Ik ben katholiek opgevoed, gedoopt, heb mijn twee communies gedaan en ben getrouwd. Als de mensen me nu zouden vragen waarom, zou mijn instinctieve eerste antwoord zijn geweest voor de leuke feestjes en de cadeautjes. En als ik er wat langer over nadenk, is het antwoord gewoon omdat iedereen het deed en het is de normale gang van zaken.
Toch voelde ik me erg aangetrokken toen op een gegeven moment in mijn jeugd een super lieve medemens zei: “al die commerciële bullsh** met die geforceerde events en speciale datums in het jaar”. Ik had het nog nooit iemand zo direct horen zeggen zonder boe of ba, nu kon ik hem zeker geen ongelijk geven. Als je met mensen samen wilt komen, moet je het gewoon doen en niet wachten tot er een of andere commerciële datum is om dat te doen.
Waarschijnlijk niet nodig om uit te leggen dat ik nooit naar de kerk ben geweest en dat ik met de schandalen die rond de kerk hangen zeker geen enkele aantrekkingskracht toe heb. Als iemand mij zou vragen in wat ik geloof, is mijn antwoord altijd “in mezelf” geweest.
Al die verplichte dagelijkse of wekelijkse momenten en ceremonies, ik zag het nut er niet van in. Dan ook nog al die verzen en tekens die ik uit het hoofd moest weten en waarvan ik totaal geen benul had. Om nog maar te zwijgen van het bidden. Wat is bidden eigenlijk?
Op het internet heb ik de volgende informatie er over gevonden: “Bidden is je leven in handen geven van iemand die groter is dan jij“. Je kunt op 2 manieren bidden: dankzegging en smeekbede. “Vragen om beter te worden is een smeekbede. En dat is heel goed om te doen.” Je kunt zoveel en zo vaak vragen als je wilt…maar bidden is geen garantie dat het zal gebeuren, geef God daar niet de schuld van. “Als je niet beter wordt, dan moet het zo zijn”.
Je kunt ook bidden voor hele aardse, materiële dingen, zoals een nieuwe auto, een baan of meer salaris. Je kunt overal bidden en er is geen verplichte houding.
In 2014, zodra ik mijn eetgewoontes veranderde, begon ik anders naar het geloof te kijken. Het feit dat het gelijkgestemde mensen bij elkaar brengt, dat er altijd een luisterend oor is en dat het een bepaalde onverklaarbare betekenis aan het leven geeft, vond ik heel positief over elk geloof. Als er een geloof was dat waarschijnlijk het dichtst bij mijn levensstijl stond, dan was het wel het boeddhisme. Nu koppig als ik ben, voel ik me helemaal niet boeddhistisch en mijn antwoord op wat ik vandaag de dag nog steeds geloof zal “in mezelf” zijn.
Met mindfulness en meditatie, een van de dingen die ik sinds 2014 dagelijks doe, is het uitdrukken van mijn dankbaarheid voor het leven, de levensenergie en de prana die overal op aarde is. Ik vraag ook dat ik intuïtief de juiste weg mag kennen, de weg die het beste is voor alle levende wezens op aarde. Ik vraag ook dat deze energie ons kan helpen om voor alle levende wezens terug te keren naar een natuurlijke genezing van alle ziekten, zonder al die chemische medicijnen.
Deze dagelijkse gewoonte is echt iets waar ik op sta om te doen (net als mijn dagelijkse yoga), waar, wanneer en met wie dan ook. Mijn gevoel van eigenwaarde is te groot om dit over te slaan, één van de redenen waarom ik vaak om 5 uur ’s morgens opsta.
Nu, ik uit dankbaarheid en vraag hulp… wat was die definitie van bidden ook alweer?
“Bidden is je leven in handen geven van iemand die groter is dan jij.” Er zijn twee manieren om te bidden: dankzegging en smeekbede.
Wow, maakt dat mee, ik bid gewoon elke dag … voor 2014 zou ik heel snel “nooit” hebben gezegd. Tijden kunnen veranderen. Eigenlijk denk ik dat iedereen moet doen waar hij of zij zich het beste bij voelt. Als dat gebed, meditatie, yoga… of een andere dagelijkse gewoonte is, denk ik dat het meer dan normaal is voor hen om zich te uiten uit zelfrespect.
Veel liefde voor hen die bidden, maar ook voor hen die niet bidden. Namasté.
#dankbaar #geloof #bidden
Recente reacties