Verveling klinkt tegenwoordig als een negatief woord en lijkt indirect verband te houden met mislukking. Tegenwoordig moet alles snel, efficiënt en bij voorkeur zonder al te veel moeite worden gedaan. Dit kan perfect worden bereikt door verveling, maar dat is niet het resultaat dat we nastreven, dus doen we zoveel dingen die al die resultaten opleveren waar ons ego naar hunkert. Is dit ideaal?
Als we naar dieren kijken, zien we dat in hun wereld alles langzamer en rustiger gaat. Natuurlijk zijn er ook in hun wereld momenten van leven en dood, maar die komen slechts af en toe voor. Vroeger leefden wij ook zo. Gewoon rustig liggen, voelen, genieten van het moment en de tijd ons leven laten. Momenten die sommigen nog steeds kunnen ervaren op vakantie, maar zelfs daar worden ze steeds meer een uitzondering. De boosdoener: die verdomde telefoon!
We vinden dat alles snel, efficiënt en zonder al te veel moeite moet gaan, en nu vergeten we onszelf er volledig in. We plannen dingen snel, het ene na het andere, en liefst zo veel mogelijk. Moeten we die dingen echt doen? Zijn het niet dingen die ons door de maatschappij worden opgelegd? En dan is er waarschijnlijk nog een fundamentele vraag: als we echt de keuze hadden, zouden we die dingen dan echt willen?
Alle hulpmiddelen, of het nu auto’s, smartphones, computers enz. zijn, geven ons het gevoel dat we dingen efficiënter kunnen doen. Maar terug naar de vraag: willen we die dingen echt? Want ze maken dingen inderdaad efficiënter, maar misschien voor dingen die we helemaal niet willen, zelfs als we ons dat zelf niet realiseren. We racen mee in een ratrace van dingen die we niet echt willen en betalen voor hulpmiddelen om dit zo efficiënt mogelijk te maken, zodat we tijd hebben om de dingen te doen die we echt willen doen.
Maar dit is een illusie; er is simpelweg geen tijd of energie meer over om de dingen te doen die we echt willen en voelen. Hoe komt het dat we dit niet beseffen? Waarom blijven we gewoon in dat hamsterwiel rennen? Omdat onze geest in deze moderne tijd geen rust meer vindt. Als het te stil wordt, als de verveling om de hoek loert, grijpen we naar die telefoon en lijkt alles perfect.
Maar we vergeten dat in die momenten van verveling, in die rustige momenten, geweldige ideeën bij ons opkomen. Ideeën die geen computer, smartphone, AI-tools… of wat dan ook aan de oppervlakte kunnen brengen. Ideeën die van jou nodig zijn en die de wereld een betere plek zullen maken. Moge de echte jij opstaan, uit verveling en rustige momenten! En als het een uitdaging is om gewoon kalm te blijven zonder iets om je heen, dan raad ik je echt aan om een meditatie ritueel te beginnen.
Recente reacties