Een mandala is een geometrische configuratie van symbolen. Voor mijzelf ken ik het vooral van de prachtige vormen, tekeningen en de tatoeages die er uit voortkomen of erop gebaseerd zijn. Ik had ook kleurboeken gezien waarin het kleuren van mandala’s werd aangeprezen als een rustgevende bezigheid. Verder dan dat ging mijn kennis van mandala’s niet.
Totdat ik vrij recent een reportage zag over het boeddhisme. Naast het feit dat ik zag dat voedsel die boeddha’s eten, afhangt van de liefde die erin gestoken is om het te maken. Als er geen liefde in is gestopt, eten ze het niet. Was er een boeddhist die een prachtige, mooie, fijne mandala aan het maken was. Hij lijkt er weken en weken aan te werken en dan aan het eind van de reportage, veegt hij deze mandala gemaakt van zand gewoon weg. Ik was in shock, hoe kan iemand zoveel werk, geduld en precisie in iets steken en het dan zomaar wegvegen. Zonder, zoals in deze moderne tijden, er op zijn minst een foto van te maken.
De mandala wordt blijkbaar in verschillende spirituele tradities gebruikt als een begeleidingsinstrument. De leer erachter is te leven met het feit dat alles tijdelijk, vluchtig en vergankelijk is. Dus dit gaat echt in de richting van het volledig loskoppelen van het materiële. Ik kon me vinden in de gedachte en begon ook te zien hoe ik het in mijn leven kon toepassen.
De tijdelijkheid van boeddha speelt nog steeds in mijn hoofd, en ik heb zelfs overwogen om ergens zo’n kleurzand kit te zoeken of te kopen. Natuurlijk zou ik hetzelfde effect ook met een puzzel kunnen doen. Of misschien op de piano verkennen en loslaten op wat ik maak. Het is een hele verschuiving en een verandering die niet gemakkelijk te nemen is om te leven met het feit dat alles tijdelijk is. Dit in plaats van de illusie te hebben dat alles voor altijd is en zal zijn.
Een mooie ironische illustratie hiervan, zijn waarschijnlijk de mandala tatoeages die ik heb en de spirituele tradities die de Boeddha eraan geeft. 2 dingen die niet veel met elkaar te maken hebben en toch was de tatoeage tot nu toe mijn enige definitie ervan. Met de leer van het tijdelijke, vluchtige en vergankelijke, krijgt de mandala maar ook alle andere schoonheid in de wereld voor mij een andere betekenis.
Geniet van het heden, geniet van de schoonheid zoals ze is en geniet van de nieuwe schoonheid die er morgen zal zijn. Alles is tijdelijk, zowel plezier als pijn. Hoewel ik over liefde nog niet helemaal weet. Waarschijnlijk is deze ook tijdelijk op een bepaalde maat, aangezien hij met elke seconde groter wordt.
#mandala #tijdelijk #vluchtig #vergankelijk
Geef een reactie