stevendeschuyteneer

Tag: ontdekken

Een weg naar natuurlijke genezing zonder medicatie!

Steven Deschuyteneer Een weg naar natuurlijke genezing zonder medicatie rugpijn

Voor sommige dingen is medicatie echt een geweldige uitvinding van wetenschappers, nu is het persoonlijk altijd mijn doel geweest om zonder medicatie te leven, en als dat niet mogelijk is, het absolute minimum . Natuurlijk is mijn overtuiging waarschijnlijk geïnspireerd door Hippocrates die zei: “Laat voeding uw medicijn zijn, en medicijn uw voeding.“. Over voeding als medicijn heb ik hier al een post neergeschreven, en hoewel voeding voor mij het begin was om dit alles te ervaren, ga ik hier nog wat meer schrijven over lichamelijke verwondingen waarbij ik zeer interessante natuurlijke ontdekkingen heb gedaan.

Bij het veranderen van mijn voeding, waren het vooral de verbeteringen van de 4 zintuigen; voelen, zien, horen en ruiken die me in staat stelden om een meer natuurlijke weg te gaan zonder medicatie. Vandaag is het alleen de Uveitis die ik soms moet behandelen met druppels cortisone. Nu ben ik op zoek naar natuurlijke alternatieven, en ik heb ze juist nog niet gevonden. Ik blijf ervan overtuigd dat elke blessure een fysieke en mentale kant heeft.

Steven Deschuyteneer Een weg naar natuurlijke genezing zonder medicatie pijn onderrug

Als ik zeg dat ik rugpijn heb, kan ik dat misschien koppelen aan een bepaalde activiteit die ik heb gedaan, maar vaak zit er ook een meer mentale oorzaak achter. Om dit met een voorbeeld te illustreren, als ik op mijn gemak in mijn tuin lig, en iemand komt mij vragen om te helpen iets superzwaars te dragen. Dan heb ik gemerkt dat als ik dit met liefde en volle intentie doe, ik zelden gekwetst word. Als ik daarentegen ga helpen dragen, tegen mijn zin, met veel boosheid in mij, dan komt er achteraf bijna altijd pijn bij kijken. Ziet u! Ik wist het mentaliteit… Natuurlijk, in beide gevallen is de situatie vergelijkbaar, het is alleen mijn kijk en vooroordelen die in beide situaties veranderen en die uit mijn ervaring bijdragen aan hoe ik me achteraf voel.

Als preventie kan ik dan proberen om met een positieve, liefdevolle inzet dingen in mijn leven te bereiken, het zal zeker helpen, nu is het natuurlijk geen garantie op een pijnvrij leven.  Als ik dan toch een blessure oploop, is het heel belangrijk om te begrijpen dat dit, zoals enorm veel dingen in het leven, valt onder een soort van het Kübler-Ross model. Het Kübler-Ross model is een vijf-fasen model, dat stelt dat mensen in bepaalde situaties door een reeks van vijf emoties gaan (Elisabeth Kübler-Ross beschrijft dit in het rouwproces): ontkenning, woede, onderhandelen, depressie, en aanvaarding.

Ik moest persoonlijk ontdekken dat ik ook vaak door die fases ga met blessures (mallet vinger, ontstoken achillespees, verrokken kuit, verstuikte enkel…) en dat er geen shortcuts zijn, we moeten door elk proces heen. De ontkenningsfase is vaak vrij kort, bij een blessure voel en zie ik de blessure vaak, dus de ontkenningsfase is heel vaak van korte duur.

Steven Deschuyteneer Een weg naar natuurlijke genezing zonder medicatie boos

Heel kort daarna kom ik dan in de fase van boosheid terecht. Waarom ik? Waarom heeft iemand anders mij dat aangedaan? Dat vergeef (vergeet) ik nooit! Opnieuw! Altijd dezelfde… herkenbare reacties? Deze fase kan soms lang duren, vooral door de projectie die ik aan mijn verwonding geef van wat dit voor mij zal betekenen gedurende een bepaalde tijd en hoe lang, hard ik zal leiden. Dingen als schreeuwen, sporten, op een boksbal slaan… kunnen soms ook helpen om de woede een uitweg te geven, in plaats van het op te kroppen.

Als ik de ontkennings- en de woede fase heb doorstaan, kan ik aan de onderhandelingsfase beginnen. Ik zie deze heel vaak hand in hand gaan met de depressie. In de onderhandelingsfase ga ik een soort schema opstellen waarvan ik denk dat het de blessure of aandoening zal laten genezen.

Steven Deschuyteneer Een weg naar natuurlijke genezing zonder medicatie achillespees oefeningen

Hierboven staat bijvoorbeeld mijn schema met oefeningen voor mijn achillespeesklachten, nu heb ik deze ook voor rugklachten, spierklachten… Ik gebruik ook natuurlijke producten om me verder te ondersteunen in dit proces, zoals vooral ijs, tijgerbalsem, traumeel…. Soms kan mijn geloof in mijn gevoel me parten spelen, en dan is het belangrijk om externe input te zoeken. Dit kan zijn van een arts, specialist of ook gewoon een vriend. Als het geloof soms twijfelt, kan zo’n externe bevestiging boost echt helpen. Als die richting eenmaal gevonden is, kan het weer helemaal pijnvrij voelen, soms heel snel gaan. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat de wond genezen is, vaak genezen we met de snelheid van de natuur, wat natuurlijk in schril contrast staat met de snelheid van de huidige moderne maatschappij.

Als ik mentaal sterk kan zijn om de noodzakelijke onderhandelingen binnen een bepaald tijdsbestek te doen, en er volledig in kan blijven geloven, wat er ook op mijn pad mag komen, dan ben ik heel dicht bij het stadium van acceptatie. Buiten echte breuken of open verwondingen, zijn de meeste aandoeningen en de bovenstaande stadia perfect haalbaar zonder medicatie. Dus wat drijft mij om toch medicatie te nemen, mijn gevoel van gemak (een pilletje is makkelijker dan al het werk hierboven), mijn geloof dat het met medicatie sneller over zal gaan, mijn twijfel aan de krachten van mijn eigen lichaam…. Ook ik merk dit nog elke dag.

Ontdek jezelf, leer jezelf beter kennen, accepteer wat je ontdekt en wees te allen tijde de beste versie van jezelf“, iets wat ik iedereen toewens!

Steven Deschuyteneer Een weg naar natuurlijke genezing zonder medicatie eigen kracht

#geenmedicatie #ontdekuzef #eigenkracht

Ontdek deze wandeling in uw buurt!

Steven Deschuyteneer Ontdek deze wandeling in uw buurt liefde

Met mijn aangepaste manier van eten, naast alle andere voordelen, ging ook mijn energieniveau omhoog, en mijn natuurlijke drang om te sporten nam alleen maar toe. Toen COVID veel sporten op een laag pitje zette, of zelfs helemaal verbood, maakte ik er een punt van om dagelijks met de hond te gaan wandelen. In het begin leek dat vooral uit empathie voor de hond, maar al vrij snel kwam ik erachter dat ik er ook een enorme positieve kalmteboost van krijg, uit zo’n wandeling. Het was niet meer duidelijk of ik dit niet ook vooral voor mezelf deed. Het moet een combinatie van beide zijn besloot ik.

Sinds bijna 2 jaar, heb ik er dus een punt van gemaakt om dagelijks met de hond (of als zij er duidelijk geen zin in had) of alleen, minstens een uur of 5 kilometer per dag te wandelen. Ik geniet van het buiten zijn, de natuur en natuurlijk de ontmoetingen die ik tijdens zo’n wandeling maak. Natuurlijk ontmoet ik mensen met soortgelijke ideeën, natuurlijk ontmoet ik mensen die mij regelmatig opmerken en natuurlijk ontstaat er een verbinding, al is het maar een blik naar elkaar, of uitwisseling van een lach.

Steven Deschuyteneer Ontdek deze wandeling in uw buurt Luna

Ik heb mensen leren kennen die ik in de voorgaande bijna 20 jaar dat ik hier woonde nog nooit had gezien, laat staan gesproken. Hele leuke ontdekkingen, ontmoetingen en gesprekken volgden en nu nog steeds. Dat gold ook voor onze hond, die nieuwe vrienden maakte, en tegen sommige andere honden ook duidelijk aangaf dat ze liever niet met hen wilde spelen. Ieder zijn vrije keuze, met sommigen kunnen we gewoon beter overweg dan met anderen, geen geweld voor nodig, gewoon duidelijk communiceren, wat onze hond zeker deed.

Ik begon steeds meer verschillende wandelingen in de omgeving te maken, en liet de hond dan soms vrij kiezen, welke wandeling ze vandaag het liefst deed. Op die manier ontdekte ik paden, waarvan ik voordien geen weet had. De mooiste in mijn omgeving is zonder twijfel ‘Het Rosdel’ bij Hoegaarden. Een stukje natuur dat dankzij ‘Natuurpunt’ in zijn pure staat wordt gehouden. 

Steven Deschuyteneer Ontdek deze wandeling in uw buurt Het Rosdel Hoegaarden

In de weekends, als ik wat meer tijd had, begon ik wat grotere en andere wandelingen te maken. Na een tijdje zo regelmatig op zondag gewandeld te hebben, kon ik alleen maar terugdenken aan mijn ouders die dit ook deden toen ik klein was, en de confrontatie van, wordt ik oud, kon niet wegblijven. Nu geniet ik er zo van dat ik er eigenlijk niet meer wakker van lig of het nu oud worden is of niet en gewoon geniet zoals het moment zich aandient.

Om wandelingen in mijn buurt te ontdekken gebruikte ik 2 dingen:

  1. Ik nam straten die ik nog nooit eerder had genomen en was erg nieuwsgierig in mijn ontdekkingen. Soms toonde een controle met google maps, me nieuwe of andere mogelijkheden.
  2. Een andere weg die ik ook nam, was het gebruik van de App Wikiloc. Met deze App ontdekte ik nieuwe paden, wandelingen en natuurwonderen niet ver van waar ik woon. Zeker een aanrader.

Ga op ontdekkingstocht, bewandel wegen die je nog nooit bewandeld hebt en waar je toch nieuwsgierig naar bent, of laat je leiden door de Wikiloc App.

Het heeft me doen ontdekken dat er zoveel schoonheid recht onder mijn ogen is, waar ik het vaak achter de horizon van mijn uitzichtpunt zocht. Zie de schoonheid in alles, hoe dichterbij, hoe kostbaarder het is.

Steven Deschuyteneer Wat te doen tegen overstromingen Meerdael bos

#wandelen #wikiloc #ontdekken

Voel je vrij, zo haal je de onderbewuste druk van je af!

Steven Deschuyteneer Voel je vrij zo haal je de onderbewuste druk van je af

Als ik deze onderwerpen elke week neerschrijf, ben ik me ervan bewust dat ik dingen schrijf die ik heb meegemaakt, waarschijnlijk vaak op een heel positieve manier. Dit is vaak omdat ik uiteindelijk dacht dat het een hele leuke en positieve ervaring was die ik moest delen. Nu is ze misschien niet de hele rit zo geweest en zijn er vaak moeilijke obstakels geweest. Ik probeer deze mee te nemen, hoewel ik me ervan bewust ben dat ik regelmatig onbewust het soort facebook of instagram communicatie heb. Daarmee bedoel ik, dat ik de mooiste, aantrekkelijkste foto/verhaal post die maar 5% van de werkelijke werkelijkheid weergeeft.

In deze topic, over onbewuste druk, ga ik het vooral hebben over die momenten dat het niet altijd gaat zoals ik zou denken en wat ik er aan deed. Die 95% moeilijke en zwaardere tijden, die me uiteindelijk dan toch het langverwachte en gezochte resultaat geven. Ik denk dat iedereen wel gevoelens van draaierig, duizeligheid of hevige stress kent of heeft gekend. Vaak tijdens één of andere zwaardere periode van het leven, in volle ontdekking en waarschijnlijk vaak door het in zich opnemen van dingen die niet van ons zijn.

Steven Deschuyteneer Voel je vrij zo haal je de onderbewuste druk van je af niet blij

Dit is ook bij mij regelmatig het geval en dit kan te maken hebben met werk, werktijden, geld, privéleven, partner, kinderen, vrienden, eten, huisdieren, een situatie, verandering, ontwikkeling… of een manier van handelen zoals perfectionisme. Soms kan het interessant zijn om even in een richting te kijken van, waar komt deze druk vandaan die soms ook aanvoelt als iets onbewusts. Het pompt energie uit het lichaam en zorgt er eigenlijk voor dat ik vooral wil rusten of ontspannen. Het ‘druk’ gevoel is de ene keer zo goed als weg, en de andere keer is het zo aanwezig dat het bijna het enige is waar ik aan kan denken.Vaak zijn er persoonlijke activiteiten zoals sporten, chillen… die even het hoofd op iets anders zetten en hier tijdelijk voor kunnen helpen.

Ik vond het belangrijk om me af te vragen of ik er iets aan kan doen? Want vaak kan ik alleen maar mijn best doen en de rest kan ik niet echt beïnvloeden. Natuurlijk is het makkelijker gezegd dan gedaan om los te laten. Op sommige momenten is het waarschijnlijk ook gewoon te veel, en dan moet ik zeker respect hebben voor mijn eigen.

Steven Deschuyteneer Met deze methode verandert iedereen verandering

Moeilijk schijnt ook de richting naar anderen te zijn. Vooral accepteren hoe zij denken, over mij praten en het niet op mij afreageren, mezelf blijven. Personalisatie plaatst ons in het middelpunt van de gebeurtenissen (zelfs wanneer we dat niet zijn), geeft ons het gevoel essentieel en noodzakelijk te zijn (zelfs wanneer we dat niet zouden moeten zijn), en geeft ons de illusie van controle over hoe het leven zich ontvouwt (zelfs wanneer die controle niet bestaat). De remedie tegen verpersoonlijking is empathie. Wanneer we ons inleven in een ander, zijn we geneigd minder te personaliseren omdat we niet vastzitten in ons bekrompen, op onszelf gerichte gezichtspunt.

Vaak is het ook interessant om het gevoel te bekijken vanuit zijn werkelijke belang ten opzichte van mijn ego. Met ego bedoel ik vooral het beeld dat andere mensen van mij zouden hebben. Met echt belangrijke dingen, bedoel ik: eten, warmte en liefde. 3 dingen waarvan ik persoonlijk voel dat ik ze in overvloed heb in mijn leven. Dus waarom stress, nou voornamelijk voor het ego. Opnieuw kom ik terug op de confrontatie met het loslaten van dingen die niet essentieel zijn, nu die ons om de één of andere reden raken en ons het gevoel geven essentieel te zijn. Alles wat ik ervaar gebeurt voor mij, niet tegen mij. Wees gewoon mijzelf, niets moet, gewoon “zijn” en alles zal goed komen.

In veel situaties is het vooral de druk die ik ergens van voel die het voor mij onleefbaar maakt. Een goede zoon zijn, een goede student zijn, een goede atleet zijn, een goede vriend zijn, een goede minnaar zijn, een goede echtgenoot zijn, een goede vader zijn, een goede werknemer zijn, een goede collega zijn… de lijst is eindeloos en nergens is er een handleiding van hoe het goede van dat alles dan moet zijn.

Steven Deschuyteneer Hoe ga je van seks naar superbewustzijn Chakras

We krijgen echter wel signalen via allerlei inputs van ons lichaam. Vaak worden er opmerkingen gemaakt, die nu gewoon opmerkingen zijn, die we vaak heel persoonlijk opvatten. Waaruit we onze eigen conclusies trekken en die ervoor zorgen dat we niet verder komen. Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik gewoon mijn hart moet volgen en al het andere opzij moet zetten. Ik ben de beste versie van mezelf die ik kan zijn en ik volg mijn hart. Als dat niet genoeg is, spijt het me dat ik niet meer kan doen op welk niveau dan ook. Ik probeer mezelf te zijn hier en nu, veel meer is echt moeilijk en niet iets wat ik zou moeten dragen.

Voor vele onderwerpen kan ik ook de meditatietechniek van het loslaten gebruiken. Ik accepteer de gedachte die opkomt, geef er geen energie meer aan en neem het zeker niet persoonlijk. Er is ook geen schuldgevoel dat ik het had moeten doen, ik heb mijn best gedaan zoals ik kon, maak het beste van elke situatie en al het andere heeft niets met mij te maken.

Dit alles heeft niets met mij te maken. Mijn geld, juist, wat is geld? Mijn stress, mezelf respecteren en doen wat ik kan, meer kan niet verwacht worden, toch? Het besef is iets virtueels, er is niets concreets en veel is iets wat ik me inbeeld en vertel. Mijn eigen zijn en met innerlijk respect het beste van mezelf geven, zijn, meer kan er niet verwacht worden en meer druk neem ik niet. 

Steven Deschuyteneer Voel je vrij zo haal je de onderbewuste druk van je af Meerdael bos

#zijn #mijzelfzijn #ontdek

Waarom is het leuk om met sommige mensen in dezelfde ruimte te zijn en met anderen niet, hier is een oplossing!

Steven Deschuyteneer Waarom leuk sommige mensen zelfde ruimte

In het verleden had ik er vaak moeite mee om met sommige mensen in dezelfde ruimte te zijn. Vaak bekeek ik de situatie als een slachtofferrol. Ik ben hier om een of andere reden, ik kan het niet veranderen en laat de tijd gewoon zo snel mogelijk voorbijgaan. Wat zijn de belangrijkste redenen die ik hiervoor gaf en die meestal extern zijn?

Vaak zijn die:

  • Ik ben hier om iemand anders een plezier te doen.
  • Of misschien, ben ik hier omdat ik wil dat sommige mensen (denk vooral aan familie, vrienden, collega’s…) mij op een bepaalde manier zien. Als ik hier niet zou zijn, zouden ze me misschien anders zien en dat wil ik niet. Of ik ben er nog niet klaar voor om daarmee te leven.
  • Als ik er dan ben, geef ik er ook vaak negatieve energie aan, wat de ander voelt en waardoor de afstand tot contact nog groter wordt (als ik er al voor open sta of überhaupt contact wil).

Al het bovenstaande is natuurlijk het ideale recept om het niet leuk te vinden met bepaalde mensen in dezelfde ruimte. De enige uitzondering daarop, is waarschijnlijk als ik bij toeval ontdek dat we dezelfde interesse hebben voor bepaalde dingen, denk aan sport, hobby’s, werk…. Dan verandert de situatie vaak van minder leuk, naar, nou dat was nog best leuk.

Steven Deschuyteneer Waarom leuk sommige mensen zelfde ruimte reactie

Met alles wat ik hierboven geschreven heb, zie ik dat de reden vaak is, dat ik niet naar mezelf luister en veel te veel bezig ben met hoe anderen mij zullen zien. Als ik niet de moed heb om te zeggen wat ik niet leuk vind, is dat vaak omdat ik niet klaar ben voor de reactie van de ander of hoe die mij zal zien vanwege mijn mening. Soms is de reden dat ik het niet leuk vind, ook het feit dat de situatie ongemakkelijk voelt. Misschien is dat ongemakkelijk gevoel wel de andere persoon die gewoon wil dat ik op deze manier iets nieuws ontdek.

Naar het stadium van nieuwe ontdekking ga ik vaak niet, vaak zeg ik gewoon “ja” en ga mee, of zeg “nee” en probeer een alibi te vinden dat niet bespreekbaar is. Een alibi dat natuurlijk enorm veel energie kost. Als ik “ja” zeg en gewoon mee ga, kost dat ook vaak veel energie, vaak omdat ik dan in mijn hoofd bezig ben met, wat had ik graag dit of dit willen doen.

Steven Deschuyteneer Waarom leuk sommige mensen zelfde ruimte energie

Dus als ik besloten heb om niet voor mezelf op te komen en gewoon te volgen, dan is het ook vrij zinloos om er verder nog negatieve energie aan te geven. Dat is volledig verloren energie. Een eerste stap in zo’n situatie is dus om alles volledig los te laten. Het te zien als een neutrale ervaring en we zullen zien wat de situatie brengt. Ik ben volledig aanwezig.

Vaak vanwege hoe anderen mij zullen zien durf ik de eerste stap al niet te zetten. Nu is dit juist de stap die nodig is om de situatie te veranderen. Ik moet op zoek naar mijn eigen aanpak hiervoor om te doen wat over het algemeen “het ijs breken” wordt genoemd. Iedereen kan hier zijn eigen aanpak voor hebben, bij mij is het bijna altijd vragen stellen, nieuwsgierig zijn en interesse tonen.

Meer mensen doen dit in zo’n situatie en wanneer men een gemeenschappelijk punt vindt, is alles gemakkelijker. Wanneer men geen gemeenschappelijk punt vindt, bijvoorbeeld ik ben volledig geïnteresseerd in alleen maar basketbal en de andere persoon haat vooral alles wat met basketbal te maken heeft, dan wordt het wat moeilijker. In het ergste geval zorgen mijn vooroordelen ervoor dat ik het gesprek helemaal afsluit, mokkend over hoe kan iemand nou niet van basketbal houden….

Steven Deschuyteneer Geen kus geen hand nieuwe manier groeten voor betere wereld liefde

Sinds ik in 2014 stapsgewijs veranderingen aanbracht in mijn voedingspatroon, merkte ik steeds vaker dat mijn gedachtepatroon niet veel meer overeenkomt met het mainstream en cultureel overgeërfde gedachtepatroon dat ik vroeger had. Hierdoor kwam ik vaak in situaties en ruimtes terecht, waar de verschillen zo ver uit elkaar liggen, dat het voor mij, zeker in het begin, heel moeilijk was om een leuk gesprek te voeren. Als ik er nu op terugkijk, had dit waarschijnlijk veel meer te maken met mijn oordeel en reactie over de andere persoon, dan visa versa. Zoals Wayne Dyer zei: “Als je oordeelt over een ander, zegt dat niets over hem of haar, maar wel over hoe jij oordeelt.

Dus wat is er veranderd en hoe ga ik daar vandaag de dag mee om?

Natuurlijk als ik sinds 2014 (zoals hier op deze website onder vele onderwerpen te lezen is) mijn liefde voor alle levende wezens op deze aardbol exponentieel heb zien toenemen, wordt het moeilijker, tot moeilijker, om in een ruimte terecht te komen met iemand waar ik geen liefde voor heb. Liefde voor iemand hebben, betekent niet dat ik het met alles over die persoon eens ben (verre van zelf). Het stelt me in staat hen te accepteren zoals ze zijn, hen te zien als gelijkwaardig aan alle andere levende wezens, hun standpunt te begrijpen (terug, dus, het er niet mee eens te zijn) en interesse in hen te tonen (om dingen in mezelf te ontdekken).

Ik merk dat wanneer ik echte belangstelling en aanwezigheid toon, en de vragen durf te stellen die me echt interesseren, elke ontmoeting een godsgeschenk is. Ik moest tot de conclusie komen dat ik in het verleden vaak deze vragen niet durfde te stellen. Ik ging uit van mijn vooroordelen en stelde daarom niet de vragen die ik zo graag had willen stellen. Ik durfde mijn nieuwsgierigheid niet te volgen. In mijn voorbeeld dat ik hierboven gaf “de ander heeft vooral een hekel aan alles wat basketbal is” is het heel interessant om door vragen te ontdekken waarom dat zo is (zonder er mijn eigen verzinsel aan te geven).

Wees aanwezig, stel vragen en ontdek dingen die elke seconde, een seconde maken die meer dan de moeite waard was!

Steven Deschuyteneer Waarom leuk sommige mensen zelfde ruimte vragen

#vragen #ontdekken