Sinds ik voor het eerst over COVID-19 hoorde en vandaag de proporties zie die dit aanneemt, is er een vraag die ik mezelf blijf stellen; “Wat leren we hiervan en hoe komen we er sterker uit?” Ik zie wel maatregelen op korte termijn, zoals afstand houden, geen direct contact, een mondmasker dragen… nu hoop ik dat dit niet het nieuwe normale wordt en dat we wat langer kijken dan onze neuzen lang zijn, vind je niet?
Het is mijn persoonlijk standpunt dat ik ga proberen uit te leggen en toe te lichten in deze meerdelige serie. Dingen die ik heb geobserveerd en wat ik als een strikt minimum zou beschouwen om te realiseren. Natuurlijk hoop ik dat mensen in de gemeenschap iets creatiever zijn dan dit en nog verder gaan dan dit.
Om te beginnen wil ik graag schetsen waar mijn informatie over COVID-19 vandaan komt, niet onbelangrijk in het verhaal.
Sinds ik in 2000 mijn ouderlijk huis verliet, kijk ik geen tv meer buiten soms een film of een sportwedstrijd. Sinds 2006 luister ik ook niet meer naar de radio, zelfs niet in de auto. Ik heb nooit een krant genomen en rond 2010 heb ik me ook afgemeld van alle nieuwsbrieven per e-mail. Ik behield enkel “breaking news”, waarvoor ik me in 2015 ook heb afgemeld.
Vanaf 2015 ben ik wel begonnen met het delen op social media wat ik dacht te moeten delen. Nu zelf keek ik naar enkele berichtjes en zou dan het zelf vlug uitzetten, want al te veel zou het niet resoneren met mij.
Ik ben dus niet op zoek naar nieuws, ik leef mijn leven en het nieuws dat me moet bereiken, bereikt me. Dit nieuws bereikt me via mensen om me heen, familie, vrienden, collega’s, mijn werk (internationaal)… en wat ik in mijn dagelijks leven waarneem.
Ik ben dus waarschijnlijk een vreemdeling als het gaat om het weten van nieuws, en de visie die ik hier geef is rekening houden met het feit dat ik niet veel informatie van buitenaf heb. Misschien een andere visie die misschien ook een positieve bijdrage kan leveren?
Laat ik deze serie beginnen bij het begin, van waar en hoe komen we eigenlijk aan deze COVID-19?
Uit de informatie die ik heb gehoord, komt het uit China en is ontstaan door het eten van exotische dieren. In dit geval worden blijkbaar schubdieren gezegd, nu er worden ook wel eens vleermuizen vernoemd.
De mensen die het eten, moeten in extreme hongersnood verkeren zonder andere oplossing, toch? Dit is geen dier dat je ziet en waarvan je zegt, dat ga ik hier even rauw verslinden. Dit gaat smaken! Trouwens, zijn er dieren (zelfs in België) die ik rauw wil verslinden? Ik kan er geen bedenken. Nu ik de industriële teelt van vlees zie deze dagen, ben ik blijkbaar een van de enige die er zo over denkt.
Een eerste normale maatregel hieruit lijkt me een verbod op het eten van (exotisch) vlees, nietwaar? China zal een “tijdelijk” verbod invoeren. Hou je me voor de gek, na wat we vandaag zien hebben we het over “tijdelijk”, en als het vergeten is beginnen we gewoon weer opnieuw? Ik denk dat dit punt gewoon veel meer aandacht verdient.
Bovendien, als de mensen waar dit vandaan komt echt zo’n hongersnood hebben, dan moet er dringend iets aan gedaan worden, niet? Natuurlijk kan ik me dat alleen maar voorstellen en heb ik geen echte ervaring, maar ik denk nog steeds dat als ik samen met een schubdier in een cel zou worden gezet, ik eerder zou sterven van de honger met een vriend naast me, dan te gaan denken om die vriend op te eten en nog wat langer in leven te blijven. Nu heb ik de situatie niet meegemaakt, dus ik heb geen recht van spreken. Als deze mensen in zo’n situatie verkeren dat ze die stap nog steeds nemen, dan moet er toch dringend iets aan die hongersnood worden gedaan? We kunnen toch niet toestaan dat er in 2020 zo’n onmenselijke situatie bestaan?
En als het geen hongersnood is, gewoon iets wat ze dagelijks eten, dan moet er toch iets gedaan worden aan onze geestelijke gezondheid en ontkoppeling van de werkelijkheid? (Iets wat waarschijnlijk overal ter wereld toegepast zou kunnen worden) Ik moet het lijden dat ik zelf aan andere levende wezens aanbreng onder ogen durven zien. Ga niet voor een paar euro naar een fastfoodrestaurant om een hamburger te kopen, ga naar de wei en dood het varken of de koe en eet zo de hamburger. Ik denk dat de populariteit van de hamburger lichtjes zal dalen. Ik heb ook het vermoeden dat degenen die de meeste hamburgers eten, veel problemen zullen hebben om nog maar alleen de koe of het varken in het wild te vangen.
Of het nu gaat om de Spaanse griep, SARS, SARS-CoV-2… blijkbaar komen ze altijd voort uit onze omgang met dieren. Misschien wordt het tijd dat we onze relatie met dieren in twijfel trekken en toegeven dat we mis waren? Welke acties worden er in dit verband ondernomen? Wie neemt er zelf al zijn persoonlijke acties hieromtrent? Ze zijn nog niet tot aan mijn oren gekomen, laat het mij weten. Ik ben echt geïnteresseerd in een betere toekomst dan het nieuws dat tot nu toe aan mijn oren komt.
Stay tuned voor “deel 2 – vervuiling tot waar gaan we”.
#verandering #positief #covid19
Geef een reactie