Als iemand me over 5G spreekt, krijg ik meteen het beeld van de testen die gedaan zijn waar in de buurt van die testen, blijkbaar vogels spontaan dood zijn gevallen. Ik vermoed dat dit ook het beeld is dat de meeste te binnen schiet als ik de verspreiding van de petities tegen 5G zie.
Natuurlijk moet ik laten zien dat ik het daar niet mee eens ben, petities en geweldloze demonstraties, zijn acties die ik niet moet opgeven. Nu houdt het voor de meeste mensen vaak daar op. Wat ik bijna altijd vergeet is dat als niemand ‘iets’ koopt, dat ‘iets’ niet ontwikkeld zal worden en zal blijven bestaan. Ik leef in een markt van vraag en aanbod, als er geen vraag is dan is er geen aanbod.
Ja Steven, dat begrijp ik, nu heb ik die 5G niet nodig en ik koop het niet. Echt waar?
Wat 5G betreft, ik heb die dode vogels gezien en ik koppel dat aan mogelijke identieke menselijke sterfgevallen. Gruwelijk, we zien die dood als direct, dus volledig onacceptabel en natuurlijk zijn we er volledig tegen. Wat nu, als de dood geleidelijk komt, in de vorm van een ziekte die ik niet goed ken en die ik niet weet hoe ik ze moet genezen? Als ik dan zie hoeveel van deze ziekten er vandaag de dag zijn, dan denk ik dat dit als acceptabel wordt gezien.
Dus 5G, geen probleem, ik sterf er niet meteen aan, zoniet zal het vrij snel door de wet worden verboden. Dus sterven, indirect door ziekte kan niet gegarandeerd worden dat we dat vermijden. In orde? Nee, als er een kans is dat het mensen bedreigt, moet het verboden worden.
Is dat zo?
Deze discussie heeft al plaatsgevonden voor radiosignalen, draagbare huistelefoons, mobiele telefoons, magnetrons, wifi, bluetooth, smartphones… allemaal dingen waarvan niet voor 100% kan worden bewezen dat ze geen potentieel dodelijke ziekten bij de mens opwekken of veroorzaken en toch zijn ze er. Heb ik al een röntgenfoto gemaakt bij een dokter en gezien welke voorzorgsmaatregelen de dokter neemt? Dat is waarschijnlijk omdat het onschadelijk is…
Waarom is dat? Nou, het kan niet bewezen worden dat het een ziekte veroorzaakt of beïnvloed. En dat die ziekte er niet wordt door veroorzaakt of beïnvloed, kan ook niet bewezen worden, dus het komt wel goed. Dat is tot nu toe altijd onze aanpak geweest, dus waarom zou het nu anders zijn?
Als ik vandaag tevreden ben met mijn huistelefoon en alleen met mijn PC via een ethernetkabel op het internet ga, dan zal ik een bepaald voorbeeld laten zien. Als nu een bepaald percentage van de mensen dit voorbeeld overneemt, zal er een reeks praktische kabels en speciale vaste telefoons verschijnen.
Dus ik vraag me af wie er tegen 5G is en nog steeds een smartphone heeft vandaag?
Ik kan het mis hebben, maar ik denk dat we in de buurt van 99% komen.
Wie gebruikt alleen wifi en nooit zijn mobiele data?
Ik kan het weer mis hebben, maar ik denk dat we in de buurt van 99% komen.
Wie heeft al een naar video’s via zijn mobiele data gekeken?
Ik kan het weer mis hebben, maar ik denk dat we in de buurt van 99% komen.
En wat is de reactie als de data slecht of niet snel binnenkomt?
Die kl*** verbinding, toch?
Moet ik doorgaan?
We gebruiken en kopen dingen die deze ontwikkelingen stimuleren zoals 5G op een niveau dat we zelf niet beseffen. Misschien een goed moment om een kijkje te nemen, oké, we hebben die smartphone en we gebruiken mobiele data. In hoeverre maakt dit het leven beter? Durf eens heel kritisch te kijken en vraag het je echt af? Het gaat allemaal sneller, geen twijfel mogelijk, nu dit sneller, wat draagt dat bij aan een beter leven? Worden we niet lui, onoplettend en asociaal door die constante hulp die we nodig hebben in de vorm van een smartphone?
Vandaag de dag is het dus aanvaardbaar dat er ziekten zijn die we niet kunnen genezen, zoals ouderdom, alleen komen ze al op zeer jonge leeftijd voor en sterven er kinderen of zeer jonge mensen aan. Nu er geen verband is, moeten we er niets aan doen en dat kleine dingetje dat niets aan ons leven bijbrengt, blijven accepteren. Zou het niet verstandiger zijn om toe te geven dat we een fout hebben gemaakt en dat we als mens een andere weg moeten inslaan? Of zijn we daar echt te dom voor?
Waarom denk ik dat nieuwe settopboxen een knopje hebben om de wifi uit te schakelen? Waarschijnlijk omdat er een vraag voor is. Natuurlijk zullen sommige van hen dit vragen om hun netwerk te beschermen of om een andere bezitterige reden. Een ander deel zal ook zijn omdat mensen dat wifi ding niet vertrouwen en alleen het minimum nemen van wat ze nodig hebben als ze denken dat het nodig is.
Dus als ik dingen anders ga gebruiken, meedelen aan mensen om me heen, hen aanmoedig om deze dingen ook toe te passen en de voordelen ervan uitleg. Misschien zal morgen de kabel weer hip zijn en kunnen we terug beginnen te kijken, en openlijk te praten met mensen op straat. En zullen ze snel stoppen met die 5G verder te ontwikkelen.
“… Je mag zeggen dat ik een dromer ben… Maar ik ben niet de enige. Ik hoop dat u zich op een dag bij ons zult aansluiten. En de wereld zal als één zijn …” – “imagine” – John Lennon
Ik kan me voorstellen dat als mensen deze website lezen, ze misschien denken dat alles rozengeur en maneschijn is voor mij. Ik kan iedereen geruststellen, of misschien niet, dat het zeker niet zo is. De weg is niet altijd gemakkelijk, de hindernissen zijn soms groot en moeilijk. Wat ik wel vind is dat de weg super mooi en aangenaam is om te belopen, wat vroeger anders was. Ik schreef dit bericht over nooit ziek zijn om eventueel van die gedachte van deze website af te komen en in dit bericht doe ik een tweede poging om het met een ander voorbeeld uit te leggen.
Het leven is eenvoudig, nu het is niet zo eenvoudig om alles te begrijpen met één antwoord. Of zoals Jim Carrey zei – “Ik denk dat iedereen rijk en beroemd moet worden en alles moet doen waar ze ooit van gedroomd hebben, zodat ze kunnen zien dat het niet het antwoord is…”.
Wat ik op deze weg vond, is een bijna natuurlijke manier om bijna alles te genezen. Zonder medicijnen en met alleen natuurlijke middelen zoals beschreven in de natuurgeneeskunde in deze post. Nu lees je het goed, “bijna alles“, behalve een oogziekte.
Als kind heb ik nooit echt last, of iets ernstigs aan mijn ogen gehad, totdat ik op 22-jarige leeftijd begon te werken. Ik zou een bedrijfsauto hebben voor mijn werk, nu krijg ik die pas na 6 maanden.
Als transport voor die eerste 6 maanden van Brussel naar Antwerpen leek de aankoop van een motor de ideale oplossing. Nu ben ik in augustus met mooie zonneschijn aan de slag gegaan, en 6 maanden verder bracht het me tot januari met sneeuw. Na één van die tochten in de sneeuw op de snelweg, bevroor de sneeuw op mijn vizier van de helm en was ik genoodzaakt om met een open vizier te rijden.
Enkele dagen later had ik pijn met een rood oog, waarmee ik naar de oogarts ging, die zou concluderen dat het een oogontsteking was die waarschijnlijk te wijten was aan de kou tijdens het motorrijden. Ik herinnerde me nog goed dat mijn eerste oogarts boos op me was, omdat ik mijn oog niet open kon houden van de pijn, en dus kon ze me niet goed onderzoeken. Begrijpelijk.
Toen de pijn verder ging, besloot ik naar een andere oogarts te gaan, die de diagnose uveïtis stelde. Een inwendige oogontsteking en blijkbaar iets ernstigs. Volgens de oogarts kan ik, als ik hier niet voor zorg, zelf blind worden.
Er waren allerlei medische onderzoeken en bloedtesten, nu niemand kon achterhalen waarom ik die uveïtis had. De oogarts besloot dat vermoeidheid en stress de belangrijkste factoren waren. Om het te laten genezen moest ik (soms zelfs elk uur) druppels Pred Forte toedienen en ik moest zelf een injectie Pred Forte in mijn oog krijgen omdat het niet met druppels wegging.
Vanaf dat moment heb ik regelmatig last van uveïtis, soms blijft het een paar jaar weg, soms verschijnt het meerdere keren per jaar. De oplossing, altijd een reserve flesje Pred Forte bij me en als ik het voel aankomen, doe ik druppels in mijn oog. En na vaak enkele weken en enkele flessen Pred Forte later, gaat het voorbij.
Waar is het probleem? Nou, die Pred Forte is geen natuurlijk geneesmiddel en er zit veel cortisone in. Iets wat ik weet van alles wat ik tot nu toe heb geleerd, als niet echt goed voor mijn lichaam. Dus vanaf 2014 heb ik geprobeerd een alternatief te vinden en vooralsnog zonder succes.
Ik doe echt mijn uiterste best om naar mijn lichaam te luisteren als het gaat om vermoeidheid en vind ook persoonlijk dat ik goed met stress om kan gaan door mezelf te respecteren, er met anderen over te praten en dagelijks te mediteren.
Natuurlijk kan ik het waarschijnlijk altijd beter, nu met wat ik al doe is het moeilijk om momenteel nog geen verbetering te zien.
Naast het fysieke heb ik ook de mentale kant van de dingen onderzocht. Omdat de kou me inderdaad niet veel goeds lijkt te doen, nu verder dan dat aan de fysieke kant ben ik niet geraakt en oftalmologen (heb er al 3 gedaan) kunnen me daar niet echt verder mee helpen.
Vanuit de mentale kant ben ik vooral op zoek gegaan naar:
Dingen die ik misschien gezien heb en niet goed kan verwerken.
Dingen die ik niet gezien heb en die mij beïnvloeden.
Dingen gezien die me niet het juiste beeld geven.
Proberen bepaalde angsten die in mij zitten te verwerken.
…
Ik ben ook voor mijn ogen oefeningen gaan doen, zoals beschreven in het prachtige boek “Voir la vie” van Hortense Servais, dat ik nog niet zo lang geleden gelezen heb en mij aanbevolen door een lieve vriendin.
Ik probeer ook een dagelijkse dosis kurkuma te krijgen door middel van kurkuma shots, kurkuma latte of gewoon in het eten. Ook geef ik mijn ogen ’s morgens en ’s avonds een warm dompel doek (alleen met warm water) om korstjes rond de ogen zoveel mogelijk te vermijden, omdat deze genezing van uveïtis blijkbaar tegen werken. Als het kan, doe ik ook mijn ochtend yoga buiten, naar de opkomende zon aan de horizon (niet verder dan 45°C, anders is de zon te hoog om naar te staren). Daarnaast heb ik ook al 3 dagen gevast (alleen water) om mijn lichaam in een staat van onderhoud en reparatie te brengen, nu was er voor mij geen effect op de ogen in die tijd periode. En natuurlijk doe ik ook de Wim Hof ademhalingsmethode.
Voorlopig blijft de natuurlijke remedie in plaats van cortisone voor mij nog steeds een mysterie en ik heb nog geen natuurlijke oplossing gevonden, nu 20 jaar later. En zelfs nu, waar ik bijna volledig volgens het licht leef, ga slapen en sta op met het opstaan en ondergaan van de zon, heb ik weer een gevoel van aankomende uveïtis.
Vandaar mijn bericht, en naast het delen van mijn worsteling met deze ziekte, hoop ik dat misschien ooit iemand dit zal lezen en misschien een goed spoor voor mij zal hebben of naar iemand kunnen doorsturen. Laat het me in ieder geval weten, er is geen slecht advies en ik zal u eeuwig dankbaar zijn!
Dit hangt ook samen met een gezegde dat ik sinds 2014 meer dan ondersteun, en dat is dat, “als we allemaal zouden communiceren zoals het hoort, de psycholoog en de artsen veel minder te doen zouden hebben…” we weten vaak de antwoorden, ze zijn soms moeilijk alleen te vinden en ik val vaak terug op de mensen om me heen om mijn weg te vinden.
Misschien niet echt geweten, nu schrijf ik heel zelden ‘live’ blogberichten. Daarmee bedoel ik schrijven en dan meteen posten. Hoewel de onderwerpen en teksten mij bij wijze van spreken worden ingesproken, ik geen moeite hoef te doen, komen ze niet elke week.
Inspiratie komt vooral op rustige momenten zoals vakanties, weekenden of momenten van rust als ik loop of wandel.
Deze keer maak ik een uitzondering, want voorlopig staan er tot eind april berichten op het programma die automatisch worden gepost. Nu met de situatie zoals die nu is, zijn sommige berichten niet echt direct toepasbaar en hebben ze misschien wat uitleg nodig.
Berichten zoals:
‘Tips voor een nog betere skivakantie’, nou het lijkt erop dat de normale skivakantie voor dit jaar voorbij is…
‘Ontdekking van tantra’, op dit moment is het eerder aan te raden om geen direct contact te hebben met andere mensen, één van de essenties van tantra…
Ik laat deze post er tussendoor komen, zodat alles een week gewoon doorschuift. Ik vind het belangrijk voor mezelf om mijn kennis en ontdekkingen wekelijks te delen via deze website en ben me ervan bewust dat zelfs als ze niet toepasbaar zijn (dus lees ze alsjeblieft met een meer open geest de komende weken…), ze soms een positief effect kunnen hebben in totaal andere situaties of contexten.
Omdat ik al jaren niet meer naar de radio heb geluisterd, geen tv heb gekeken, geen nieuwssites heb gevolgd… heeft de informatie over de corona-situatie mij toch ook bereikt. Niet moeilijk eigenlijk, wat is er op dit moment niet veel dat er niet door wordt beïnvloed of dat er niet voor hoeft te worden aangepast. Ik heb er wel al één gevonden, onze hond, die op dezelfde manier in zijn mandje ligt en blij is dat er nog meer wandelingen zijn dan voorheen, voor de rest, niets veranderd voor haar.
Hoewel ik in het verleden heel hard heb geleden onder situaties, geloof ik dat alles niet voor niets gebeurt, en wel precies op het moment dat het zou moeten gebeuren. Als de storm voorbij is, heb ik altijd een geëvolueerde toekomst gezien. Het is moeilijk om me dat nu voor te stellen als ik in de storm zit. Toch weet ik dat we hier beter uitkomen als mensen.
Ik hoor veel mensen zeggen en vragen dat we vlug teruggaan naar de oude tijd. Weten ze het zeker? De oude dagen die ons in deze situatie brachten? Als we niets veranderen, zal er niets veranderen. Laten we het op een positieve manier bekijken en diep in onszelf ontdekken, dat het steeds willen van meer en beter, moet stoppen, misschien is dit moment wel aangebroken.
Waarom moet er altijd meer en beter zijn, waarom kan ik niet gewoon leven, en zijn. Vaak zijn het dingen die ik mezelf opdring. In deze moeilijke situatie, waarin ik wens dat iedereen minimaal omringd is door familie of vrienden, is de ideale manier om me af te vragen wat de dingen, die de oorzaak zijn van de snelle verspreiding, ons bijbrengen in ons leven?
Vliegtuig? Ik herinner me dat toen ik 10 jaar oud was, weinigen het vliegtuig konden nemen, vooral om financiële redenen. Vandaag de dag worden super goedkope vluchten gewoon naar mijn hoofd gegooid. We stellen ons transport niet meer in vraag, misschien is de tijd gekomen om dit wat meer te doen en niet alleen het vliegtuig, maar ook auto’s en zelfs de nieuwe rage van elektrisch aangedreven voertuigen. Ze dragen bij aan meer en sneller, nu dragen ze ook ergens anders positief bij?
Reizen naar verre bestemmingen? Ik ben erg dankbaar voor de vele reizen en ontdekkingen die ik tot nu toe heb kunnen doen. Ze hebben me zeker een opener en toleranter persoon gemaakt. Hoe vaak ben ik niet naar de andere kant van de wereld gegaan om te ontdekken dat het zien van al die dingen wanneer ik alleen ben, maar alleen is. Als we iets niet kunnen delen, heeft het niet zoveel waarde.
Het succes van fototoestellen en alle sociale media… Misschien zijn de dingen die we het hardst zoeken de dingen die het dichtst bij ons zijn. Dit is ook waar we het grootste deel van onze tijd mee moeten doorbrengen momenteel, gebruik de tijd verstandig.
Neem verantwoordelijkheid en heb medeleven. Het vliegtuig en het reizen worden ons van hogerhand opgelegd, dus dat zal wel even stil liggen. Verantwoordelijkheids periode is iets waar we nu volledig in zitten. Verantwoordelijkheid voor mijzelf en ook voor anderen. Het is ieders verantwoordelijkheid om elke actie in vraag te stellen en zich af te vragen of het wel het beste is voor henzelf, maar ook voor de mensen om hen heen, die het misschien meer nodig hebben dan ik. Het halen van 500 rollen toiletpapier voor eigen gebruik is een duidelijk voorbeeld van hoe het niet moet, nu ieder legt daarin vermoedelijk zijn eigen weg af. Voor sommigen is dit meer dan duidelijk, voor anderen nog niet.
Geniet van de tijd met de mensen om je heen (ik probeer me echt niet te laten afleiden door alle afleidingen die ons worden aangeboden), en als ik toch wil rondhangen op het internet, zoek ik naar manieren om mijn immuunsysteem te versterken (mijn post van volgende week zal hier ook wat meer informatie over hebben, stay tuned). Goede voeding, koude douches, tijd buiten in de natuur doorbrengen … en veel beweging zouden de overlevingskansen van de toekomst kunnen zijn en ideaal om met het gezin te doen. Ik zou in elk geval nu niet op een luie bank zitten met een zak chips wachtend op een vaccin…
Nu iedereen zijn vrije keuze natuurlijk.
Een paar dagen geleden zag ik ook deze fantastische dialoog, heel hard in overeenstemming met mijn gevoel, die ik in het Nederlands heb vertaald en die oorspronkelijk door Nathalie Sené is geschreven, van l’Art d’être Soi ((https://www.facebook.com/EtreSoiTerreHappy/ / http://www.etre-soi-bandol.com/).
Virus: Universum, waarom zet je me in het schubdier?
Universum: Dit dier, Corona, staat op het punt uit te sterven. En toch blijven mensen het stropen en eten… Dit zal de eerste stap in mijn les zijn.
Virus: Oké, universum. Waarom wil je dat het in China begint?
Universum: China is het symbool van de globalisering en de kleine massaproductie. Dit land is over bevolkt, massa producerend en massaal vervuilend…
Virus: Het is waar universum… Maar tegelijkertijd is het omdat andere landen er ook een financieel belang bij hebben, toch?
Universum: Ja kleine, daarom zal uw missie zijn om zich te verspreiden over de hele wereld, en vooral in alle landen die betrokken zijn bij dit systeem, Europa, de VS, de olieproducerende landen…
Virus: Welke vorm ga je me geven universum?
Universum: Dat van een virus dat vooral de luchtwegen zal besmetten.
Virus: Maar waarom universum?
Universum: Kleine, zie je tegenwoordig, brengt de mensheid de planeet in gevaar. De vervuiling is te groot geworden, maar de mensheid meet de omvang ervan niet. Wat is er symbolischer dan te weinig adem, begrijp je?
Virus: Ja, maar betekent het dat ik heel gevaarlijk ga worden?
Universum: U zult niet gevaarlijker zijn dan vele andere bestaande ziekten, kleine, en u zult veel minder gevaarlijk zijn dan de vervuiling zelf, die duizenden doden veroorzaakt! Maar het verschil is dat je zichtbaar zult zijn…
Virus: Oké, universum. Maar denk je dat het hier dan gaat werken, ik begrijp niet hoe?
Universum: Je hebt gelijk, jongen. Daarom ga ik je heel besmettelijk maken. Je zult je snel verspreiden. De snelheid van de voortplanting zal veel groter zijn dan uw gevaarlijkheid.
Virus: Oké, maar als ik niet zo gevaarlijk ben, denk je dan dat ze bang voor me zijn?
Universum: Oh, kleine ja, geloof me. Dat is waar ik op reken om de mentaliteit van mensen te veranderen: angst. Het is alleen als de man bang is, dat hij dan kan veranderen…
Virus: Denk je dat?
Universum: Ja, kleintje, en ik ga een hele context toevoegen om de angst en het bewustzijn te versterken.
Virus: Welke universum…?
Universum: De angst neemt zoveel over dat de mensen zich in hun huis opsluiten, je zult zien. De wereld zal tot stilstand komen. Scholen zullen gesloten zijn, openbare plaatsen zullen gesloten zijn, mensen zullen niet naar hun werk kunnen gaan. Cruises, vliegtuigen, vervoer zal leeg zijn…
Virus: Oh la la, universum, je gaat ver, maar wat verwacht je hiervan?
Universum: Dat de wereld zal veranderen, kleine! Moge Moeder Aarde gerespecteerd worden! Dat mensen zich bewust worden van de menselijke domheid, van de inconsistenties van levensstijlen en dat ze de tijd nemen om over alles na te denken … Dat ze stoppen met rennen, ontdekken dat ze een gezin en kinderen hebben en tijd met hen doorbrengen. Dat ze niet langer hun toevlucht kunnen nemen tot over activiteiten, omdat ze van buitenaf afgesloten zullen zijn. De verbinding met jezelf, met je familie, dat ook, kind, is essentieel …
Virus: Oké, maar het wordt gevaarlijk, de economie gaat instorten…
Universum: Ja, jongen, er zullen grote economische gevolgen zijn. Maar we moeten er doorheen. Het is door dit ook aan te raken dat de wereld zich hopelijk bewust wordt van de inconsistenties. De mensen zullen terug moeten gaan naar een minimalistische manier van leven, ze zullen terug moeten gaan naar het lokale, en ik hoop dat het hen zal helpen…
Virus: Hoe ga ik mezelf uitzenden?
Universum: Door menselijk contact… Als mensen elkaar kussen, elkaar aanraken…
Virus: Als mensen elkaar kussen en aanraken, is raar universum, ik volg je niet, je wilt een verbinding maken maar je houdt mensen uit elkaar?
Universum: Kind, kijk naar de manier waarop mensen vandaag de dag werken. Denk je dat het verband nog steeds bestaat? De link gaat virtueel en door de schermen. Zelfs als mannen rondlopen, kijken ze niet meer naar de natuur, maar naar hun telefoons… Afgezien van het zoenen was er niet veel meer over van de link… dus ik ga afsnijden wat er nog over was van de link en ik ga hun tekortkomingen overdrijven… door in hun huizen te blijven, is het een goede gok dat ze in het begin genieten van de schermen, maar na een paar dagen zullen ze verzadigen… opkijken… ontdekken dat ze een familie hebben, buren… en hun ramen openzetten om naar de natuur te kijken…
Virus: Je bent een taai universum, je had kunnen waarschuwen voordat je zo hard toesloeg…
Universum: Maar corona, voor jou stuurde ik veel andere kleintjes… maar het was gewoon te lokaal en niet luid genoeg…
Virus: Weet je zeker dat de mannen het deze keer zullen begrijpen?
Universum: Ik weet het niet, Corona… Ik hoop het… Moeder Aarde is in gevaar… als dat niet genoeg is, zal ik alles doen wat ik kan om haar te redden… er zijn andere baby’s die wachten… maar ik vertrouw je, Corona… en dan zullen de gevolgen snel voelbaar zijn… je zult zien dat de vervuiling zal afnemen en het zal je aan het denken zetten, mannen zijn erg intelligent, ik vertrouw ook op hun potentieel ontwaak… in hun potentieel om nieuwe mogelijkheden te creëren… ze zullen zien dat de vervuiling uitzonderlijk zal zijn gedaald, dat de risico’s van schaarste reëel zijn omdat ze te veel hebben gedelokaliseerd, dat de echte luxe niet langer geld is maar tijd … we hebben een kleine wereldwijde burn out nodig omdat de mensheid dit systeem beu worden, maar te veel in de versnelling zit om zich ervan bewust te zijn … het is aan jou …
Recente reacties