Als mens ben ik geneigd te zoeken naar de ultieme waarheid. Als ik dat doe, voor iets specifieks, dan begint de fun. Het is alsof alles de waarheid is. Voor voedsel, bijvoorbeeld, is het vrij makkelijk om mensen te vinden die zeggen dat fruit goed voor mij is, als ik mensen ga vinden die zeggen dat fruit niet goed voor mij is. Welke moet ik geloven en wat is de waarheid? Geen probleem zeg, wetenschappelijke feiten, natuurlijk. Oké, de oplossing, wetenschappelijke feiten.
Google “is fruit gezond wetenschappelijke feiten” maar eens. Dan krijg ik veel mooie neutrale website die allemaal de waarheid vertellen, nietwaar? Google maakt er “Fruit is gezond, maar je mag er niet oneindig veel van eten. Naast vitaminen, mineralen en vezels bevat fruit ook suiker. Te veel suiker past niet in een gezonde leefstijl.” van, komend van de CM. Euh Google, wat bedoel je met oneindig? En waarom past suiker niet in een gezonde levensstijl? Is er geen verschil tussen geraffineerde suiker en suiker in fruit?
En natuurlijk, wat zijn wetenschappelijke feiten als ik ze niet zintuiglijk kan waarnemen of instrumenteel kan meten? Om nog verder te helpen overtuigen, is er vaak ook een verwijzing naar een studie. En hoe is deze studie tot stand gekomen?
Toen ik vrij actief en regelmatig naar podcasts begon te luisteren, kreeg ik van een collega een link van een podcast door die 3,47 uur duurde. Na 2,3 uur ben ik gestopt. Tijdens die 2,3 uur ging het vooral over de variabele, invloeden van derden en interpreteerbare studies.
Iedereen had gelijk vanuit zijn standpunt en uiteindelijk kwam het neer op de manier waarop ik deze post ben begonnen, het lijkt erop dat alles de waarheid is. Na die 2,3 uur ben ik gestopt, gewoon omdat er geen vooruitgang was, iedereen vertelde de waarheid en ik voelde niet dat de ultieme waarheid er voor mij te horen zou zijn.
Ik besefte vrij snel dat de ultieme waarheid voor mij mijn waarheid is. Net zoals één ieder zijn waarheid bezit. Zolang ik niet open sta om iets als een waarheid te zien, zal het nooit een waarheid voor mij zijn. Met mijn verder ontwikkelde zintuigen en met het gevoel mijn hart te volgen, blijf ik mijn ultieme waarheid ontdekken ver weg van feiten en studies. I love it!
We zoeken allemaal onze eigen waarheid, met een houding van het volgen van mijn hart en het openhouden van beide, dat ik zowel helemaal juist als helemaal fout kan zijn, komt uiteindelijk mijn enige echte waarheid op dat moment naar boven.
Als je ook op zoek bent naar je ultieme waarheid, kan ik Gandhi’s boek zeker aanbevelen: Gandhi – The story of my experiments with truth – An Autobiography (ISBN: 978-0-141-03273-3)
Waarom in godsnaam een koude douche nemen in plaats van een warme, dat is wat ik ga proberen uit te leggen in deze post, evenals mijn ervaring na 1 jaar.
Ik heb vaak horen zeggen dat het goed was voor mijn gezondheid om in ieder geval de douche af te sluiten met koud water in plaats van warm water. In de loop der jaren heb ik dit meerdere malen geprobeerd, nu heb ik gemerkt dat het me altijd te veel uit mijn comfort heeft gehaald (comfort dat warm water biedt, warmte zoals moederliefde?).
Op een gegeven moment, in juni 2016, hoorde ik Wim Hof praten over koudetherapie op de Rich Rollpodcast RRP231. Tegelijkertijd vertelde een collega me erover, nu was het om een of andere reden inspirerend, nu ik vond het niet op mij van toepassing.
Later in november 2018, noemde een vriend, die net als ik, de podcasts van Rich Roll volgde, de Rich Roll podcast RRP406 als een must en ik had deze persoonlijk overgeslagen. Ik maakte er een punt van om er naar te luisteren en waarschijnlijk kreeg de “iedereen kan dit“, waar Wim Hof het over had, mijn volledige aandacht. Natuurlijk heeft het ook veel te maken met yoga, ademhaling, gevoel, verbinding met de natuur……allemaal onderwerpen die ik ook in de afgelopen 5 jaar heb ontdekt.
Een van de dingen die me echt heeft aangetrokken op deze reis sinds ik mijn eetgewoonten heb veranderd, is om weer in contact te komen met bovenop de vijf traditionele zintuigen (zien, horen, voelen, ruiken en proeven), net als de dieren, ook met wat men noemt het “zesde zintuig“. Toen Wim vervolgens in de podcast sprak over het herstellen van de verbinding met het immuunsysteem en het endocriene systeem (hormonen), was ik volledig verkocht. Zoals Wim al zei, begon ik de kou te zien als een dappere, geduldige leraar voor mijn lichaam.
Begin december 2018 schreef ik me gratis in op de website van Wim Hof, volgde de gratis minilessen en paste ik meteen de ademhalingstechniek en de koude douches toe. In plaats van mijzelf te wassen met warm water, deed ik het met lauw water en maak ik het naar het einde toe koud (in het begin is het gewoon minder lauw, nog niet helemaal koud). Na elke douche voel ik me geweldig.
Eind december 2018 heb ik besloten om alleen nog maar koude douches te nemen (helemaal koud van bij de start en niet eerst met warm water). De enige uitzondering die ik toen maakte was het wassen van mijn lange haren, ik heb er warm water voor gebruikt omdat het koude water erg hard aanvoelde op het hoofd. Het kostte me slechts een grote week om me aan te passen en vanaf dan nam ik alleen nog maar koude douches, ook voor de lange haren. Het voelde geweldig en na een tijdje begon ik het echt leuk te vinden en ik kijk er naar uit. De enige uitzondering is in de sportzaal, waar er alleen een knop is voor water, niet voor temperatuur, nu als er een koud water is, neem ik de koude.
Het geeft me:
– Een enorme boost en een gevoel van leven over mijn hele lichaam. Ik leef!
– Verbazingwekkend zelfvertrouwen en gevoel van wat mijn lichaam aankan.
– Mijn huid voelt zachter aan, droogt niet uit en dus gebruik ik geen huidolie meer.
– Mijn lichaam is over het algemeen veel beter in staat om met de kou om te gaan.
– Het geeft me een soort vrijheid om geen warm water meer nodig te hebben.
– Ik heb bijna geen verwarming meer nodig in mijn huis of slaapkamer, alles voelt warm aan.
– En waarschijnlijk een heleboel indirecte dingen die ik me nog niet realiseer.
Tijdens mijn retraite met Irène Grosjean een paar jaar geleden, voelde ik me erg aangetrokken tot haar verhaal dat ze zich vroeger onder een waterval in de achtertuin waste. Het klonk me geweldig in de oren, nu natuurlijk vanwege de temperatuur op dat moment, dacht ik dat, dat onmogelijk was. Met mijn ervaring tot nu toe, heb ik hier heel andere ogen op gericht en ik kijk er echt naar uit. Tijdens mijn vakantie in Noorwegen is er geen dag voorbij gegaan zonder te gaan zwemmen in de Fjorden of andere waters. Geweldig!
Om al deze ervaringen te verfijnen heb ik op 17 maart 2019 samen met Dirk Janssen, alias Boempatatman in Leuven de WHM fundamental workshop bijgewoond. Het was geweldig en ik raad het iedereen aan die van yoga, ademhaling, focus, natuur… houdt en natuurlijk ook van wat koud water blootstelling.
Het is nu een jaar dat ik koud douche en ik hou ervan. Is het alleen maar positief en zo makkelijk?Niet echt, ik zie het als de ultieme training voor mijn mentaal. Soms is de knop naar warm water erg verleidelijk en hoe later op de dag ik een douche neem, hoe moeilijker ik de stap vind om eronder te stappen. De overgang van zomer naar winter, was ook moeilijk dan de stap van winter naar zomer om blijven verder te doen. Eenmaal onder het koude water, en vooral het gevoel na de douche, is zo zalig dat de moeilijke start snel vergeten is en ik de stap eronder telkens weer zet.
Dank aan iedereen die mijn ogen heeft geopend voor zo’n prachtige ontdekking, en nu is het tijd voor een ijsbad!
Toen ik mijn eetgewoonten veranderde, begon mijn hele lichaam te veranderen en nam de kwaliteit van de slaap exponentieel toe.
In het begin is alles nieuw, het voelt goed aan, ik voel me lichter en er waren geen grote veranderingen in mijn slaap die ik voelde of opmerkte. Met de nieuwe eetgewoontes kwam ik in een adaptieve fase terecht, vaak detox genoemd. Dit is waar mijn lichaam zich begint aan te passen aan de nieuwe manier van eten, en ook waar ik een deel van de stoffen die ik vroeger in mijn lichaam had, begin te elimineren. Het geeft me op dat moment ook een heel duidelijk en natuurlijk gevoel over wat goed is voor mijn lichaam en wat niet.
In deze fase voelde ik me niet zo goed, ik ben afgevallen en ben zelfs onder mijn natuurlijke gewicht gegaan voor mijn lengte. Als er iets bijzonders in die fase zit, dan is het wel dat mijn slaapkwaliteit enorm is toegenomen. In feite was de lengte vrij extreem, variërend van 8 uur, 10 uur tot soms zelfs bijna 12 uur. Vooral in periodes waarin ik ’s avonds veel heb gesport en ’s morgens vroeg opstond. Op die momenten de dag erna was een 12 uur durende slaap niet ongewoon.
De kwaliteit van de slaap was geweldig, het water, dat ik ’s morgens als eerste drink, voelde als een frisse waterval die met verbazingwekkende energie naar me toe kwam. Toen ik later op de dag wat vers organisch fruit at, gaf het me zo’n energieboost, een heerlijk gevoel en een goed gevoel om de dag in te komen.
Normaal gesproken heb ik overdag wel mijn beste energie, sommigen denken misschien dat dit betekent dat ik ’s avonds niets anders kan doen en niet eens naar buiten kan gaan om te feesten. In de aanpassingsperiode kan dit misschien waar zijn, daarna is het zeker niet meer het geval.
Ik rijd nu regelmatig de hele nacht door om op vakantie te gaan en om af en toe ook tot vrij vroeg in de ochtend te feesten. Dat gezegd hebbende, heb ik wel het gevoel dat het niet ideaal is voor mijn lichaam. Als ik er vandaag over nadenk, is het allemaal zo natuurlijk, normaal dat mijn lichaam rust nodig heeft om te herstellen. Dit vooral na veel inspanning zonder herstel rusttijden. Alleen is dat soms zo moeilijk te aanvaarden.
Ik begrijp dat vandaag de dag door gevoel voor mezelf, zonder verdere uitleg. Vroeger luisterde ik niet naar mijn lichaam, at ik veel producten met geraffineerde suiker en dronk ik dingen die me wakker zouden houden, dus onder die condities had ik inderdaad misschien maar 5-6 uur slaap nodig.
Vandaag, nadat ik op deze manier ben begonnen met eten of drinken, eet of drink ik na 18.00 uur niets meer, zeker niet spullen om me wakker te houden en ik voel me geweldig. Ik heb meestal ongeveer 7 uur slaap van zeer goede kwaliteit, meestal van 22.00 tot 5.00 uur. Wanneer mijn wonder morgen begint!
Waarbij ik niet voor 7 uur met ontbijten begin en dus begin ik normaal gesproken na pas 13 uur niets te hebben gegeten, terug te eten.
Het enige probleem dat ik vandaag heb is dat als ik ’s avonds sport, mijn adrenalinegehalte vrij hoog is en het niet gemakkelijk is om zo in slaap te geraken. Wat ik daarvoor doe is een avondmeditatie van 10 tot 15 minuten, om mijn lichaam en geest volledig tot rust te brengen, en meestal weet ik niet wat er gebeurt als ik ga liggen en ik klaar ben met de meditatie en over ga in mijn slaap.
Slaap, mijn gevoel ermee en de kwaliteit ervan, is iets dat sterk is toegenomen met de veranderende gewoontes van het voedsel en met zoveel andere dingen die ik al beschreven heb.
Als ik zeg dat, toen ik mijn eetgewoonten begon te veranderen, alles heel positief veranderde, is daar ook seks bij. Maar ook al had ik dat misschien gewild, het was niet iets waar ik naar op zoek was (niet dat het allemaal perfect was, verre van dat) en noch een onderwerp waar ik vroeger gemakkelijk openlijk over kon praten. Nu realiseer ik me ook dat als ik wil dat mensen praten zonder vooroordelen, het allemaal begint met hoe ik openlijk praat zonder vooroordelen.
Mahatma Gandhi; “Wees de verandering die je in de wereld wilt zien“.
Hoewel veel mensen die mij inspireren zoals Esther Perel, Jessica Graham, Nele, Julie Du Chemin, Ann Cuyvers… er alles aan doen om het woord seks meer mainstream te maken, is het voor mij nog steeds moeilijk. Ik voel mij persoonlijk ook meer aangetrokken tot intimiteit dan tot seks.
Mijn eerste keer (vanuit het oogpunt van een jongen natuurlijk) herinner ik me de intimiteit nog heel goed, de uiterst magische, bijzondere, unieke…. gebeurtenis die ik voor altijd zou willen behouden. Met de dualiteit van het leven moeten de dingen natuurlijk van staat tot staat verschillen, zodat ik het verschil (één van deze magische kanten van het leven) kan realiseren.
Na die eerste keer ging ik regelmatig terug naar bijna identieke omstandigheden, dus ik neem aan dat het hetzelfde speciale moment is. Nu, om de een of andere reden, was het geen extreem magisch, bijzonder, uniek… gebeuren meer.
Waarom is dat?
Ik heb mijn standpunt volledig veranderd en heb daarnaar gehandeld.
Ik ging echt in de richting van, ik wil dit nog beter en natuurlijk dit zonder een definitie van wat beter is? Succes is gegarandeerd, nietwaar?
Ik heb veel ideeën, fantasieën en mijn creativiteit is eindeloos! Dus ging ik zelf op stap, in een egoïstische richting, wat resulteerde in frustratie en het zoeken naar dingen die niet zouden gebeuren.
Dat zijn allemaal dingen die een grote bijdrage leveren aan intimiteit.
Natuurlijk had ik veel meer energie en ik kan er vanuit gaan dat het activiteitenniveau ook toeneemt. Nu heb ik altijd genoeg energie gehad voor dingen waar ik op elk moment van mijn leven heel veel van hield, dus ik heb daar niet het gevoel dat er een groot verschil is (sommigen misschien wel).
Waar ik wel een verschil voelde, is met meditatie, mindfulness, yoga, ego… en eigenlijk de betere verbinding met mezelf, had ik een heel andere ervaring van intimiteit. Met de algemene verbeteringen van mijn 4 zintuigen; voelen, zien, horen en ruiken, is alles zo intens.
Het deed me beseffen dat wat ik me nog steeds herinner van ‘de eerste keer’ als een uiterst magische, bijzondere, unieke…..gebeurtenis, die ik voor altijd zou willen laten duren, in feite was dat ik volledig aanwezig was, open voor alle gevoelens en vooral zonder verwachtingen, gewoon een losse aanwezige houding.
Daarna voelde het alsof ik beter nodig had, was daar vooral op gericht, dus ik was niet aanwezig, wekte verwachtingen op (sommige waren waarschijnlijk niet realistisch) en sprak er vooral nooit openlijk over, het waren mijn geheime verlangens.
Hoewel intimiteit kan worden gezien als een fysieke actie, is het voor mij vandaag de dag veel meer een mentale activiteit waar de fysieke kant slechts een gevolg van is.
Vandaag de dag ga ik er op een natuurlijke manier mee om, ik heb geen duidelijk plan met veel verwachtingen, met mijn vooruitgang op het ego en een losse houding, voel ik me echt verbonden en ik ga op verkenning uit. Ik ontdek dingen die ik me nooit eerder had kunnen voorstellen. En natuurlijk misschien wel het belangrijkste deel, ik communiceer over dat alles, ervoor, tijdens en erna.
Vroeger ging ik ervan uit dat het op een bepaalde manier ging. Het sluit eigenlijk mijn ervaringsveld af en met mijn niet ontwikkelde zintuigen was het erg moeilijk om er uit te komen.
Ik wilde nieuwe dingen ervaren en had de deur van de ervaring al gesloten voordat ik ermee in contact kwam vanwege vooroordelen en verwachtingen.
Intimiteit is vandaag de dag beter dan ooit, ik denk dat het iets is wat ik altijd al in me heb gehad. Voor mij is mijn verbinding met het leven weer terug en ik voel de schoonheid ervan door anders te gaan eten. Het is iets wat ik eerder heb geprobeerd te vinden in egoïstische daden, waarbij er niet veel liefde op het spel staat en er niet veel te vinden is!
Vandaag volg ik mijn hart, leef het huidige moment, ervaar een geweldig gevoel, communiceer erover en hou van elke seconde!
Sinds mijn eerste contact met alcohol als tiener, heb ik altijd de dualiteit ervan ingezien. Het gebruik ervan kan zeer aangenaam zijn, net zoals het erg triest kan zijn, de grens tussen de twee, is soms erg klein en vaak oncontroleerbaar.
Ik heb nooit echt van bier gehouden, nu was ik als tiener zeker in voor het gevoel en de sensaties die alcohol gaf. Al snel vertaalde het zich in zaken als porto en dergelijke, die goedkoop waren en die me de sensatie en het gevoel gaven dat ik vrij snel zocht.
Vandaag realiseer ik me dat de sensatie en het gevoel, in feite is, om mezelf te zijn en openlijk en vrijuit te spreken zonder barrières. En het ziet er zeker naar uit dat dat soort vrijheid voor mij een van de belangrijkste attracties van alcohol is.
Ik herinner me nog dat ik regelmatig met een vriend een spel speelde, die James Ford uit de serie ‘LOST’, het ‘Sawyer Game’ noemt. Een manier die hij omschreef als ‘elkaar leren kennen’. Een speler zegt ‘ik nooit’ en sluit de zin af met een uitspraak over zichzelf. Als een van de andere spelers de beschreven actie heeft gedaan, moet hij of zij drinken. Dit geldt echter ook voor de vraagsteller, dus je moet overwegen of je een zeer inzichtelijke en persoonlijke vraag moet stellen, tegen het feit dat ze misschien ook moeten drinken. Spelers wisselen de rol van vraagsteller.
Ik vond deze gesprekken erg leuk, ze waren puur, eerlijk, zonder barrières, zonder oordeel en vaak erg grappig. Ik begreep waarom mensen snel verslaafd konden raken aan alcohol.
Met mijn voedsel veranderende gewoontes, één van de effecten die ik begon te krijgen, is dat ik me veel meer in harmonie met mijn innerlijke zelf voelde. Hiermee bedoel ik dat ik heel acceptabel ben geworden in hoe ik ben, hoe ik me voel en wat ik denk. Ik ben over alles heel open en ik schaam me nergens voor. Dus vandaag, dankzij het eten dat ik eet, kan ik echt de vrijheid voelen die ik normaal gesproken had na een paar glazen alcohol.
Het was echt een geweldige ontdekking. Ik drink nog steeds af en toe een glas wijn voor de smaak of de sociale ervaring, maar als ik er geen drink, ben ik ook in orde en verandert er niets aan het moment.
De ontdekking voor mij is dat ik vandaag de dag gesprekken kan voeren die puur, eerlijk, zonder barrière, niet veroordelend en toch vaak erg grappig zijn, zonder dat ik alcohol moet drinken.
Ik geniet echt van elke seconde van mijn leven en niet alleen van de momenten dat ik alcohol dronk, zoals in het verleden vaak het geval was.
Parallel daaraan, tijdens het experimenteren, heb ik ook duidelijk ontdekt dat alcohol één van de slechtste producten voor mijn lichaam is. Slaap is slecht, herstel is slechter en mijn energieniveau is extreem laag. Dus vandaag de dag voel ik me er duidelijk niet meer toe aangetrokken, drink af en toe (misschien wel eens per maand) een glas wijn, geniet ervan voor de 100% en heb ik er verder niets meer van nodig.
Een andere grote ontdekking door middel van eten, hoe ik me altijd goed kan voelen zonder dat ik drugs nodig heb!
Ik heb de ochtend niet altijd zo geweldig gevonden. Toen ik een kind was, hield ik ervan om ’s avonds laat op te blijven. Ik herinner me dat ik als tiener naar afleveringen van Beavis en Butthead keek…vaak rond 23.00 uur op MTV en soms zelfs na middernacht. Het leek me toen dat er ’s avonds veel meer zou gebeuren dan in de ochtend, toen alles dood was in mijn ogen.
De volgende ochtend werd ik altijd wakker als mijn ouders me meestal wakker maakten. In de loop van de week zou het zijn om naar school te gaan en als er geen school was, was het vaak voor de lunch om 12.00 uur, toen iedereen al wakker was. Ik kan niet echt zeggen dat ik vroeger een ochtendmens was.
Later, toen ik begon te werken, veranderde dat niet echt. Vroeger wist ik precies hoeveel tijd ik nodig had en ik berekende de tijd om precies op basis daarvan, wakker te worden. Geen tijd voor iets anders in die periode en bij aankomst op het werk, zou ik zeker mijn ochtendkoffie nodig hebben (het eerste aangename van de dag).
Werk en gezin brachten me in gewoontes die mij niet meer toelaten om in bed te blijven tot de middag. Nu als ik langer kon slapen, zou ik langer slapen. Het enige moment dat ik gelukkig wakker zou worden is als ik wist dat er die dag een speciale gebeurtenis op het punt stond waarvoor ik eerder vroeger moest op staan.
Toen ik in 2014 mijn eetgewoonten veranderde, zoals ik hier heb uitgelegd, verbeterde mijn slaapkwaliteit en begon ik ook ’s morgens wat veranderingen aan te brengen. Ik begon met een aantal ochtendrituelen te verkennen, werkend aan een veel gelukkiger ochtend, en ik begon echt te genieten van de ochtenden.
Een lieve collega van mij vertelde me over het boek ‘The Miracle Morning’ van Hal Elrod, dat op het juiste moment voor mij leek te komen, ik kocht het meteen, las het en veranderde mijn ochtenden voor altijd. Voor mensen die geïnteresseerd zijn in het onderwerp, raad ik het boek echt aan.
Ik zou het persoonlijk samenvatten als, als ik aan iets begin, geef ik het een goede start, volledig in lijn met mezelf, en bouw er op voort om de rest te realiseren. En dat is echt wat de ochtend is voor de rest van de dag. Geef er aandacht aan, geniet van dat moment, maak er een bevoorrecht moment van de dag van.
Idealiter begrijp ik dat ik in de lijn van het zonlicht zou leven (wat ik probeer toe te passen in het weekend en op feestdagen), nu voor de andere dagen laat het moderne leven dat niet echt toe voor mij. Mijn ochtendritueel begint dus altijd op hetzelfde moment in alle seizoenen. Het enige verschil is dat ik het buiten in de tuin doe in de zomer, in het middenseizoen binnen met open ramen en binnen in de winter.
Mijn ochtendritueel is vandaag;
Wakker worden om 5:00 uur / 5:30 uur (meestal met een wekker als ik die dag verplichtingen heb, is de wekker een geluid dat me blij maakt om wakker te worden, in mijn geval ‘The Boo Radleys: Wake up boo‘, niet zoals de standaard vervelende standaard alarm geluiden).
Ik drink een vol glas water, ik drink het langzaam en geniet ervan dat mijn lichaam het opneemt.
Loop rond, open wat ramen, maak het bed op en haal wat verse buiten lucht.
Ik bereid een ochtenddrankje met liefde voor het gezin (op basis van citroen, gember en 50°C verwarmd water, gemengd in de blender of in stukjes gesneden als er geen blender beschikbaar is). (Vroeger zagen we deze ochtenddrank als een goede vervanger van de koffie, en de hoeveelheid gember in de drank veroorzaakt eigenlijk dezelfde discussies als de hoeveelheid koffie die er in zit bij het maken van de drank, waardoor deze sterker wordt wanneer dat nodig is)
Ik leeg de vaatwasser (gezien als een dienst aan de gemeenschap van het huis), verhoog mijn lichaamsbeweging van de dag, drink mijn ochtenddrankje en doe het allemaal in een vrolijke, dankbare stemming (ook al voel ik me bijvoorbeeld niet energiek, ik accepteer dat ik me niet energiek voel, nu heeft het geen effect op mijn stemming).
Ik doe een 10-15 minuten durende yogabeoefening (een moment om me met mezelf te verbinden).
Ik hecht 5 minuten aan dankbaarheid en waardering van wat is.
Ik neem een koude douche en kleed me aan.
Bereid het ontbijt voor (nou ja, we hebben een grote fruitschaal in huis, die voor iedereen vrij is om te serveren wanneer ze dat willen, en ik haal gewoon de vruchten die ik die dag echt wil, uit vrije wil).
Een uurtje rijden naar het werk, waar ik zo bewust mogelijk probeer naartoe te rijden (geen radio of muziek), mezelf observeren, alleen mezelf, rijdend en rustgevend met alle gedachten of ideeën die in mijn hoofd opkomen.
Voor mij persoonlijk is dit ritueel iets dat zoveel positiviteit in mijn dag brengt, dat ik er echt van geniet en dat het geen probleem is om wakker te worden wat ik vroeger als het midden van de nacht zag.
Hier zijn enkele eenvoudige voorstellen die kunnen inspireren;
Maak ’s morgens tijd voor mezelf vrij voor iets wat ik graag zou willen doen! (kan sporten, lekker uitwaaien, wandelen, lezen, schrijven….), net als het lezen van ‘The Miracle Morning’ van Hal Elrod.
Schrijf gewoon wat er op dat moment in mijn hoofd zit.
Een gesprek met mijn partner of familie.
Een kleine begeleide ochtendmeditatie.
Een kleine Yoga flow.
Alle kleine stapjes in de ochtend, kunnen een andere dag maken!
Wat zijn uw ochtend gewoontes, ik zou ze graag willen horen?
Dit is echt een goede vraag om mezelf af te vragen: “Waarom heb ik vroeger vlees gegeten”?
Voor mij is het antwoord, omdat iemand mij dat heeft verteld, aan wie dat ook is gezegd…
Wie heeft dit oorspronkelijk gezegd?
Waarschijnlijk iemand die probeert nieuwe dingen in het leven te ervaren.
Het was zeer zeldzaam in die tijd, exclusief… en dat zijn dingen die vaak de aandacht van mensen trekken.
Ik moest dus voor mezelf concluderen dat het iets is dat zo cultureel goed ingeburgerd is, dat ik niet beter wist dan wat ik toen deed, en velen doen dat nog steeds.
Een paar logische reflecties die ik zelf maak;
Hoe kom ik aan mijn vlees?
Neem ik het van dode dieren op straat?
Zo niet, hoe kan ik de dieren dan doden? (Ik doe het niet…) Um… Dat is vreemd… Ik eet gedode dieren en ik ben niet in staat om ze zelf te doden, hoe zal ik overleven?)
Ik zou liever niet weten dat ze gedood zijn. (mmm… dus ik eet vlees en ik hou er niet van om slachthuizen te zien…). Normaal gesproken zou het een genoegen moeten zijn om dat te zien… want het is dat heerlijke vlees dat ik ga eten.
In zijn rauwe vorm, dus net gedood, wat voor vlees vind ik lekker? (Geen) Nou dat is vreemd… ik ben een carnivoor en er is geen vlees dat ik rauw eet, ze hebben allemaal een soort van bereiding nodig.
Ik vind het lekker als het op een specifieke manier wordt bereid en gekookt met speciale (plantaardige) kruiden erop. (Dus ik vind het enkel lekker als het op een specifieke manier bereid is……). Is dat niet vreemd?
Het smaakt goed als ik het in mijn mond krijg, nu als het in mijn lichaam komt, voelt het niet meer zo goed aan. Het voelt gewoon vol.
Is het niet vreemd, dat ik iets eet, wat ik moreel niet kan krijgen (ik heb anderen nodig om het voor mij te doden) en ik vind het alleen lekker als het volledig bereid is met kruiden en saus?
Laten we nu het voorbeeld nemen van een eenvoudige groente, de wortel.
Hoe kom ik bij mijn wortel?
Ik neem het uit mijn tuin waar het groeit en ik hoef geen seriemoordenaar te zijn om dat te doen, zelfs de kinderen doen het zonder verder trauma.
Ik geef de voorkeur aan de wortel uit mijn tuin boven die uit de winkel, de smaak is heel anders en ik ben er vrij zeker van dat de voedingsstoffen die erin zitten wel degelijk talrijker aanwezig zijn.
Als ik het uit de tuin haal, verwijder ik het modderige vuil uit de tuin en eet het meteen op.
Ja, ik kan het ook bereiden en koken, nu is het niet echt nodig en het is een andere ervaring.
Als het in mijn lichaam komt, voelt het goed aan en daarna voel ik me goed.
Als ik niet helemaal overtuigd ben van het bovenstaande, moet ik proberen ze te vergelijken, wat ik ook gedaan heb, en het heeft mijn wereld volledig veranderd en mijn ogen geopend.
Ik heb vlees weggelaten, omdat ik me realiseerde dat het er voor niets bij zat.
Zoals muzikant Paul McCartney ooit zei: “Als slachthuizen glazen muren hadden, zou iedereen vegetariër zijn“.
Ik weet niet waarom, waarschijnlijk ben ik niet de enige, nu om de een of andere reden zijn de dingen die Rich Roll interesseert, precies ook de dingen waar ik naar op zoek ben. Met al het onderzoek dat hij er omheen doet, de grote podcasts die hij produceert, maakt het mijn leven zoveel gemakkelijker om in contact te komen met al die geweldige aspecten van het leven. Zo kwam ik in aanraking met minimalisme.
Waar ik, toen ik er wat onderzoek omheen deed, veel bronnen over vond. De activiteit eromheen laat zien dat het een interessant onderwerp is en dat ik het kan toepassen op een niveau dat ik passend vind voor mezelf. Ik moet toegeven dat ik er een aantal op een vrij extreem niveau heb gevonden. Vooral als het gaat om minimalisme van geluid, beweging… en ga zo maar door.
In principe is het minimalisme voor mij geïnspireerd door “The Minimalists”. Ik ben al mijn spullen,kleding… die ik niet vaak gebruik of draag, gaan wegdoen en ik heb ze aan een goed doel gegeven waar mensen ze beter kunnen gebruiken. Deze daad van donatie aan mensen die het zoveel meer nodig hebben dan ik, creëert een eerste positief gevoel van minimalisme.
Een tweede, is dat ik er ook heel licht door word, zodat ik minder aandacht besteed aan bezit, waar ik me vroeger veel zorgen over maakte.
En het derde, waarschijnlijk een geweldig resultaat van de andere twee, is dat ik veel minder bang ben om op een dag die bezittingen te moeten verliezen. Ik realiseer me wat ze werkelijk zijn en ik vind het vreemd dat ik me er vroeger zo bezorgd om ze voelde.
Het is ook om me bewust te zijn bij alle nieuwe aankopen die ik doe en me af te vragen of ik ze echt nodig heb. De laatste 5 jaar heb ik met dat in gedachten nauwelijks iets nieuws gekocht. Heel vaak kwam ik er achter dat het een zeer grote valse impuls van nood was.
Toen ik het minimalisme toepaste, realiseerde ik me al snel dat ik in de loop van de maand een veel groter budget had dan toen ik dat allemaal aan alles en niets uitgaf. Met dit budget kan ik vooral biologische groenten en fruit kopen, wat ik persoonlijk een van de beste investeringen op lange termijn vond.
Vroeger werkte ik met etiquettes, die meestal digitaal waren, 0 of 1, ik doe mee of niet, ik eet rauw of niet… geen plaats of zone tussen 0 en 1… Na verloop van tijd heb ik geleerd dat het voor mij niet zo werkt, dat het gewoon te veel gewicht op de schouders is en dat er altijd een andere (betere) 1 of 0 zal zijn. Ik zeg niet dat ik het willekeurig doe zoals ik me voel. Het is meer dat ik weet wat het beste voor mij is en ik zal de hele tijd proberen dat te doen. Nu als ik dat op een gegeven moment niet kan, vind ik het ook goed.
Natuurlijk heb ik het hier niet over dierenleed, het is niet zo dat ik op een dag vlees eet of alles wat met dierenleed te maken heeft vergeet of naast me laat liggen. Het is meer als, als de familie een gekookte lasagne op basis van planten wil eten, eet ik dan met hen mee? Of sta ik er echt op om alleen mijn ongekookte (rauwe) voeding te eten om te streven naar mijn 100%?
Toen ik begon, at ik alleen ongekookt (rauw) voedsel. Wetende hoe goed het voor mij is, dacht ik echt dat het de enige weg vooruit was en de enige mogelijkheid. Van de andere kant ik heb al eerder gekookt plantaardig voedsel gegeten, dus wat gaat er veranderen? Dit kan zeker worden gezien als een houding van zwakte. Voor mij gaat het er niet om dat ik zwak of sterk ben, het gaat erom dat ik op een gegeven moment alles doe wat ik kan. Omdat ik het gevoel heb dat het het beste voor mij is en dat deze houding mijn leven een stuk makkelijker maakt.
Deze ervaring heeft mij nog meer overtuigd van mijn sterke voorkeur voor ongekookt (rauw) voedsel. Het stelde me echt in staat om verschillende manieren van eten en het gedrag dat ze met mij hebben, direct met elkaar te vergelijken.
Een kleine vergelijking van mijn persoonlijke ervaring;
Rauw veganistisch voedsel
Gekookt veganistisch voedsel
Gemakkelijke korte spijsvertering.
Moeilijke langere spijsvertering.
Vereist goed kauwen.
Geen echt kauwen meer nodig in de meeste gevallen.
Zeer sterke specifieke smaak van de ingrediënten.
Algemene smaak, moeilijk te bepalen welke smaak van welke ingrediënten afkomstig is.
Geen geur bij het bereiden van voedsel.
Zware geur bij het koken dat in de kleren kruipt.
Vereist om langzaam te eten en tijd te nemen.
Kan snel gaan en direct worden ingeslikt heel vaak.
Natuurlijk gevoel als je genoeg gegeten hebt. Weinig risico op overeten en daardoor stabiel lichaamsgewicht.
Door direct in te slikken zonder te kauwen kan men gemakkelijk overgewicht krijgen.
Natuurlijk voedsel dat veel water bevat.
Vaak dorst na het eten.
Gemakkelijk te eten op verschillende tijdstippen.
Moeilijk te bewaren en altijd warmte nodig om het weer op te warmen.
Vaak eenvoudig te maken (naast misschien wel de vereiste van een blender voor sommige recepten).
Maaltijd die veel energie verbruikt (elektriciteit).
Vaatwerk is vrij eenvoudig schoon te maken.
Het schoonmaken van vaatwerk kan zeer hard zijn, chemische producten vereisen… vooral als het een beetje aangebrand is.
Ik ben er dus voor meer dan 100% van overtuigd dat ongekookt (rauw) voedsel in alle opzichten veel meer voordelen heeft dan het gekookte alternatief. Betekent dit dat ik nooit gekookt voedsel eet? Nee, helemaal niet, ik voel me er niet echt tot aangetrokken en als ik een ongekookt (rauw) voedsel keuze heb, dan ga ik er zeker voor. Nu zijn de omstandigheden soms heel vaak sociaal, familie, vrienden, collega… tijdens etentje of gewoon een nieuwe ervaring doet me soms kiezen voor gekookt plantaardig voedsel. Op die momenten probeer ik 100% aanwezig te zijn, van de ervaring volledig te genieten en alle effecten te voelen die het heeft op mijn smaak en lichaam.
Op een gegeven moment, toen ik me zorgen maakte over mijn nieuwe eetgewoontes en me afvroeg of ze nog wel bij mijn sportactiviteiten zouden passen, bood mijn lieve vrouw me Rich Roll’s boek “Finding Ultra” aan.
Zeer aangenaam boek, mijn verhaal leek op dat van Rich Roll en ik hoefde het gewoon niet op de harde manier te ontdekken zoals Rich. Ik ben altijd erg dankbaar dat de realisatie op een relatief prettige manier is gekomen. Nu was het boek in eerste instantie voor mij zeer Amerikaans. Het voelde alsof het niet alleen een boodschap moest overbrengen, het moest ook vol commerciële toestanden zitten.
Voor mij persoonlijk verloor het wat van zijn charme. Toen ik toen de in het boek genoemde website www.richroll.com bezocht, bevestigde het mij dat het ook een vrij commerciële basis had en dus stopte ik om er meer energie in te steken.
Omdat ik Rich volgde op sociale media, zag ik dat er in Italië een retraite zou komen, die voor mij als Europeaan toegankelijk leek. Toen ik de omstandigheden zag, besefte ik dat het veel te duur voor mij was en voelde ik de commerciële aanpak weer die met het boek begon.
Enige tijd later had ik een geweldig gesprek over dit onderwerp met een geweldige vrouw die ik had ontmoet. Over waarom het me zo doet voelen, hoe we soms de waarde van iets onderschatten (blijkbaar zijn Belgen daar bescheiden voor), waarom ze er zo’n prijs op zetten, over dat als ik het echt wil…. Door dit gesprek keek ik op een andere manier naar Rich Roll (https://www.richroll.com/), open en onbevooroordeeld… zoals het vroeger begon toen ik het boek begon te lezen.
Toen ik met deze ogen terug op zijn website zat te surfen, realiseerde ik me dat zijn podcasts gratis waren en gedownload kunnen worden, geweldig!
Nu waren ze soms meer dan 1 uur, wat voor mij te lang leek.
Tegen het einde van het jaar (2016) zag ik een bericht van een best of compilatie van Rich Roll podcasts en besloot ik het eens te proberen. Deze compilatie was geweldig, het gaf me een voorproefje, het verlangen naar meer, ik nam veel notities en het liet me achteraf veel van die podcasts individueel beluisteren.
Hier zijn de 2 afleveringen waar ik mee begonnen ben:
Ik werd verliefd op zijn podcasts en leerde veel over een verscheidenheid aan onderwerpen over het leven die mij bijzonder interesseren. Dit gaat van sport, mindfulness, minimalisme… tot yoga en spiritualiteit. Ik kan nauwelijks begrijpen hoe ik door vooroordelen en waarschijnlijk emoties op het punt stond om deze grote ontdekkingen niet te doen.
Aan de andere kant deed ik de ontdekking, mijn manier van leven bracht me er volledig mee in contact en liet me al het mooie ervan zien. Het doet me soms denken aan hoeveel van mijn leven ik echt onder controle heb en niet wat mijn hoofd denkt dat ik onder controle heb.
Rich doet super dingen voor alle levende wezens op aarde, is erg gepassioneerd en het laat me opnieuw zien hoe vooroordelen zo verkeerd kunnen zijn. Is dit een les over het wegnemen van vooroordelen, of is het een les over het hebben van vertrouwen in het leven en dat alles op het juiste moment tot mij zal komen?
Ik beschouw het als een beetje van beide, maar nog steeds als een grote ontdekking, kijk zelf maar eens; http://www.richroll.com/
En ik kan zeker aanraden om naar zijn podcasts te luisteren;
En zoals hij vaak zegt, en ik doe er goed aan om dit hier na mijn ontdekking te herhalen, is er hier niets commercieels aan de hand, alleen bedoeld om te provoceren, op te voeden, te inspireren en je in staat te stellen je beste, meest authentieke zelf te ontdekken, te ontgrendelen en te ontketenen.
Recente reacties