stevendeschuyteneer

Categorie: Ontdekking (Pagina 5 van 11)

Te weinig energie? Hier is waarom!

Steven Deschuyteneer Te weinig energie Hier is waarom Tunesie

Voordat ik in 2014 stapsgewijs veranderingen aanbracht in mijn voeding, was ik helemaal niet bezig met energie. Ik denk dat mijn enige kennis ervan gekoppeld was aan zonne-“energie” voor batterijen en “energie”-repen om te eten. De “energie”-drankjes begonnen ook opgang te maken, nu daar was ik niet zo vertrouwd mee. Ik had ook gehoord over magnetisme, dat vooral populair was bij de mensen om mij heen, wiens yin-energie op dat moment iets meer ontwikkeld was dan de mijne. Op dit punt hield mijn ervaring met “energie” op.

Steven Deschuyteneer Ik ben een suikerverslaafde

Na 2014 was mijn grootste ontdekking hoeveel energie mijn spijsverteringsstelsel in beslag neemt. Toen ik op een andere manier ging eten, met voedsel dat vlugger en beter verteerd wordt, ontdekte ik dat dit enorm veel energie vrijmaakte voor andere dingen. Een totaal nieuwe ontdekking voor mij en een zoektocht tussen voedingsmiddelen die goed zijn, licht verteerbaar en toch veel energie geven begon. Zo ontdekte ik vaak dat de voedingsmiddelen met een zeer hoge comfortwaarde (snoep, brood, suiker…), ook die waren die de meeste energie kostten om te verteren. Ik had dus het gevoel dat suiker me een opkikker gaf, maar die was van zeer korte duur en ging zelf gepaard met energieverlies door de spijsvertering.

Toen ik een balans (spijsvertering vs energie) had gevonden in voedsel dat goed voor mij werkte, merkte ik nog steeds dat er soms verschillen in energie waren, die geen verband hielden met het voedsel dat ik voor mij had gevonden. Als ik het voedsel at, ging dat soms gepaard met meer energie, nu soms ook niet. Er zat dus meer verborgen achter mijn energie. Toen ik ging experimenteren met vasten, merkte ik al snel het verschijnsel dat mijn lichaam vooral bezig is met verteren, en wanneer dit gestopt werd (tijdens het vasten), er veel energie vrijkwam voor andere dingen.

Steven Deschuyteneer Te weinig energie Hier is waarom Zon

Wat ik na verloop van tijd ook voelde, is dat ik in de zomer meer energie heb in vergelijking met de winter. Meer zon, meer warmte, meer leven en dus meer energie, geheel onafhankelijk van het soort voedsel dat ik zou eten. Het is ook wat ik zou ontdekken met mijn vroeger welbekende zonne-“energie” via de zonnepanelen. De panelen zijn niet alleen blij met de zon, de zon van de zomer is veel populairder dan de zon van de winter voor de energieproductie. Geen wonder dat een enorm aantal dieren ook een winterslaap houden.

Ook al is het waarschijnlijker dat er in de winter een energiedip is dan in de zomer, toch kon ik vaststellen dat er naast het verteringsproces ook verschillen optreden in de zomer met hetzelfde voedsel. Dit bracht mij tot mijn laatste ontdekking: waaraan geef ik eigenlijk mijn energie, wetende dat alles een kwestie van energie is. Hier kwam ik tot enkele merkwaardige denkpatronen die ik vroeger had.

Waaraan besteed ik mijn energie?

  • Verteren – In mijn ontdekkingstocht moet ik concluderen dat verteren hierin een belangrijke factor is. In mijn vroegere denken zou ik zeggen dat eten energie geeft en mijn ervaring leert mij iets heel anders.
  • Bewegen – Als ik beweeg of sport, is het ook duidelijk dat dit energie kost die gekoppeld is aan en evenredig is met de intensiteit van de activiteit.
  • Denken – ja, zelfs als ik niets eet en stilzit, dus niet verteer of beweeg, kan er een enorme hoeveelheid energie door de hersenen worden verbruikt.
Steven Deschuyteneer In 2020 werden we allemaal wat evenwaardiger, hoezo twijfel

Bij “denken”, denk ik vooral aan “nadenken” over iets. Dat kan voor mijn werk zijn, voor een activiteit… maar het omvat ook alles waar ik bijna onbewust mijn aandacht aan geef. Op de lagere school leerde ik dat lachen veel minder energie van me vraagt, dan mokken. Nu zie ik mokken vooral als boos zijn, nu vallen daar ook situaties onder die ik niet leuk vind en waar ik al mijn energie aan geef. Dit zoals bijvoorbeeld, op de stoep voor mijn deur heeft een hond zich ontlast en ik ben er net ingestapt. Op een parking zie ik de enige vrije parkeerplaats voor mij, waar ik naartoe rij en die een ander net voor mij inneemt. Ik rij 20 km naar een winkel achter iets wat ik echt denk nodig te hebben, alleen om te ontdekken dat de winkel gesloten is. Voor wie meer voorbeelden wil, luister dan maar eens naar “Ironic” van Alanis Morissette.

Aan al deze, en nog veel meer ondenkbare zaken, geef ik een enorme hoeveelheid van mijn dagelijkse energie. Dus ook al ben ik in de zomer, en eet ik licht verteerbaar voedsel, mijn energie kan enorm laag zijn door energie te geven aan dingen die het niet verdienen, maar waarvan ik niet beter weet.

Steven Deschuyteneer Meditatie mijn persoonlijke privé dokter Noorwegen Geirangerfjord

Bij mij heeft vooral meditatie geholpen om hier een nieuwe kijk op te krijgen. Nu kunnen ook dingen als het bijhouden van een dagboek helpen bij het verwerken van zulke dingen. Het is dus heel interessant om nader in te gaan op de vraag waarom dit mij activeert en waarom ik er zoveel aandacht aan besteedt. Laat ik nu mijn aangehaald voorbeeld nemen: “Op het voetpad voor de deur heeft een hond zich ontlast en ik ben er net ingestapt”.

Dit gebeurt bij iemand anders, mijn eerste reactie, toch wel een beetje grappig denk ik, en dit niet echt om iemand uit te lachen, het is gewoon in het algemeen een grappige situatie.

Bij mezelf? Nou hier zijn de reacties die veel energie kosten;

  • Waarom ik.
  • Waarom nu.
  • Wie heeft hier zijn behoefte gedaan.
  • Soms zelfs met vooroordelen, weer die man/vrouw, weer die hond….
  • Een heel wraak plan bedenken.
Steven Deschuyteneer Ontdekking van tantra energie

En waarschijnlijk nog een heleboel dingen die ik vergeet. Waarom kunnen we het niet gewoon grappig vinden zoals we dat bij de ander vinden? Nu is het dan tijd voor de vraag, “en wat verandert al deze energie aan het heden?” Laat dit plotseling de poep op de schoen verdwijnen? Betekent dit dat het nooit meer zal gebeuren in de toekomst? … Ik moest tot de conclusie komen dat ik een enorme hoeveelheid energie stak in dingen die ik niet kan veranderen en die eigenlijk helemaal niets veranderen. Maar vroeger was ik daar zo op gefocust dat ik de illusie had dat het alles zou oplossen, nu is dat helemaal niet zo. Zelfkritisch zijn, negatieve uitspraken verwerken (deze geen energie laten opslokken) en er geleidelijk minder aandacht aan besteden (ook wel negatieve energie genoemd), heeft mij enorm geholpen. Tony Robbins zei: “Het leven gebeurt niet tegen u, het gebeurt voor u. Zie liefde in alles.

Natuurlijk zullen er nog wel meer dingen zijn die mijn energie beïnvloeden en die hoor ik ook graag van jullie. Met licht verteerbaar voedsel, in lijn met mijn activiteiten en ervoor zorgen dat ik vooral positieve energie vrijmaak heb ik nieuwe mogelijkheden van mijn lichaam ontdekt die ik voorheen voor onmogelijk had gehouden. De enige keer dat mijn energie een beetje daalt is als mijn lichaam in een noodzakelijke herstelmodus is. Die ik dan accepteer en geen energie aan geef. De natuur geeft ons alles en ik wens u toe dit ten volle te ontdekken.

Steven Deschuyteneer Te weinig energie Hier is waarom bergen Oostenrijk

#energie

Dat buikje en wat er eenvoudig aan doen?

Steven Deschuyteneer Dat buikje en wat er eenvoudig aan doen

Ik wil wel zo’n sixpack, ja natuurlijk. Nu al bij al, ben ik tevreden met mijn buik… Een bekend gevoel? De buik had slechter kunnen zijn en dus ben ik er tevreden mee. Of althans dat is wat ik mezelf wijsmaak.

Steven Deschuyteneer Dat buikje en wat er eenvoudig aan doen Facebook

Ik ga mijn buik zeker niet openlijk tonen, hoe meer ik hem verborgen kan houden hoe beter en als hij dan toch te zien is, houd ik hem in een positie die ik aanvaardbaar vind. Een behoorlijk energieverslindende bezigheid, nu weet ik vrij zeker dat ik daarin niet de enige ben. En het universum dat dan naar me toekomt besteedt er weer wonderbaarlijke aandacht aan, zoals te zien is op de foto links hiervan.

Toen ik nog maar een paar maanden oud was, had ik iets aan mijn darmen dat geopereerd moest worden. De dokters hebben prachtig werk verricht, ik ben ze er eeuwig dankbaar voor en mijn lichaam heeft zich wonderbaarlijk aangepast. Voor mij een wonder van de natuur in al haar glorie en levendigheid.

Een buik met een verschil links versus rechts, een gemaakte navel en een duidelijk zichtbaar litteken is wat ik mee zou nemen om het te verwerken. Mijn mentaal zou me de hele tijd vertellen dat het goed is zo, maar toch merk ik aan mijn daden dat ik het nog niet helemaal verwerkt heb.

Dat opmerken is iets wat ik pas onlangs ontdekt heb, nu ik meer en meer overga van mentaal denken naar voelen met mijn hart. Waardoor ik duidelijk het verschil kan zien. Het feit dat ik zeg dat het veel erger zou kunnen, is voor mij slechts een tussenweg om te minimaliseren waar ik onder lijd. Met die uitspraak verwerk ik het niet, nu is het natuurlijk nog altijd beter dan er alleen maar negatief over te piekeren.

Steven Deschuyteneer Elke dag bidden, dit is het verschil dat het maakt

Vandaag werk ik eraan om blij te zijn met wat ik heb. Want wat ik in het verleden ook heb gemerkt, is dat als ik stop met me ergens zorgen over te maken, ik het heb opgelost (of laten oplossen) en dat ik dan klaar ben om me over iets anders zorgen te maken. En ik kan zeggen, ja enkel die buik, nu als ik kritisch ben en snel naar mezelf kijk, zijn het tanden, neus, voeten … Interessant is ook om erover te mediteren of me voor te stellen, neem dat ik nu die sixpack heb, in wat is mijn leven veranderd of verbeterd daarmee? Vaak is het antwoord, nou, uh, niets of hooguit iets ingebeeld. Ik heb ook gehoord dat sommige mensen bepaalde dingen niet willen veranderen, hoe moeilijk ook, omdat ze anders verliezen wat ze omschrijven als hun hele wezen. Inspirerende en interessante zienswijze.

Steven Deschuyteneer Dat buikje en wat er eenvoudig aan doen Las Vegas

Ik kwam vrij snel tot de conclusie dat het antwoord en de verwerking bij mijzelf ligt. Zolang ik opmerkingen, commentaar… of wat dan ook krijg over mijn lichaam, mijn gedrag… betekent het dat ik nog moet werken aan de totale acceptatie van mezelf. Wanneer de acceptatie compleet is, zal alles stoppen, zal de verwerking voltooid zijn en is het tijd om verder te groeien op andere gebieden.

Wat mijn buik betreft, ben ik er nog niet, wees gerust. Dit onderwerp is er een echt begin van. Nu is het verwerkingsproces een aangenaam pad om te bewandelen, aangenamer dan al mijn energie te steken in het bedekken en anders doen lijken van de werkelijkheid.

We zijn allemaal mooi zoals we zijn, we hebben het om de één of andere reden nog zo moeilijk om dat te accepteren, dus komen we op ons pad dingen tegen die ons dat leren.

Steven Deschuyteneer Dat buikje en wat er eenvoudig aan doen koe

#aanvaarden #buik

Laat je niet van buitenaf, binnenin beïnvloeden!

Steven Deschuyteneer Waarom blijven sporten in deze tijden Luna

Heel vaak als ik ga lopen als het heel warm is, als het regent, als het hard waait, als het sneeuwt en ik kom mensen op mijn weg tegen, dan zeggen ze: ‘moed‘, ‘ik heb medelijden met je‘, ‘hou vol‘, ‘wees sterk‘…. Dit terwijl ik eigenlijk glimlach en heel gelukkig ben. Het doet me beseffen hoe vaak ik in het verleden de buitenwereld de schuld gaf om niets te doen.

Steven Deschuyteneer Tips voor nog betere skivakantie sneeuw

Oh, het is koud, het regent, het waait te hard, het zal wel te glad zijn…. dit zijn allemaal makkelijke externe parameters om niets te doen. Ik deed dat de hele tijd voordat ik mijn eetgewoonten veranderde. Toen luisterde ik veel dieper naar wat ik echt wil, en realiseerde me dat dit soort excuses verdwenen.

Ik realiseerde me dat ik helemaal niet naar mijn binnenste luisterde en dat ik echt overweldigd werd door de buitenkant. Binnen in mij zit een liefde voor allerlei leuke dingen en ik luisterde er gewoon niet naar. Ik had het veel te druk met andere dingen, zoals de buitenwereld de schuld geven, in de zetel zitten, tv kijken, junkfood eten en last but not least, 75% van de tijd van de dag, werken om aan geld te komen. Geld waar ik geen echte plannen mee heb, buiten schulden af te lossen of uit te geven aan bezittingen.

Echt Steven, is dat het?

Steven Deschuyteneer Waarom we zo graag eten wat we eten Time Square New York

Toen ik mijn eetgewoonten veranderde en veel meer naar binnen keek, ontdekte ik dat veel (zo niet alle afhankelijk van het geloof) antwoorden die ik zoek zich in mij bevinden. Ik kwam er al snel achter hoe afgeleid ik was van wat ik in het echte leven voelde. Ik deed dingen die me een glimp gaven van hoe ik verder moest zonder echt te weten waarom? Ik werd overspoeld met informatie die me alleen maar aanmoedigde om het te blijven doen.

Ik moest concluderen dat achter veel van de dingen waarvan ik dacht dat ze me een goed gevoel geven (afleidingen) dingen zaten die ik me niet had voorgesteld. Toen ik ontdekte van welke ervaringen ik echt kon genieten vanuit mijn hart en het vermogen heb om de uitwendige factoren los te laten, is er eigenlijk niet veel dat die ervaring kan verpesten.

Ik hou ervan om me goed te voelen en daarom zorg ik graag voor mezelf, luister ik naar mijn lichaam (niet naar mijn mentaal) en probeer ik op elk moment de beste beslissing voor mijn lichaam te nemen. Ik hou ervan om me energiek te voelen, dus ik doe veel aan sport, ik hou van basketbal in teamverband en ik hou ervan om als individu bewust te gaan hardlopen. Ik ben graag omringd door levende wezens en dus elke gelegenheid is daar goed voor. Ik ben echt dankbaar dat ik vandaag in staat ben om mijn innerlijke zelf te volgen, van elke seconde van mijn leven te houden en volledig in vrede te zijn met de buitenwereld.

Ik wens aan iedereen een leven van binnen in toe!

Steven Deschuyteneer Kinderen dit is waar ze echt behoefte aan hebben Jessica Graham

#binnenin #geenafleidingen

Waarom ik beter niet te veel geheimen kan hebben!

Steven Deschuyteneer Waarom ik beter niet te veel geheimen kan hebben Stonehenge

Al van jongs af aan en van wanneer ik bewust was van mezelf, had ik het gevoel dat ik vaak door kleine geheimpjes de dingen in mijn richting kon laten draaien. Werkelijkheid of een illusie? Sommige dingen zou ik niet vertellen, in de hoop er zelf beter van te worden en de anderen maar naar de waarheid laten zoeken. Dat is ook waar ik in mijn verkoops job mee te maken zou krijgen. Nu is één ding voor mij altijd vast blijven staan, ik zal nooit liegen, onder welke omstandigheid dan ook. De kunst is dan om dingen te vertellen die de waarheid zijn, waar kopers het meest mee gediend zijn, zonder te hoeven praten over de dingen die niet zo positief zijn.

Steven Deschuyteneer Waarom ik beter niet te veel geheimen kan hebben binnenin

Het werkt in het werk, nu na mijn verandering in voeding, ontdekte ik dat er iets speciaals was waarom ik niet kon liegen. Waarom kon ik het niet gewoon doen als het misschien nog beter werkt? Of is het weer een illusie? Nou het werkt misschien wel goed voor de job, misschien niet zo goed voor mijn innerlijke vrijheid en liefde? Misschien zijn er emoties die in mijn onderbewustzijn liggen opgeslagen, waar ik me niet bewust van ben en die door mijn ego worden toegedekt. Iets wat ik ontdekte omdat ik altijd heb geweten dat ik alleen met bedrijven kan overleggen en niet met particulieren. Simpelweg omdat de emotionele band met een medemens als ieder ander, voor mij te confronterend is. Waarschijnlijk volg ik daar een beetje: “doe niet aan anderen, wat ik niet wil dat zij aan mij doen“.

Als ik iets verkeerd doe, me ervan bewust ben en het verzwijg, voel ik me vaak slecht. Vaak is het alleen door er met iemand over gepraat te hebben dat ik er overheen kom. Nu zijn er soms ook dingen die ik onbewust doe door gewoonte en waarbij het nare gevoel niet altijd zo opvalt. Met wat ik tot nu toe heb kunnen ontdekken, blijft dit allemaal in het onderbewuste hangen. Het lokt me in een val op langere termijn.

Hier zijn enkele dingen die ik vandaag weet dat ik onbewust fout heb gedaan;

  • Ik heb bijgedragen aan de scheiding van kind en moeder (koe) vlak na de bevalling, om elkaar nooit meer te zien, door melk te consumeren.
  • Ik heb bijgedragen aan de wrede massaslachting, door het eten van vlees, kip…
  • Ik heb bijgedragen aan de uitroeiing van bijna al het leven in het water, door vis te eten.
  • Ik heb bijgedragen aan dierproeven om producten te krijgen (crème, medicijnen…) waarvan ik geloofde dat ze me beter maakten, nu verbergen ze alleen de symptomen.
Steven Deschuyteneer Over deze blog Leonardo Da Vinci

Dit is zo duidelijk voor mij vandaag en vraag mij vaak af hoe ik het zo lang heb kunnen negeren? Waarom heb ik dit niet eerder gezien? In de jaren 1400 zei Leonardo Da Vinci nochtans al: “De tijd zal komen dat mensen zoals ik, zullen kijken naar de moord op dieren zoals ze nu kijken naar de moord op mensen.” Misschien zijn we er nog niet zo ver van verwijderd, want we beginnen de negatieve gevolgen ervan op grote schaal te voelen in de vorm van onmenselijke praktijken en ziekten, die steeds dichter bij onszelf komen.

Elke dag ontdek ik nieuwe dingen, hele mooie en ook vreselijke dingen. Hierboven heb ik het vooral over dieren, nu worden ook de mensen en de natuur vandaag nog steeds heel hard uitgebuit voor massaconsumptie. Naar gisteren moeten we begripvol en vergevingsgezind kijken, als ik niet beter wist, zijn het geen geheimen en is het een al dan niet eenvoudig vergevingsproces.

Naar morgen toe heb ik 2 opties.

Het geheimpje in mijn onderbewustzijn steken en gewoon verder leven alsof er niets aan de hand is.

Of op mijn ritme veranderen wat ik niet als geheimpje wil. Op deze manier leef ik mijn bewuste vrije leven sinds ik mijn voeding heb veranderd en ik kan de ontdekking aan iedereen aanraden.

#geheim #onderbewustzijn #LeonardoDaVinci

Is dit hoe we verondersteld worden ons leven te leven?

Steven Deschuyteneer Is dit hoe we verondersteld worden ons leven te leven mensen

Ik vraag mezelf regelmatig af: is dit echt de manier waarop ik mijn leven zou moeten leiden?

Wat zou ik op dit moment het liefst willen doen?

Waarom doe ik het niet?

Vaak komen er dan een oneindig aantal verhalen naar boven die ik mezelf vertel.

Steven Deschuyteneer Is dit hoe we verondersteld worden ons leven te leven leeg

Ik probeer dan ook betekenis te geven aan mijn verhalen door dingen naar voren te brengen die mij de illusie geven dat ik het allemaal begrijp. Wat als ik er niets van begrijp? Angstaanjagend als ik er voor het eerst mee geconfronteerd wordt, is het niet? Wat als er niets te begrijpen valt of dat wat we zouden moeten begrijpen, gewoon niet binnen ons bereik ligt?

Het fundamentele dat ik ontdekte na mijn verandering van voeding, is dat mijn basiswaarden liefde en geweldloosheid zijn. Ik moet zeggen dat vanaf het moment dat ik dat aanvoelde, mijn leven en het genot ervan plotseling exponentieel aangenamer werd. Eén van mijn basiswaarden was vroeger misschien wel “geld”. Over geld, heb ik geleerd dat het een soort meerwaarde creëert, overheersing van degene die het uitgeeft over degene die het ontvangt. Het is alsof het degene die het uitgeeft, ineens van alles toelaat. Iets wat bijvoorbeeld met een gift of ruil niet gebeurt, er is dan ook een veel sterkere emotionele band. Dus met dat in gedachten, zou het interessant kunnen zijn om iets leefbaar in die richting te ontwikkelen. Ik ben in elk geval blij dat geld niet meer bij mijn basiswaarden behoort.

Steven Deschuyteneer Zijn we spirituele wezens in een mishandeld lichaam liefde

Met liefde en geweldloosheid, hou ik natuurlijk van veel plezier maken en tijd doorbrengen met familie, vrienden… Ik merk ook dat de snelheid die ik aan mijn leven geef, er veel uithaalt. Sommige situaties wil ik vermijden en snel laten gaan, en momenten met familie, vrienden laten vertragen, lijkt wel een ideale oplossing, nu zo werkt het niet. Vaak blijf ik nog in de illusie dat het wel zal werken… Ik heb gewoon nog niet door of ontdekt dat elk verhaal er één is die ik mezelf vertel. De verhalen zijn dus wat ik als mijn realiteit zal zien.

Ik begon te ontdekken wanneer ik welk soort verhalen aan mezelf vertel. Het zijn er zoveel, onbegrijpelijk en waarschijnlijk de reden waarom ik het verhaal naar boven breng dat ik als mens nooit het doel van het leven zal vinden. Ik vroeg me ook af in hoeverre ik in de manier waarop ik vandaag de dag leef, onze menselijke waarden respecteren?

Steven Deschuyteneer Is dit hoe we verondersteld worden ons leven te leven Ahimsa

De waarden die worden beschouwd als fundamentele waarden en die inherent zijn aan de mens. Daartoe behoren: waarheid, eerlijkheid, trouw, liefde, vrede, enz. omdat zij het fundamentele goed van de mens en de samenleving in het algemeen naar voren brengen. Zij zijn onze gevoelens voor de menselijkheid van anderen en brengen naar voren: waardering, geloof in anderen, zorgzaamheid, betrokkenheid, medeleven, samenwerking, hoffelijkheid, toewijding….

Vaak word ik van buitenaf beïnvloed en daaruit creëer ik de verhalen die dan mijn waarheid worden. Na mijn verandering van voeding, begon ik meer en meer inzicht te krijgen in al deze dingen. Waarom? Niet door te zoeken naar het doel van het leven, maar gewoon door te “zijn”.

Vanaf dat moment “ben” ik gewoon de beste versie van mezelf op elk moment, in elke situatie. Ik geloof dat we allemaal meelevende mensen zijn en dat alles wat we nodig hebben in onze innerlijke schoonheid zit.

Ontdek het, leer ermee te leven, stop met afhankelijk te zijn van de kapitalistische maatschappij, wees tevreden met minder als het moet, en geniet van de nieuwe ervaringen. Dat is helemaal hoe ik mijn leven leef.

Ik kan mensen niet veranderen, ik kan wel van ze houden en ik kan ze mijn liefde tonen.

Steven Deschuyteneer Is dit hoe we verondersteld worden ons leven te leven bergen

#eigenverhaaltjes #liefde

Waarom verlangen we naar reizen en wat doen ze met ons?

Steven Deschuyteneer Waarom verlangen we naar reizen en wat doen ze met ons

Reizen is iets wat de meeste mensen wel aantrekt en vooral het gevoel om een tijdje niets te doen. Een tijdje niets doen, is ook wat ik dagelijks zou kunnen doen in meditatie, maar om de één of andere reden heeft het niet dezelfde aantrekkingskracht. In meditatie ga ik mijn zintuigen uitschakelen en mijn innerlijk leven observeren. Bij reizen zorgt de verandering er juist voor dat ik mijn zintuigen aanzet, ik krijg nieuwe prikkels, en het belangrijkste is dat ik mijn interne leven niet hoef te observeren. De belangrijkste reden waarom reizen waarschijnlijk een klein beetje populairder is dan meditatie.

Een heel jaar werk ik op zoveel verschillende gebieden, privé of professioneel, dat het eindelijk eens goed voelt om een tijdje niets te hoeven doen. Het is mij nog steeds een raadsel waarom alle mensen het zo oké vinden om 5 dagen van de 7 te werken en energie te geven aan dingen waar men niet altijd het nut van inziet. Tot zo’n niveau, dat er na de dag niet veel energie meer over is voor iets anders. Op 1 van de 2 resterende dagen van de week, moet dan wat strikt minimaal overleefbaar werk worden gedaan. Eten kopen, wat schoonmaken en misschien wat dingen kopen die ik helemaal niet nodig heb. Dan blijft er nog 1 dag in de week over, vaak gemakkelijk om die op te vullen, en vaak is deze voorbij voor ik het weet. Geen wonder dat mensen uitkijken naar vakantie en reizen.

Steven Deschuyteneer Waarom verlangen we naar reizen en wat doen ze met ons verhouding

Vaak gaan we 1, 2, 3 of zelfs meer weken op vakantie. Neem de klassieke 2 weken, dat is 3,85% van onze totale jaarlijkse tijd. Dat is veel minder dan de wekelijkse 14,3% die we vrij hebben. Voor veel mensen is het dus een heel belangrijke tijd, die altijd te kort is. Tijdens die 2 weken vakantie kan ik gewoon 2 weken lang chillen en echt niets doen. Nu vindt de omgeving dat heel vreemd en kan mijn geest het nauwelijks aan om thuis niets te doen. Er zijn altijd wel klusjes te vinden om iets te doen. Dus ben ik op zoek naar bijzondere bestemmingen die mij echt het gevoel geven iets van mijn vrije tijd gemaakt te hebben.

Been there, done that, ik ben op roadtrips geweest:

“Los Angeles – Joshua Tree national park – Salvation Mountain – 1040 km roadtrip”

“Phoenix – Sedona – Grand Canyon – Monument Valley – Zion park – Las Vegas – 1760 km roadtrip”

“UK – 899 km roadtrip”

Daarnaast heb ik ook steden bezocht die tot mijn verbeelding spraken:

“New York”

“Tokyo”

“Portland Oregon”

“San Francisco”

“Washington DC”

“Las Vegas”

“Los Angeles”

Hoewel ik erg dankbaar ben dat ik dit allemaal heb kunnen doen, gaf het me wel een gevoel zoals Jim Carrey beschrijft: “Ik denk dat iedereen rijk en beroemd moet worden en alles doen waar ze ooit van droomden, zodat ze zien dat het niet het antwoord is.”

Natuurlijk zal ik in contact komen met andere continenten, met andere culturen, met andere mensen… en dat alleen al zal zeker verrijkend zijn. Verrijkend voor wat? Een andere kijk op de wereld, het zien van andere benaderingen… maar bovenal, het heeft me veel geleerd over mijn eigen ontdekking. Hoe ga ik hiermee om? Wat doet het met me? Hoe maakt dit mij een beter mens?

Steven Deschuyteneer Waar is onvoorwaardelijke liefde te vinden knuffel

Ik kwam ook heel snel tot de conclusie dat het niet meteen de beroemde plaatsen zijn zoals het Vrijheidsbeeld, Grand Canyon, Hollywood … die me veel leren, maar veel meer de mensen met wie ik reis of die ik ontmoet tijdens het reizen. De mensen zijn belangrijker dan de plaatsen. Ik denk dat ik soms zo hard aan het dromen was over de plaatsen dat ik de mensen niet zag toen ik erheen ging, toen ik ter plaatse was en ook niet op de terugreis, wat eigenlijk een heel groot gemis is.

Als ik een reisadvies zou moeten geven, geniet van de voorbereiding, geniet van de weg naar je bestemming, geniet van de bestemming, geniet van de terugweg en zie en hou van elk levend wezen dat je op je pad tegenkomt en maak daar tijd voor, ook al verstoort dat de planning een beetje.

Geniet van de ontdekkingen binnenin!

Steven Deschuyteneer Waarom verlangen we naar reizen en wat doen ze met ons Stonehenge

 #Reizen #LosAngeles #JoshuaTreenationalpark #SalvationMountain #Phoenix #Sedona #GrandCanyon #MonumentValley #Zionpark #LasVegas #UK #Stonehenge #Glastonbury #London #NewYork #Tokyo #PortlandOregon #SanFrancisco #WashingtonDC

Met deze methode, verandert iedereen!

Steven Deschuyteneer Met deze methode verandert iedereen verandering

Vaak als ik iets geniaals ontdek, wil ik het anderen ook meteen laten ontdekken en heel vaak lukt dat niet zoals ik gehoopt had. Ik wil hen overtuigen net zoals ik er nu van overtuigd ben en dat gebeurt bijna nooit, hoe komt dat?

Omdat ik zelf niet veranderd ben door iemand die mij daarvan overtuigd had. Verandering is iets dat ieder voor zichzelf moet uitmaken. Ik kan een ander niet veranderen, verandering gebeurt bij iedereen van binnenuit. Mijn innerlijk kan getriggerd worden door iets van buitenaf, maar niet vaak door iemand die mij iets opdringt. Je moet dit doen! Dat is de manier waarop het moet! Het enige dat werkt! Het zal misschien mijn aandacht trekken, maar het zal me maar weinig doen veranderen.

Steven Deschuyteneer Met deze methode verandert iedereen Time for change

Wat doet me veranderen?

Mensen die mij niets opdringen, die zichzelf zijn, die een eigen mening hebben en die vooral heel inspirerend zijn over de dingen die mijn aandacht trekken. Ja er is, en er zal zelfs, een groot deel jaloezie bij komen kijken. Wow, dat wil ik ook. Dan analyseer ik wat deze persoon doet om dit te bereiken, de eenvoudige simpele dingen zal ik ook gaan toepassen en dan gaat het zeker lukken.

Vaak keer ik dan ook terug naar deze persoon, hey man die methode, voor mij werkt het niet. Werkt het niet? Weet je zeker dat je alles uit je analyse toepast?

Oh jee, wie kom ik hier tegen…

Natuurlijk willen we alles wat we willen op de eenvoudigste en makkelijkste manier. Vandaar dat vaak reclamecampagnes die dit beloven erg populair zijn, vooral op de korte termijn. Het is gemakkelijk en de resultaten zijn geweldig, dat wil ik ook. Wat mij echt doet veranderen is mijn wil om te veranderen.

Steven Deschuyteneer Met deze methode verandert iedereen Change

Hoe activeer ik die wil bij mezelf of bij anderen?

Bij mezelf is het vooral mijn eigen keuze die ik maak, of het leven voor mij, afhankelijk van in wat voor dingen ik geloof.

Bij anderen is er, naast jezelf zijn en anderen inspireren, nog een andere effectieve techniek die werkt om mensen te triggeren of ergens bewust van te maken. Stel gewoon vragen! Vragen stellen, in plaats van antwoorden geven.

Deze methode wordt de Socratische Methode genoemd. Het is een techniek bedacht door de Griekse filosoof Socrates en wordt gebruikt in therapie en begeleiding. Door vragen te stellen, stellen we de persoon in staat om tot zijn eigen conclusies te komen zonder dat hem verteld wordt hoe hij dit of dat moet doen.

Steven Deschuyteneer Met deze methode verandert iedereen Licht

Enkele interessante voorbeelden:

“Wat doe ik om bij te dragen aan een betere wereld voor onze kinderen?”

“Hoeveel kwaliteitsmomenten (zonder afleiding) breng ik door met mijn partner of kinderen?

“Waarom zijn sommige van de vragen die mij gesteld worden toch zo moeilijk te beantwoorden?”

“Hoeveel tijd breng ik elke dag achter een scherm door?”

“Vanaf wanneer denk ik dat ik spreek van een verslaving?” 

“Vind ik het vreemd dat we genoeg voedsel hebben om 56 miljard landdieren te voeden… en toch leven 800 miljoen mensen momenteel in een staat van hongersnood?”

“Denk ik dat ik naar een slachthuis kan gaan en een dier in de ogen kan kijken als ze op het punt staan gedood te worden en ze zeggen dat ze me moeten bedanken voor hun leven?”

Aangename vragen, niet?

Deze gaan diep van binnen en vaak zou ik liever niet geconfronteerd worden met het antwoord. Als dat zo is, ben ik nog niet klaar voor verandering. De dag dat ik open sta om de antwoorden onder ogen te zien en kritisch met mezelf te zijn, is de dag dat ik klaar ben om te veranderen.

Steven Deschuyteneer Met deze methode verandert iedereen Vanbinnen

#verandering #socratischemethode #vraag #vragenstellen

In 2020 werden we allemaal wat evenwaardiger, hoezo?

Steven Deschuyteneer In 2020 werden we allemaal wat evenwaardiger hoezo

Zeker, 2020 zoals ik hier beschrijf, heeft het de rijken rijker gemaakt en de armen armer. Moeten ik daar blij mee zijn, helemaal niet. Nu is dit niet echt waar ik het over wil hebben. Gelijkheid heeft voor mij niets te maken met geld of rijkdom, ook al wil de maatschappij dat misschien wel opleggen en is het ook wat sommige mensen het liefst geloven.

Steven Deschuyteneer In 2020 werden we allemaal wat evenwaardiger, hoezo Wetenschapper

Vroeger zag ik dokters, wetenschappers, ministers… als superintelligente mensen die alle antwoorden hadden en alles konden oplossen. Zij waren superieur aan mij, de reden waarom zij meer macht hadden en waarom mij geleerd werd hen te vertrouwen, naar hen te luisteren en naar hen op te kijken.

Totdat een hyper klein COVID-19 virus langskomt en niemand het antwoord heeft. De komst, snelheid en beheersing van verschillende technologieën zou ons redden van onszelf en al onze kwalen. Het zou ons verleiden tot ons verlangen naar perfectie: perfecte teint, perfecte prestaties, perfect schema, perfecte voeding, alles gemeten op de schaal van optimale opbrengsten. We geloofden het. Het was een obsessie.

Steven Deschuyteneer In 2020 werden we allemaal wat evenwaardiger, hoezo Perfect

Zou die perfectie betekenen dat we het beter wilden doen dan de natuur? Dat we haar wilden veranderen, haar wilden leren hoe zich te gedragen, hoe beter te produceren, haar lessen wilden leren, haar wilden onderwerpen? Om deze “Universele Intelligentie”, dit “Goddelijk Bewustzijn” te overtreffen. Is dat wat we proberen te doen super intelligente mensen? Nou 2020 heeft me mooi laten zien dat deze perfectie niet is wat ik dacht dat het was.

Wetenschappers proberen gebeurtenissen te begrijpen die zich voordoen of die wij waarnemen. Hoewel we daar interessante dingen ontdekken, zie ik dat we nog niet erg ver zijn, in het begrijpen van wat er hier op aarde gebeurt. Graaf maar eens een put in de tuin (natuurlijk op een plaats waar ik niet te veel pesticiden heb gebruikt) en leg uit wat daar in de grond gebeurt. Niemand weet echt wat daar gebeurt en waarom het zou gebeuren. We blijven leven in de illusie dat ons leven beter zal zijn als we het weten. Is dat ook zo? Zolang ik het niet weet zal ik het niet weten…

Nu zeg ik niet dat wetenschappers slecht zijn of geen goede dingen doen, ik zeg alleen dat sommige dingen die we ontdekken ons verder weg brengen van het begrijpen van het leven.

Steven Deschuyteneer In 2020 werden we allemaal wat evenwaardiger, hoezo verkeerde richting

We sturen graag mensen naar de maan, maar slagen er niet in om ervoor te zorgen dat iedereen op aarde genoeg te eten heeft...

We creëren industriële boerderijen, waar dieren worden mishandeld, overgeproduceerd op grote schaal, en we staan niet stil bij de vraag of we dit wel zouden moeten doen.

We creëren ongevraagde behoeften die massa’s energie vergen, heel veel geld kosten en niemand kan zeggen wat ze ons eigenlijk bijbrengen, we doen het gewoon.

Artsen leren enorm ingewikkelde materie, nu als de patiënt niet genoeg of duidelijke symptomen heeft kunnen ze geen pleister uit de kast halen om erop te plakken. Met andere woorden, naar een dokter ga je als je ziek bent, ernstig ziek. Als ik tips wil over hoe ik gezond kan blijven zodat ik niet naar een traditionele dokter hoef, moet ik heel goed zoeken en heel hard mijn best doen. En die zoektocht is vaak erg eenzaam.

Ministers kijken vaak naar andere ministers, naar andere landen… wat doen ze daar en dan worden ze massaal beïnvloed door een industrie. Daarnaast krijgen ze ook advies van de wetenschappers en artsen die ik hierboven al beschreef.

Steven Deschuyteneer In 2020 werden we allemaal wat evenwaardiger, hoezo twijfel

Ik heb mijn bewustzijn dus een tijdje moeten aanpassen aan al die zogenaamde super intelligente mensen die alle antwoorden hadden en alles in 2020 konden oplossen. Zij bleken niet zo superieur te zijn als mij werd voorgehouden. Ik begon zelf te twijfelen aan de reden van hun macht. Moet ik deze mensen nog wel vertrouwen?

Ik moest besluiten dat het net als ik levende wezens zijn. Levende wezens, zoals er op aarde …hi goede vraag…hoeveel leven is er op aarde? Vaak drukken we dit uit in termen van mensen of dieren, omdat dit het enige is wat we als mens min of meer kunnen begrijpen. Hoeveel leven zou er werkelijk op aarde zijn? Een vraag waar wetenschappers waarschijnlijk naar op zoek zijn, en wat denken we dat het antwoord ons zal brengen? Is het wel belangrijk of is het gewoon een andere afleiding?

Als we niet in staat zijn een gezonde gemeenschap te creëren van mensen die sporten, gezond eten en op een menselijke manier met elkaar omgaan. Mensen die heel weinig last hebben van virussen of andere natuurlijke parasieten. Wat denken we dan dat alles wat we zoeken ons dit gaat brengen?

We zijn allemaal gelijk, we zijn allemaal levende wezens, we hebben allemaal iets unieks te verwezenlijken hier op aarde, we moeten misschien juist in de goede richting gaan zoeken? Want de volgende generatie schermen is echt niet wat we nodig hebben als levende wezens. Nu gelooft ieder wat ieder gelooft.

Ik ben vooral gaan geloven in de kracht van mezelf als, en tussen, alle gelijkwaardige levende wezen!

Steven Deschuyteneer In 2020 werden we allemaal wat evenwaardiger, hoezo gelijk

#gelijkwaardig #evenwaardig #dokter #wetenschapper #minister

Voor iedereen die met kinderen in contact komt, is dit wat ze echt nodig hebben!

Steven Deschuyteneer Aan iedereen in contact met kinderen dit is waar ze echt behoefte aan hebben

Voordat ik mijn eetgewoonten veranderde, dus voor 2014, dacht ik dat de kinderen mij nodig hadden om hen “alles” te geven wat ze wilden. Die coole vakantie, die leuke activiteiten, dat uitzonderlijke speelgoed… en noem maar op. Los daarvan neem ik zelf vaak in me op, in wat de maatschappij een hele lijst maakt van wat ik als papa moet zijn; altijd aanwezig, veel tijd doorbrengen met de kinderen (kwantiteit over kwaliteit), hen alle aandacht geven, alles wat ik voor hen kan doen realiseren, ervoor zorgen dat hun leven zo zorgeloos mogelijk is… Ik kreeg die lijst zonder te vragen, nu was er geen handleiding. Alles wat intuïtief was, kwam ook vaak niet overeen met die lijst.

Wanneer op een dag die relatie met een kind er is, begon bij mij, hoe ga ik zo goed mogelijk aan dit verwachtingspatroon en deze lange lijst voldoen? Intuïtief had ik wel wat ideeën, nu waren die helemaal niet in lijn met het verwachtingspatroon en dus luisterde ik naar wat er tegen me gezegd werd. Als ze huilen hebben ze honger. Als ze net gegeten hebben en huilen, moeten ze misschien een boertje laten. Of de broek is vies en dan moet ik deze vervangen. Het kan ook zijn dat ze gewoon moe zijn, dan moet ik ze te slapen leggen en stil zijn…

Als de kinderen slapen, kan ik doorgaan met de taken die ik in het normale leven doe, volgens dat verwachtingspatroon en een goede vader zijn. Intuïtief zou iedereen waarschijnlijk een beter resultaat voor het kind bereiken, maar van buitenaf zou dat niet overeenkomen met het verwachtingspatroon en ik moet die druk aankunnen. Ik zou het niet kunnen voor 2014 en zou proberen zo goed mogelijk eraan te voldoen. Wat zouden de mensen anders wel niet van mij kunnen denken. Ik zou proberen om aan de hele lijst te voldoen en vooral aan alle andere klussen die ik in huis doe. Wat een man, niet?

Steven Deschuyteneer Kinderen dit is waar ze echt behoefte aan hebben Le concept du continuum

Als ik had geweten wat ik nu weet, zou ik wat rebelser zijn geweest en dan zou het hele lijstje en de verwachtingen voor mij de boom in kunnen. Dan zou ik er nog meer zijn geweest voor het kind, zou de hele lijst met huishoudelijke taakjes in parallel en het normale werk kunnen wachten. Dan zou ik intuïtief hebben ontdekt wat de echte behoeften van het kind zijn. Voor degenen die meer willen weten over zo’n aanpak, raad ik het boek “Le concept du continuum – La recherche du bonheur perdu (9782940500468) van Auteur: Jean LIEDLOFF” aan.

Na veel zelfwerk kwam ik tot een meer realistische lijst, waarin staat dat ik als vader moet zorgen voor een dak boven het hoofd van de kinderen, warmte en voedsel. De kinderen hebben er ook net zoveel voor gekozen om bij die ouders geboren te worden als dat de ouders ervoor gekozen hebben om kinderen te krijgen. Het is dus een keuze die wederzijds is gemaakt en niet alleen door de ouders zoals ik vroeger dacht.

Steven Deschuyteneer Kinderen dit is waar ze echt behoefte aan hebben dieren

Ik ben tot de conclusie gekomen dat wat het kind echt nodig heeft, “onvoorwaardelijke liefde is zoals het is“. Dan hoor ik meteen elke ouder ooh zeggen, maar dat is zo bij mij. Natuurlijk hou ik vanuit mijn ogen van de kinderen met “onvoorwaardelijke liefde zoals ze zijn“, nu, is dat wat de kinderen krijgen? Ik bedoel, zijn we er ook zeker van dat de kinderen zo denken en voelen over onze liefde?

Daar stuitte ik op enkele valkuilen die ik pas na 2014 duidelijk begon te zien. Dit is vooral elke keer dat ik een verwachtingspatroon creëer en daarna misschien openlijk mijn teleurstelling laat zien. Ik wil me bij voorbaat verontschuldigen bij de kinderen, ik wist niet beter voor de lijst hieronder, elke keer als ik dat deed:

  • Tijdens hun sport kwam ik met tips en trucs om ze in mijn ogen beter te maken, vaak hadden zij hier niet naar gevraagd.
  • Ik vergeleek ze met andere kinderen in het algemeen, en vooral met hun klasresultaten (die leuke klasgemiddelde cijfers).
  • Enkel interesse tonen en aandacht besteden aan dingen die mij persoonlijk aanspreken.
  • Ze waarschuwen voor al mijn angsten, in de hoop dat ze die zouden vermijden.
  • Proberen hun weg schoon te vegen zodat ze minder weerstand zouden ondervinden op hun weg.

Uit al deze dingen zou ik vroeger denken dat ik een goede vader ben, en eigenlijk moest ik tot de conclusie komen dat de kinderen hier niet om vroegen. Het legt een ongewenste druk op hen, het schept een verwachtingspatroon…en vooral als ze er niet aan voldoen zouden ze het gevoel kunnen hebben dat ze gefaald hebben. Wat ze kunnen koppelen aan minder tot geen “onvoorwaardelijke liefde zoals ze zijn”.

Steven Deschuyteneer Kinderen dit is waar ze echt behoefte aan hebben liefde

Ik ben dus persoonlijk gestopt met druk uit te oefenen op die lange lijsten, in het vertrouwen dat zij weten wat het beste voor hen is en ze volledig te steunen. Natuurlijk vertel ik ze regelmatig dat ik van hen hou zoals ze zijn. Dat wat ze ook doen, wat er ook gebeurt, mijn “onvoorwaardelijke liefde zoals ze zijn” niet kan veranderen. Er zullen positieve momenten zijn, net zoals er negatieve momenten zullen zijn, nu mijn “onvoorwaardelijke liefde zoals ze is” voor hen er altijd zal zijn om ze door elk moment heen te krijgen. Als ze willen en ik kan helpen, zal ik op elk moment aan hun zijde staan.

Iedereen krijgt onvoorwaardelijke liefde van iedereen, door hun beste authentieke versie van zichzelf te zijn en niet door te zijn wat anderen willen dat ze zijn.  

Zoals Jessica Graham zegt: “Ik zie je en ik hou van je”.

Onvoorwaardelijke liefde voor alle kinderen zoals ze zijn, en zijn we niet allemaal kinderen…

Steven Deschuyteneer Kinderen dit is waar ze echt behoefte aan hebben Jessica Graham

#liefde #onvoorwaardelijkeliefde #kinderen #Leconceptducontinuum #JeanLIEDLOFF #JessicaGraham

Een kleine verandering die iedereen kan doen voor een betere wereld.

Steven Deschuyteneer Een kleine verandering die iedereen kan doen voor een betere wereld

Met een betere wereld bedoel ik echt mijn leven en dat van alle andere levende wezens op deze planeet. Dit is een win-win verandering voor iedereen. Niet alleen iets voor degenen die geld verdienen op basis van mijn kunstmatig gestimuleerde uitgaven, en wat vaak het centrum van de aandacht is…

Degenen die al een aantal van de berichten op deze website hebben gelezen, zullen waarschijnlijk zeggen, ik weet het al: verwijder dierlijke producten uit mijn voedingsgewoonten. Hoewel ik denk dat het waarschijnlijk een heel goed antwoord is, wil ik in deze post nog iets anders benadrukken. Iets wat de voeding zelf niet veranderd, het is meer de kijk erop en alles eromheen. Iets dat beter is voor het lichaam, maar ook voor een betere wereld en de planeet van morgen.

Na het aanpassen van mijn voeding begreep ik al snel dat het misschien een goede zaak is om verwerkt voedsel uit mijn gewoontes te verwijderen. Ja, ik zou zelfs kunnen zeggen dat mijn verandering deels ermee begon, zoals ik het hier beschrijf.

Steven Deschuyteneer Over Steven traditioneel eten

Ik hoor vaak dat mensen het met me eens zijn en zeggen dat ze inderdaad nooit verwerkt voedsel eten. Wat ik ontdekte was dat de meeste mensen verwerkt voedsel koppelen aan kant-en-klaar voedsel, dat ik gewoon in de magnetron moet opwarmen. Waar ze deels gelijk mee hebben, nu is dit veel groter dan dat. Degene die ik hier noem als verwerkt voedsel om vanaf te komen, is veel meer dan alleen die kant-en-klare gerechten.

Eigenlijk, als ik iets koop dat geen heel fruit of groente is, is het op de een of andere manier verwerkt voedsel. De bekendste die bij de meeste mensen niet in deze categorie vallen zijn; brood, kaas, boter, pasta, koekjes, sauzen, worst, gummy beertjes…

Steven Deschuyteneer Een kleine verandering die iedereen kan doen voor een betere wereld pasta

Ik ben er zot van, zelfs zeer verslaafd aan, dus waarom zou ik ze vermijden of proberen te beperken?

  1. Ze worden meestal gemaakt met ingrediënten die niet goed voor mij zijn (het voedingsniveau van deze producten is zeer laag).
  2. Ze bevatten ingrediënten die me doen verlangen naar meer van het product (natuurlijk willen deze mensen meer van het product aan mij verkopen en hightech laboratoria creëren het om dit te bereiken zonder dat ik het doorheb).
  3. Ze zijn bijna altijd verpakt met plastic en veel afval (als ik naar onze vuilnisbak keek, kon ik duidelijk zien dat daar het meeste afval vandaan kwam).
  4. Verwerkt voedsel is dood, er zit geen leven in, wat het heel makkelijk maakt om het op de lange termijn op te slaan (dus het is veel makkelijker om veel geld te verdienen met zo’n product want er is geen echte kritieke houdbaarheidsdatum op).

Zal ik dit dan nooit meer kunnen eten?

Dit is niet wat ik zeg. Als ik het erg lekker vind, maak ik het zelf als mijn eigen ervaring. Maak het zelf, startende van heel fruit of groente. Het geeft veel meer plezier, ik weet wat er in zit, ik kan mijn eigen smaak perfect aanpassen aan mijn persoonlijke voorkeuren, het smaakt niet altijd anders, het smaakt vooral natuurlijker, het is wat gezonder en ik zal er minder van consumeren, omdat het meer inspanning vergt.

Steven Deschuyteneer Een kleine verandering die iedereen kan doen voor een betere wereld industrie

Gemakkelijke, moeiteloze toegang is iets waar de industrie veel aandacht aan besteed. En raad eens, het werkt, als ik het bovenstaande niet weet of begrijp.

Waar komt u voeding vandaan? Labo of tuin?

Door me te distantiëren van al het verwerkte voedsel, voorzie ik mijn lichaam van ingrediënten die het kent (van de natuur), maak ik graag mijn eigen voedsel (onderschat dit niet, iedereen is jaloers als iemand zijn eigen gemaakt voedsel meebrengt) en verminder ik de enorme verspilling van plastic in het bijzonder heel slecht voor de planeet (want zonder verpakking kan ik groenten of fruit in bulk kopen).

Welk verwerkt voedsel ga je vanaf nu elimineren en niet meer kopen?

(Als je wanhopig op zoek bent naar een alternatief voor je verwerkt voedsel en het niet vindt, laat het mij dan zeker weten, misschien kan ik wel helpen het te vinden)

In de buurt van Leuven zijn de volgende winkels aan te raden om ingrediënten in bulk te vinden, dus zonder afval met behulp van eigen gerecycleerde dozen en potten.

Want het is duidelijk dat zo’n manier van voedsel kopen erg moeilijk te vinden zal zijn in de traditionele supermarkt waarvan het concept juist het omgekeerde is…

Hier zijn de aanbevolen winkels:

So vrac, So good! (Perwez)

Mon Panier Bio (Hamme-Mille)

Biostory (Jodoigne)

Coop content (Leuven)

The Food Hub (Leuven)

Färm (Leuven)

Origin’o (Leuven)

Steven Deschuyteneer Een kleine verandering die iedereen kan doen voor een betere wereld natuur

#stopverwerktvoedsel #stopplatsiek #SovracSogood #MonPanierBio #Biostory #Coopcontent #TheFoodHub #Färm #Origino

« Oudere berichten Nieuwere berichten »