Aan de andere kant, als we in ons contact rekening houden met de behoeften van de hond en ons in het spel integreren, gaat alles perfect. Het voorbeeld hier gaat over een hond, maar het is ook perfect toepasbaar op menselijke relaties, en daarom zeer tantrisch.
Als je bewustzijn, aanwezigheid, vertraging, acceptatie van wat is en vertrouwen op je zintuigen (voelen, zien, ruiken, proeven…) in een menselijke relatie brengt, zul je merken dat veel relaties heel goed verlopen. En dat ik duidelijk zal aanvoelen welke relaties ik moet koesteren en welke andere relaties niet veel aandacht verdienen. Heel tantrisch. Zie de natuur in alles en laat me weten wat het je heeft geleerd!

Geef een reactie