Van jongs af aan voelde ik me erg aangetrokken tot snowboarden, waarschijnlijk een beetje in het verlengde van de skateboard periode die ik als kind had. Bovendien begonnen steeds meer vrienden te snowboarden en in het begin leek het me erg gevaarlijk. Toen ik er eenmaal mee begonnen was, was die angst snel verdwenen en kon ik er echt van genieten.
Ik heb er zelfs 20 km voor gereden, met de fiets, met een snowboardtas in de hand, om het in Neerpede Anderlecht, te kunnen beoefenen op matten (en dus winter en zomer).
De eerste keer dat ik daarna op sneeuw kwam, was ik helemaal verkocht. Vanaf dan, zou ik zo goed als elk jaar, een deel van de spaarcentjes daar naartoe laten gaan. Het is een passie geworden, die ik ook de kinderen wil laten ontdekken voor hun verdere ontdekking van de wereld.
Elk jaar in de winter gingen we naar de bergen en elk jaar werd ik met dezelfde dingen geconfronteerd:
– Steeds duurder wordende vakanties (huurmateriaal, skipas, appartement…).
– Verkeersopstoppingen met de auto.
– Elke familie individualistisch voor zich.
– Opstoppingen aan de skilift.
– Slecht weer en geen goed zicht.
– Volle zon en geen goede sneeuw.
– Liften toe, wegens defect of wind.
– …
er gebeurde altijd wel iets wat de verhouding tussen kosten en plezier in twijfel trok.
Het was ook niet omdat het duurder was, dat het een aangenamere vakantie werd. Tot 2014, toen ik mijn voeding veranderde, was dit mijn standaard kijk op de wintervakantie.
Vanaf dat moment, zijn er nogal wat dingen veranderd die mijn wintervakantie zeer positief hebben verbeterd.
Als er één ding is dat mij het meest heeft veranderd, dan is het leren “loslaten“.
Het loslaten van bijna alles, is super belangrijk als ik me goed wil voelen. Met loslaten bedoel ik, stop er geen negatieve energie in, accepteer wat er is en probeer er het beste van te maken op dat moment, ook al is het soms erg moeilijk.
Ter verduidelijking op mijn lijst van vroeger:
Steeds duurder wordende vakanties (huurmateriaal, skipas, appartement…).
Ik maak een balans op met alle pro’s en contra’s voor mezelf. Als ik uit balans ben, accepteer ik het zoals het is en geef het geen verdere energie meer. Is het materiaal echt slecht, is de skipas het niet waard, is het appartement niet wat ik verwachtte… neem ik het op voor de balans van volgend jaar en laat het gaan voor deze vakantie. Een heleboel dingen worden verknald door er gewoon negatieve aandacht aan te geven (waarschijnlijk van toepassing op een heleboel andere dingen).
Verkeersopstoppingen met de auto.
Ik kan er niets aan veranderen. Misschien even kijken naar Waze om te zien of er niets te vermijden valt, maar meer dan dat kan ik niet doen, dus laat ik los vanaf hier. Mogelijke balans voor volgend jaar, om misschien op een ander uur te vertrekken als ik het zo storend vind.
Elke familie individualistisch voor zich.
Misschien is dat de echte realiteit, misschien is dat mijn visie op wat ik wil geloven als mijn realiteit… ben ik ook geen individualistische familie? Ik weet dat ik de verandering moet zijn die ik in anderen wil zien. Wees het voorbeeld en laat los.
Opstoppingen aan de skilift.
Ik kan er niets aan veranderen en mij ergeren op de andere die er ook staan, lost gewoon niets op. Laat los, geniet van het moment en praat en maak contact met de mensen om me heen.
Slecht weer en geen goed zicht, volle zon en geen goede sneeuw, liften toe, wegens defect of wind…
De natuur heeft het goed op met mij, anders was ik al lang geleden van deze aardbol verdwenen. Het geeft me alles wat ik nodig heb op het juiste moment. Accepteer dit en wees er dankbaar voor. Maak er het beste van binnen mijn mogelijkheden met positieve energie.
Sinds 2014 is mijn verslaving aan de bergen alleen maar toegenomen. Ik hou van de frisse lucht, de oogverblindende uitzichten en de leuke momenten samen met andere mensen, vaak ver weg van wifi en telefoon.
Toch voelde iets niet helemaal goed. Als ik een week zou gaan skiën, zou ik niet echt in betere conditie terugkomen. Allé zeg, een week skiën, heel intensief en geen betere conditie… dat is toch constant sporten. Dat deed me denken dat de vakantie zoals die nu is, is eigenlijk +- 20 keer per dag een lift nemen en naar beneden glijden in een niet echt natuurlijke houding. De grootste moeite die ik doe, is ergens naar boven stappen (als dat al moet) of als het vlak is en ik moet springen om vooruit te komen.
Ik wilde dit op een andere manier ervaren. Daarom ben ik met snowboard op de rug en raketten aan de voeten naar boven gestapt,om van de pistes te komen en te genieten zoals ik nog nooit eerder heb genoten. Ja, ik heb mijzelf een paar keer ontmoet. Onderweg heb ik ook aardige mensen ontmoet. ¾ van de rit was het gewicht op mijn rug het moeilijkst om mee om te gaan. In de laatste ¼ begonnen de snowboardschoenen een beetje pijn te doen. Nu in 2 uur tijd meer dan 1000m omhoog stappen, vond ik eigenlijk heel goed meevallen.
Ik heb er 100% van genoten en dit smaakt naar meer!
Hoe maak jij u skivakantie nog beter?
#genieten #loslaten
Recente reacties