Ik vraag mezelf regelmatig af: is dit echt de manier waarop ik mijn leven zou moeten leiden?
Wat zou ik op dit moment het liefst willen doen?
Waarom doe ik het niet?
Vaak komen er dan een oneindig aantal verhalen naar boven die ik mezelf vertel.
Ik probeer dan ook betekenis te geven aan mijn verhalen door dingen naar voren te brengen die mij de illusie geven dat ik het allemaal begrijp. Wat als ik er niets van begrijp? Angstaanjagend als ik er voor het eerst mee geconfronteerd wordt, is het niet? Wat als er niets te begrijpen valt of dat wat we zouden moeten begrijpen, gewoon niet binnen ons bereik ligt?
Het fundamentele dat ik ontdekte na mijn verandering van voeding, is dat mijn basiswaarden liefde en geweldloosheid zijn. Ik moet zeggen dat vanaf het moment dat ik dat aanvoelde, mijn leven en het genot ervan plotseling exponentieel aangenamer werd. Eén van mijn basiswaarden was vroeger misschien wel “geld”. Over geld, heb ik geleerd dat het een soort meerwaarde creëert, overheersing van degene die het uitgeeft over degene die het ontvangt. Het is alsof het degene die het uitgeeft, ineens van alles toelaat. Iets wat bijvoorbeeld met een gift of ruil niet gebeurt, er is dan ook een veel sterkere emotionele band. Dus met dat in gedachten, zou het interessant kunnen zijn om iets leefbaar in die richting te ontwikkelen. Ik ben in elk geval blij dat geld niet meer bij mijn basiswaarden behoort.
Met liefde en geweldloosheid, hou ik natuurlijk van veel plezier maken en tijd doorbrengen met familie, vrienden… Ik merk ook dat de snelheid die ik aan mijn leven geef, er veel uithaalt. Sommige situaties wil ik vermijden en snel laten gaan, en momenten met familie, vrienden laten vertragen, lijkt wel een ideale oplossing, nu zo werkt het niet. Vaak blijf ik nog in de illusie dat het wel zal werken… Ik heb gewoon nog niet door of ontdekt dat elk verhaal er één is die ik mezelf vertel. De verhalen zijn dus wat ik als mijn realiteit zal zien.
Ik begon te ontdekken wanneer ik welk soort verhalen aan mezelf vertel. Het zijn er zoveel, onbegrijpelijk en waarschijnlijk de reden waarom ik het verhaal naar boven breng dat ik als mens nooit het doel van het leven zal vinden. Ik vroeg me ook af in hoeverre ik in de manier waarop ik vandaag de dag leef, onze menselijke waarden respecteren?
De waarden die worden beschouwd als fundamentele waarden en die inherent zijn aan de mens. Daartoe behoren: waarheid, eerlijkheid, trouw, liefde, vrede, enz. omdat zij het fundamentele goed van de mens en de samenleving in het algemeen naar voren brengen. Zij zijn onze gevoelens voor de menselijkheid van anderen en brengen naar voren: waardering, geloof in anderen, zorgzaamheid, betrokkenheid, medeleven, samenwerking, hoffelijkheid, toewijding….
Vaak word ik van buitenaf beïnvloed en daaruit creëer ik de verhalen die dan mijn waarheid worden. Na mijn verandering van voeding, begon ik meer en meer inzicht te krijgen in al deze dingen. Waarom? Niet door te zoeken naar het doel van het leven, maar gewoon door te “zijn”.
Vanaf dat moment “ben” ik gewoon de beste versie van mezelf op elk moment, in elke situatie. Ik geloof dat we allemaal meelevende mensen zijn en dat alles wat we nodig hebben in onze innerlijke schoonheid zit.
Ontdek het, leer ermee te leven, stop met afhankelijk te zijn van de kapitalistische maatschappij, wees tevreden met minder als het moet, en geniet van de nieuwe ervaringen. Dat is helemaal hoe ik mijn leven leef.
Ik kan mensen niet veranderen, ik kan wel van ze houden en ik kan ze mijn liefde tonen.
Het verbaast me vaak te horen dat sommige kunstmatig gecreëerde dingen, de liefde, de natuur of zelfs mijn eigen lichaam te boven gaan. Die reis, die auto, die motor, die nieuwe telefoon… dat is wat ik echt nodig heb om gelukkig te zijn. Het verbaast me vandaag, want vroeger was ik ook zo. Natuurlijk geloof ik vandaag dat we spirituele wezens zijn, die een menselijke ervaring beleven. Dus ik zou kunnen zeggen dat als ik een spiritueel wezen ben, het lichaam niet zo belangrijk is. Dat is gedeeltelijk juist met wat ik tot nu toe heb ontdekt, het hangt er natuurlijk vanaf wat voor menselijke ervaring ik wil beleven.
Hiervoor wordt vaak de vergelijking met de auto genomen. Ik koop mijn droomauto en stop er dan specifieke extreem dure brandstof in, zeer specifieke olie…en waarom is dat? Omdat hij dan het beste werkt, langer meegaat…en zodat hij echt optimaal presteert.
Wat voor brandstof, olie… geef ik aan mijn lichaam?
Datgene waar het het beste op werkt, het langste mee gaat… en optimaal op presteert.
Is dat wat frisdrank, koekjes, suiker, vlees, pasta, brood… doen?
Als dat is wat ik mijn lichaam geef, dan zou ik verwachten dat het de duurste en beste kwaliteit van dat spul is, toch?
Nee, ben ik gek? Ik ben op zoek naar de goedkoopste?
Waarom dan wel?
Omdat ik geld nodig heb om meer dingen te kopen, zoals mijn auto…
Echt?
Dus met mijn lichaam, wil ik niet de beste ervaring hebben zoals met mijn auto. Natuurlijk, in mijn auto, slechte brandstof, slechte olie zetten is ook een ervaring die ik kan hebben, nu vaak wil ik die ervaring niet. Het zou zonde van het geld zijn. Nee Steven, het zal niet goed werken, kan beschadigd raken, het kan zelfs stoppen met werken en ik zal zeker mijn garantie verliezen, dus zie het nut er niet van in.
Hoe denk ik dat mijn lichaam zich zal gedragen als ik het slecht behandel?
Die behandeling lijkt alsof ik een soort invloed heb op de menselijke ervaring die ik hier op aarde heb. Voor mijn auto lijkt die keuze precies eenvoudig; voor mijn lichaam daarentegen lijkt het complexer. Nou, misschien meer dan tijd om te leren, toch?
Ik weet het “echt” niet Steven?
“Echt”, laten we een quiz doen;
Water of frisdrank?
Fruit of geraffineerde suiker?
Groenten/fruit of bewerkt voedsel?
Groenten of vlees?
…
Ik weet alle antwoorden over wat goed voor me is, nu tijdens mijn dagelijkse keuzes negeer ik het omdat ik liever het comfort gevoel heb. Eerlijk gezegd, nu moet ik misschien de gevolgen onder ogen zien van die keuzes…. Ik zou eens moeten nadenken over de rit van mijn mishandelde auto, is dat echt wat ik wil? Vind ik mijn auto fijner om mee te rijden dan mijn menselijke ervaringsrit in mijn lichaam? Waarom is dat?
Ik weet dat ik “liefde moet geven om liefde te ontvangen“, als ik mijn lichaam geen liefde geef, hoef ik ook niet te verwachten dat ik die van het lichaam terug krijg. Een andere vraag die ik mezelf stel is, als ik niet van mezelf houd, hoe kan ik dan van anderen houden? Ik heb dat standpunt veranderd, vandaag sta ik elke dag op en probeer ik in alle opzichten de beste versie van mezelf te zijn.
Om dat te doen, ben ik begonnen om mijn menselijk lichaam de liefde, aandacht, brandstof, olie te geven met mijn veranderde eetgewoonten en te genieten van wat ik omschrijf als de optimale prestatie!
Vaak als ik iets geniaals ontdek, wil ik het anderen ook meteen laten ontdekken en heel vaak lukt dat niet zoals ik gehoopt had. Ik wil hen overtuigen net zoals ik er nu van overtuigd ben en dat gebeurt bijna nooit, hoe komt dat?
Omdat ik zelf niet veranderd ben door iemand die mij daarvan overtuigd had. Verandering is iets dat ieder voor zichzelf moet uitmaken. Ik kan een ander niet veranderen, verandering gebeurt bij iedereen van binnenuit. Mijn innerlijk kan getriggerd worden door iets van buitenaf, maar niet vaak door iemand die mij iets opdringt. Je moet dit doen! Dat is de manier waarop het moet! Het enige dat werkt! Het zal misschien mijn aandacht trekken, maar het zal me maar weinig doen veranderen.
Wat doet me veranderen?
Mensen die mij niets opdringen, die zichzelf zijn, die een eigen mening hebben en die vooral heel inspirerend zijn over de dingen die mijn aandacht trekken. Ja er is, en er zal zelfs, een groot deel jaloezie bij komen kijken. Wow, dat wil ik ook. Dan analyseer ik wat deze persoon doet om dit te bereiken, de eenvoudige simpele dingen zal ik ook gaan toepassen en dan gaat het zeker lukken.
Vaak keer ik dan ook terug naar deze persoon, hey man die methode, voor mij werkt het niet. Werkt het niet? Weet je zeker dat je alles uit je analyse toepast?
Oh jee, wie kom ik hier tegen…
Natuurlijk willen we alles wat we willen op de eenvoudigste en makkelijkste manier. Vandaar dat vaak reclamecampagnes die dit beloven erg populair zijn, vooral op de korte termijn. Het is gemakkelijk en de resultaten zijn geweldig, dat wil ik ook. Wat mij echt doet veranderen is mijn wil om te veranderen.
Hoe activeer ik die wil bij mezelf of bij anderen?
Bij mezelf is het vooral mijn eigen keuze die ik maak, of het leven voor mij, afhankelijk van in wat voor dingen ik geloof.
Bij anderen is er, naast jezelf zijn en anderen inspireren, nog een andere effectieve techniek die werkt om mensen te triggeren of ergens bewust van te maken. Stel gewoon vragen! Vragen stellen, in plaats van antwoorden geven.
Deze methode wordt de Socratische Methode genoemd. Het is een techniek bedacht door de Griekse filosoof Socrates en wordt gebruikt in therapie en begeleiding. Door vragen te stellen, stellen we de persoon in staat om tot zijn eigen conclusies te komen zonder dat hem verteld wordt hoe hij dit of dat moet doen.
Enkele interessante voorbeelden:
“Wat doe ik om bij te dragen aan een betere wereld voor onze kinderen?”
“Hoeveel kwaliteitsmomenten (zonder afleiding) breng ik door met mijn partner of kinderen?“
“Waarom zijn sommige van de vragen die mij gesteld worden toch zo moeilijk te beantwoorden?”
“Hoeveel tijd breng ik elke dag achter een scherm door?”
“Vanaf wanneer denk ik dat ik spreek van een verslaving?”
“Vind ik het vreemd dat we genoeg voedsel hebben om 56 miljard landdieren te voeden… en toch leven 800 miljoen mensen momenteel in een staat van hongersnood?”
“Denk ik dat ik naar een slachthuis kan gaan en een dier in de ogen kan kijken als ze op het punt staan gedood te worden en ze zeggen dat ze me moeten bedanken voor hun leven?”
…
Aangename vragen, niet?
Deze gaan diep van binnen en vaak zou ik liever niet geconfronteerd worden met het antwoord. Als dat zo is, ben ik nog niet klaar voor verandering. De dag dat ik open sta om de antwoorden onder ogen te zien en kritisch met mezelf te zijn, is de dag dat ik klaar ben om te veranderen.
Zoals te lezen is in mijn vorige post, kan iedereen wel wat meer “onvoorwaardelijke liefde gebruiken zoals ze zijn”. Voor degenen die het in overvloed (hebben) ontvangen, wees erg dankbaar, je maakt deel uit van een zeer kleine minderheid. Voor alle anderen meer in hetzelfde geval als ik, laten we een bepaalde richting gaan ontdekken.
Het eerste zeer belangrijke punt voor de vooruitgang, is dat ik moet uitgaan van het punt dat niemand iets te verwijten valt. Het is niet de schuld van iemand die je als kind heeft opgevoed of met je in contact is geweest. Als ze hadden geweten wat ik nu weet en met dezelfde overtuiging, zouden ze zeker ook deze weg hebben gevolgd. En zo is het ook voor mij, ik deed het beste wat ik kon met de kennis die ik had. Dit is het uitgangspunt. Als ik dit niet kan accepteren, zal ik er aan moeten gaan werken. Vergeef het mensen als dat nodig is voor jezelf, als dat de persoonlijke evolutie kan helpen, alhoewel, zoals ik al zei, er niemand is dat iets vergeven moet worden.
Dan is het tijd om mijn eigen leven van dichterbij te bekijken. Hiervoor kan een dagelijkse notitieschrift helpen, want het is geen patroon dat ik zomaar zal ontdekken. Jammer, anders zouden er veel minder problemen in de wereld zijn. Ik zoek vooral naar dingen die; of niet goed voelen, of zeer goed voelen en waar geen één enkel aantal mij tevreden kan stellen (zodat ik al een beetje van verslaving kan spreken). Dit kan zijn met eten, drinken, contact, sport, werk… of wat dan ook. Het zal waarschijnlijk voor iedereen anders zijn.
Voor mij heeft het vooral te maken met aanraken. Ik kan er geen genoeg van krijgen, durfde het niet te geven en erom vragen nog minder. Wat natuurlijk een klein probleem is voor iemand die er geen genoeg van kan krijgen.
Mijn ontdekking kwam door gesprekken met vrienden, maar ook door massages en later door tantra retraites. Ja, in veel gevallen is tantra ook aan te raden om te genezen, vooral van zaken als onvoorwaardelijke liefde. Het zou daarom erg naïef zijn om te denken dat iedereen buiten mij er is om een bepaald genezingsproces op gang te brengen.
In mijn relatie kon ik er geen genoeg van krijgen. Ik zag het als, normaal gesproken met de tijd verandert verliefdheid in liefde, nou ja, ik zou voor altijd verliefd kunnen zijn. Lijkt het niet ideaal?
Op de vraag hoe ik dat precies zag? Heb ik de volgende film gemaakt (nou dit is de auteur vrije versie, de originele versie is met de muziek van Sia – Helium).
Over het algemeen is hier niets mis mee, nu als ik hier maar geen genoeg van kan krijgen is er misschien wel iets mis. Ik ben verder gegaan en heb in detail uitgelegd wat ik ervan waardeer, wat vooral neerkomt op het geven van “onvoorwaardelijke liefde aan mij”.
En wat als het een ontsnapping, afleiding is, om wat ik in onvoorwaardelijke liefde mis, te verbergen. Hoe meer ik mijn gedefinieerde intimiteit zou hebben, hoe meer ik in staat zou zijn om met de onvoorwaardelijke liefde die ik mis, om te gaan. Dus besloot ik in plaats van te vluchten, om ermee te blijven zitten en dieper in het gevoel in te gaan. Vaak vermijd ik mijn gevoelens door allerlei afleidingen, de weg naar langdurige genezing is om in het ongemakkelijke gevoel te blijven en het te verwerken. Om het te accepteren en een plaats te geven zodat de weg terug openstaat voor nieuwe gevoelens. Iets wat iedereen waarschijnlijk op zijn eigen manier doet.
Ik realiseerde dat met betrekking tot intimiteit zoals in het filmpje weergegeven, ik makkelijk kan geven en moeilijk ontvangen. Nu ontvangen gaat na vrij veel zelf werk, beter om beter. Andere personen kunnen misschien makkelijker ontvangen en moeilijker geven. Misschien is het wel oncomfortabel, niet goed weten wat te doen, daarom vluchtten en geen interesse tonen.
Ik ontdekte ook dat in hetgeen ik geef, ik voornamelijk spiegel, zijnde de ontdekkingen geven die ik zou willen ontvangen. De ontdekking waar de ander niet achter wacht, misschien zelf niet naar op zoek is en geen interesse in heeft.
Om onvoorwaardelijke liefde te ontvangen, moest ik vooral leren om onvoorwaardelijke liefde te geven aan iedereen om me heen. Mij te weerhouden van alle vooroordelen. Me tegenhouden van alle dingen die de maatschappij me oplegt. En vooral wat ik zie als mijn persoonlijke mislukkingen, niet als doel overdragen aan de mensen om me heen. Volledig in het moment zijn zonder wat dan ook maar te verwachten en te aanvaarden wat is.
Toen ik daarin begon te slagen, begon ik geleidelijk aan meer en meer onvoorwaardelijke liefde in mijn leven te vinden en kon ik in alles meer natuurlijk plezier vinden.
Ik hou van je en hoop dat je in alles liefde kan zien.
Waarom doe ik wat ik doe, en waarom doe ik niet wat ik niet doe. Hoeveel controle hebben we over ons leven? Hoeveel denken we dat we controle hebben over ons leven? Dit zijn enkele van de fascinerende onderwerpen waar ik dagen over kan filosoferen sinds ik mijn voeding heb veranderd.
In dezelfde categorie heb ik, geloof ik iets en daarom weet ik het, of weet ik het zodat ik er in geloof? Het is moeilijk om daar een duidelijk of logisch antwoord op te geven. Er zijn zeker altijd beide kanten van het verhaal voor mij geweest. Voordat ik mijn eetgewoonten veranderde wist ik eigenlijk niets over het onderwerp, dus waar geloofde ik in, wat wist ik of waar begon ik in te geloven?
Ik wist niets (of dat is wat ik veronderstelde) en nam gewoon over, zoals de aap, wat iedereen deed en nam aan dat, dat goed voor me was. Nu geloofde ik altijd in iets (wat ik me herinner), dat was dat er steeds wel beter was. Niet zo’n slecht geloof als ik erop terugkijk. Hoe wist ik nu vanuit mijn geloof, wat beter voor mij zou zijn?
Zoals ik al heb beschreven, heeft (of maakt) iedereen zijn eigen waarheid. Natuurlijk heeft ieder zijn opvoeding een invloed. De eerste 7 jaar van een leven zijn blijkbaar vooral observaties door een kind dat direct in het onderbewustzijn gaat. Dus ja, als dit niet zo positief was en er een of ander trauma van over is, dan is het waarschijnlijk een goede richting om het proces van verwerking te starten. Zelf heb ik voor heel wat van deze dingen hulp gezocht. Daarnaast ben ik zelf op een gegeven moment begonnen met het lezen van boeken, enkele referenties zijn hier te vinden. Ik vond het geen waarheden die ik absoluut moest weten, ik vond het meer om een richting te krijgen van waaruit ik mijn antwoorden kon zoeken.
Eén van de richtingen die ik vrij snel ontdekte die wonderen deed, die waarschijnlijk ook in mijn onderbewustzijn zaten, was het verhogen van de groente-inname en het verminderen of zelfs verwijderen van het verwerkte voedsel. Iets wat mij natuurlijk leek en mij altijd zo is verteld. Het verhogen van de groente-inname was vrij gemakkelijk en eenvoudig. Ik heb nog nooit iets slechts gehoord over groenten, nooit iemand horen zeggen, wees voorzichtig met die groenten omdat je er misschien te veel van zou kunnen eten. Heb ik deze stap genomen, of heeft het leven me deze stap laten nemen, maakt eigenlijk niet uit, ik ben vooral dankbaar dat de stap is genomen en het bracht me een beetje dichter bij mijn interne motor.
Het verwijderen van het verwerkte voedsel daarentegen was een hele uitdaging. Het zat in alles wat ik at. Ik was gewend om veel verwerkt voedsel te eten zoals; brood, pasta’s, granen… In plaats van ze allemaal in één keer te verwijderen, begon ik met één, dus ik verwijderde het brood en begon het effect te voelen dat het op mij had. Waarmee vervang ik het brood? Nou, met meer groenten natuurlijk, dan zou het een win-win zijn. Dus voor de lunch maakte ik grote smakelijke salades in plaats van mijn gewone brood. Voor de pasta begin ik het geleidelijk te verminderen, in plaats van 2 keer per week, ga ik naar 1 keer per week. Ik zocht ook naar alternatieven voor de pasta en kwam zelfs pasta tegen die volledig van groenten was gemaakt (een andere win-win situatie.
Door langzaam en zeker al dat verwerkte voedsel uit mijn dagelijkse gewoontes te verwijderen, veranderde er één ding enorm, ik voelde me veel beter dan voorheen. Zo begon ik vanuit mijn eigen gevoel te weten wat beter voor me is. Ik begon ook beter te leven en meer in contact te komen met de kleine motor die diep in ieder van ons zit. Ik voelde van nature wat goed voor me was. Keer op keer begon ik ook de voordelen te zien van het luisteren ernaar, het nemen van het als een gids voor mijn leven en proberen om deze kleine stappen voort te zetten in wat ik denk dat de beste richting voor mijzelf is.
Ik begon te weten dat ik er op kon vertrouwen en omdat ik het wist, geloof ik er zeker in.
Vandaag de dag zeggen mensen me vaak dat ‘de verandering te groot is’, ik kan het niet!
Als ik zou zeggen dat ik 1 km per dag beweeg, dan ben ik vandaag waarschijnlijk +1000 km van waar ik oorspronkelijk was. Dus ja, die wandeling is enorm, geen twijfel mogelijk. Waarom zou ik dat nu kunnen doen en iemand anders niet? Waarom zou ik op die weg lopen en niet iemand anders? Niet omdat ik juist mezelf ben, niet omdat sommigen me Mr.extreem noemen… Gewoon omdat ik stap voor stap ben gegaan en kleine veranderingen heb aangebracht.
Welke stap moet ik vandaag nemen? Waar moet ik beginnen? Nou, ik kan het niet beter zeggen dan Dr. Michael Klaper het zegt, voor mij was het tenminste “het is het eten!”.
Nu kan ik vanaf hier weer gaan filosoferen, ik ga iets in mijn eten veranderen omdat het leven het zo voor mij wil, omdat ik denk dat ik klaar ben voor de verandering, omdat ik me anders wil voelen… Ik zou zeggen, denk er niet zo over na, doe wat goed voor je voelt.
“Als je niet kan vliegen, loop dan. Als je niet kan lopen, wandel dan. Als je niet kan wandelen, kruip dan, maar wat je ook doe, je moet in elk geval vooruit blijven bewegen.” – Martin Luther King Jr.
Ik heb veel boeken gelezen over de Wet van de Aantrekkingskracht. En ik ben ervan overtuigd dat als ik echt geloof in iets wat ik wil, ik het op een bepaald moment in de toekomst naar me toe zal trekken. Is het nooit gebeurd dat ik op zoek was naar een nieuwe auto die ik in de toekomst zou kunnen kopen en vanaf dat moment zie ik die auto overal. Wat is er veranderd? Alleen mijn standpunt en vanaf dat moment zie ik het allemaal! Verbazingwekkend, hè?
Natuurlijk kan ik ook bang zijn voor het onbekende en blijf ik liever in de gebruikelijke situatie. Nu wil het leven het misschien zo voor mij. Aan de andere kant wordt mijn onderbewustzijn en geloof naast mijn opvoeding ook sterk beïnvloed door wat ik dagelijks zie en hoor. Ik vind het erg verontrustend dat de wereld niet meer maatregelen neemt om mensen te leren hoe ze hiermee om moeten gaan.
Het lijkt me juist dat ik ongezond verwerkt voedsel eet, dat het volkomen legaal is om te verkopen en dat het zelfs gesubsidieerd wordt. Dat de reclame ervoor om mijn hoofd vliegt. Waarom nemen we geen maatregelen over de prijs van vlees, wetende welk gewicht het heeft op het milieu? Waarom stoppen we niet met het subsidiëren van boerderijen die op grote schaal dieren kwetsen? Moet ik concluderen dat de meerderheid van de mensen dat niet wil? Of zijn ze erin geslaagd om de meerderheid van de mensen anders te laten geloven?
Het is tijd om te stoppen met denken, om weer stap voor stap in contact te komen met die kleine motor (wat anderen God, geloof, prana, levensenergie of wat dan ook zouden kunnen noemen) diep in ieder van ons, die heel goed weet wat het beste is voor ons en de andere levende wezens op deze aarde. Ik denk dat de woorden van Yuval Noah Harari dit heel goed beschrijven, dus in lijn met mijn gedachte.
“Misschien vind je het wel prima om je over te leveren aan de algoritmen en die van alles voor jou en de rest van de wereld te laten beslissen, als ze dat zo goed kunnen. Als dat zo is, maak je dan niet druk en ga er gewoon lekker voor zitten, want dan hoef je niets te doen. De algoritmen zorgen voor alles. Maar als je nog een beetje de controle wilt houden over je eigen bestaan en de toekomst van het leven op aarde, dan zul je harder je best moeten doen dan het algoritmen, Amazon en de regering, en moet je zorgen dat je jezelf leert kennen voordat zij dat doen.” – Yuval Noah Harari
Ik groeide op met heel weinig naaktheid, iedereen was altijd bedekt met een minimum aan kleding (fysiek en psychologisch) en de cabaret dansen op de TV na middernacht met Kerstmis moet het meest extreme zijn dat ik me kan herinneren. Nu kan ik me voorstellen (zoals ik vaak zie bij kleine kinderen), dat toen ik een paar maanden of jaren oud was, het naakt rondlopen een hele leuk evenement was.
In de loop der jaren begon ik steeds meer vraagtekens te zetten bij deze (beperking). Ik zag ook steeds meer mensen in mijn entourage die artistieke naakt modellen waren en die een schoonheid uitstralen die alleen de natuur is en kan evenaren.
Door mijn veranderde eetgewoonten heb ik wel meer dingen in twijfel getrokken. Nu Amerika deed de druppel met betrekking tot naaktheid voor mij overlopen, toen mij werd verteld, dat rondlopen in een naakt bovenlichaam op sommige plaatsen strafbaar is, maar dat je er wel legaal met een pistool kunt rondlopen, kon ik mijn oren niet geloven. Waarschijnlijk probeerde ik trouw te zijn aan Ahimsa (geweldloosheid) dat me zo boeit.
We zijn er dus in geslaagd om de natuur te onderdrukken, strafbaar te maken en om één van de grootste symbolen van geweld perfect legaal te maken. Is dit het beste wat we kunnen doen? Kunnen we het als mens en maatschappij niet beter doen? Is onze liefde zo ver zoek?
Toen ik mijn voeding veranderde, was het delen van mijn ervaringen met de wereld via deze website een logische volgende stap. Ik kon deze positieve ontdekkingen niet voor mezelf houden, mijn liefde voor alle levende wezens is daar te groot voor. Ook al begrijp ik heel goed dat het alleen maar helpt voor degenen die echt zoeken. Nu maak ik deel uit van degenen die zoeken, dus ik moest dit gewoon uit eigenbelang doen.
Ik vertel alles op deze website zonder filters. Of in ieder geval zonder filters waar ik me van bewust ben. Het resultaat is dat ik me zeer naakt overgeef aan de wereld, psychologisch gezien. Een keuze die ik voor mijzelf heb gemaakt en ook de reden waarom ik niemand anders hierbij betrek (of in ieder geval niet zonder hun toestemming). Sommige mensen zouden zich gerefereerd kunnen voelen, nu ik probeer de verwijzing iets te maken wat ik alleen met die persoon deel, waardoor het voor elk andere lezer een mysterie is.
Na mijn veranderende eetgewoonten leek deze psychologische blootstelling me een morele noodzaak. Mensen mogen mijn innerlijke naaktheid zien en ik accepteer volledig hoe dat is. Voor de fysieke naaktheid had de acceptatie wat meer tijd nodig. Ervaringen zoals eerst voorzichtig in de sauna, via massages en later via tantra retraites … liet me ook langzaam overgaan naar mijn uiterlijke schoonheid en acceptatie daarvan.
Ik ontdekte dat hoe eenvoudigere, in lijn met de natuur, uit liefde… ik leef, hoe makkelijker het is om me psychologisch en fysiek naakt open te stellen. Ik laat mensen ook gemakkelijker in huis en de gordijnen zijn zelfs verdwenen (wat een negatieve energie heb ik daar vroeger aan kunnen geven…).
We zijn allemaal levende wezens, samengesteld uit 50 miljard cellen, perfect en mooi als we zijn, hoe is het mogelijk dat we ons een andere kijk op de zaak gunnen en het ook nog geloven?
Iedereen die dit leest, zou denk ik, op een bepaald moment, net als ik, op zoek zijn naar iets beters dan de huidige manier van leven. Iets met meer gevoel, iets met meer antwoorden, iets dat waarschijnlijk groter is dan onszelf…
Sinds ik in 2014 mijn voeding veranderde, heeft het me op een rustige weg in die richting gebracht. En wees gerust, ik ben nog steeds op die weg. Een geweldige weg, het enige wat misschien een beetje raar is in vergelijking met de wegen waar ik vroeger opliep, is dat het geen einddoel heeft. Ik geef toe, ik had ook wat tijd nodig om het te accepteren.
Als levend wezen heb ik veel paden bewandeld en dingen gezocht om te begrijpen wat mijn doel hier eigenlijk is. Hoe meer en dieper ik zocht, hoe minder ik vond. En wat als er niets te begrijpen valt? Wat als er niets te zoeken is? Ik ben altijd aan het zoeken, begrijpen, doelgericht, logisch… en wat als dat niet het doel is?
Zoals Morgan Freeman in de film Lucy zei, wij mensen zijn meer bezig met het “hebben” dan met “zijn“. Dus wat als we gewoon zouden moeten “zijn”? Hoe “zijn”? De beste authentieke versie van mijzelf. Ja, maar wat is de beste authentieke versie van onszelf? Voor de één is dit naar iedereen lachen en hallo zeggen, voor de ander is het in een elektrische auto rijden, voor nog andere is het zo weinig mogelijk afval creëren… ieder staat waarschijnlijk op dezelfde weg, nu gewoon op een andere locatie, waar hij of zij op dat moment moet zijn.
Ik reis op die weg, eerst beïnvloed door wat ik op mijn weg tegenkwam, wat ik natuurlijk aanvoelde, wat ik begon te ontdekken en ook bepaalde standpunten waarin ik me verdiepte zoals het boeddhisme of de levenswijze van Gandhi. Tot vorig jaar, wanneer ik de echte betekenis van yoga ontdekte (niet de lenige poses, zoals vaak in het Westen wordt aangenomen).
Via het “video-op-aanvraag” platform Jupiter Films, dat leuke alternatieve inspirerende films voorsteld, kwam ik op de film “Yogananda”. Het zette mij aan om het boek “Autobiografie van een Yogi – Paramahansa Yogananda (978-90-202-0758-3)” te lezen, gevolgd door het boek “Kiya Yoga – Hariharananda Paramahamsa (90-807988-1-9)”. Het woord yoga betekent eenheid, evenwicht of balans vooral tussen lichaam en geest, actie en rust, inspanning en ontspanning,… en zo kwam ik dan ook in contact met de Yamas en Niyamas.
De Yama’s en Niyama’s zijn de fundamenten van de yoga-gedachte en levenswijze. Na het lezen van het boek “The Yamas & Niyamas – Exploring Yoga’s Ethical Practice” van Deborah Adele, kon ik besluiten dat er echt veel (zo niet alle) dingen zijn die verband houden met de manier waarop ik mijn leven leef en de manier waarop ik op mijn weg wandel. Dus persoonlijk geloof ik dat de Yamas en Niyamas een goede gids kunnen zijn om ervoor te zorgen dat ik de ideale richting aanneem om de beste authentieke versie van mezelf te “zijn”.
De eerste vijf juwelen worden Yamas genoemd, een Sanskriet woord dat letterlijk vertaald wordt als het woord “onthouding”. Deze 5 Yama’s zijn geweldloos, waarheidsgetrouw, niet stelen, niet overtreden en niet bezitten. De laatste vijf juwelen worden de Niyama’s genoemd, of “observaties”. Deze 5 Niyama’s zijn puurheid, tevredenheid, zelfdiscipline, zelfstudie en overgave.
Natuurlijk raad ik het boek echt aan om er meer over te leren, nu hier een zeer korte uitleg over wat de Yama’s en Niyama’s betekenen.
Geweldloosheid: Geweldloosheid is een standpunt over de juiste relatie met anderen en met zichzelf dat noch opoffering, noch zelfopoffering is. Het is de leer die ons ertoe brengt om samen te leven, de goederen te delen en te doen wat we willen – zonder anderen of onszelf te schaden.
Waarachtigheid: We kunnen deze uitspraak waarderen als we beginnen te oefenen met het spreken van onze waarheid zonder anderen te schaden. Als partners, waarachtigheid stopt geweldloosheid, terwijl geweldloosheid voorkomt dat waarheidsgetrouwheid een bruut wapen wordt. Als ze perfect samen dansen, creëren ze een spectaculair gezicht. De eenheid is niets minder dan diepe liefde in zijn volheid.
Niet stelen: Vaak leidt onze ontevredenheid met onszelf en ons leven ons naar buiten, met de neiging om te stelen wat niet het onze is. We stelen van de aarde, we stelen van anderen, en we stelen van onszelf.
Niet-overschrijden: Wat je ook gelooft over het Goddelijke, dit principe impliceert een bewustzijn van heiligheid in al onze acties en een aandacht voor elk moment dat zich beweegt in ons in een houding van heiligheid. Vanuit deze plaats van heiligheid wordt de grens bepaald om het overschrijden te verlaten en binnen de grenzen van genoeg te leven.
Niet bezit: Het herinnert ons eraan dat het vasthouden aan mensen en materiële voorwerpen ons alleen al zwaar weegt en het leven zwaar en teleurstellende ervaring maakt. Als we oefenen in het loslaten, bewegen we ons in de richting van vrijheid en een levensvreugde die expansief en fris is.
Zuiverheid: is een uitnodiging aan onze lichamen, onze houding, en onze acties. Het vraagt ons om te handelen zodat we meer beschikbaar zijn voor de kwaliteiten in het leven.
Tevredenheid: Al de dingen die we doen om onszelf ten volle te laten gaan, staan eigenlijk onze eigen tevredenheid en welzijn in de weg. Tevredenheid kan alleen worden gevonden in acceptatie en waardering van wat er nu is.
Zelfdiscipline: is een leidraad om doelgericht te zoeken naar het herbevestigen van je eigen karakter en het vraagt: “Is het mogelijk? Vertrouw je op de warmte? Kun je vertrouwen op het pad van de verandering zelf?
Zelfstudie: Zelfstudie vraagt ons te kijken naar de verhalen die we onszelf vertellen over onszelf en beseffen dat deze verhalen de realiteit van ons leven zijn. Uiteindelijk nodigt deze doctrine ons uit om het valse en het beperken van het zelfbeeld dat ons ego ons heeft opgedrongen en te weten wat de waarheid van ons Goddelijke Zelf is.
Overgave: herinnert ons eraan dat het leven weet wat best is voor ons. Rauwe toewijding, vertrouwen en actieve betrokkenheid, kunnen we elk moment ontvangen met een open hart. In plaats van stroomopwaarts te peddelen, is overgave een uitnodiging om mee te gaan met de onderliggende stroom, geniet van de rit en neem het standpunt in.
Andere liefdevolle citaten uit het boek:
“Bijvoorbeeld, als iemands moeder is overleden, en we verschuiven het gesprek naar ons verhaal van het verlies van onze eigen moeder maken we de situatie over ons, in plaats van aanwezig te zijn voor de andere persoon.“
“Het is eigenlijk over plezier en genot in zijn volledige ervaring. Zijn vragen voor ons: “Eet je het voedsel, of eet het voedsel u? Bent u het die de activiteit doet, of is het de activiteit die u doet? Kunt u genieten van plezier zonder overdaad? Bij het beantwoorden van deze vragen, moeten we kunnen onderscheiden wat het lichaam nodig heeft. We moeten in staat zijn om onderscheid te maken tussen wat de lichaamsbehoeften in het moment is en het verhaal dat onze geest ons vertelt. (weet je, ik heb persoonlijk opgemerkt dat suiker, zout en cafeïne meer mentale verhalen vertellen dan sla!)”
“Er is een Chinees spreekwoord dat zegt: “Mensen in het Westen, zijn altijd klaar om te leven.” Er is een opmerkelijke waarheid voor dit spreekwoord. Als we klein zijn kunnen we niet wachten om op te groeien, als we groot zijn kunnen we niet wachten om het huis uit te komen, dan kunnen we niet wachten om door de universiteit te gaan en een baan te krijgen, dan kunnen we niet wachten tot onze vakanties en uiteindelijk kunnen we niet wachten om met pensioen te gaan. Zoals het Chinese spreekwoord zegt, we leven nooit echt, we wachten gewoon.”
“Ik word herinnerd aan de wijsheid van een 116 jaar oude man, die op de vraag naar het geheim van zijn lange levensduur antwoordde, “Als het regent, laat ik het toe.””
Voor iemand die niet weet waar te beginnen, kan het lezen van de Yama’s en Niyama’s en ze stap per stap toepassen, elk op zijn ritme, de perfecte stap zijn om op de weg van de best authentieke versie van zichzelf te bewandelen.
Ik heb veel gelezen en gehoord over in het “NU” leven, of gewoon “ZIJN“. Waarschijnlijk het meest interessante boek voor mij, was dat van Eckhart Tolle – “De kracht van het NU” (9789020210392). Het spreekt vaak over de voordelen ervan en waarom het zo goed is, ik kon er niet altijd in vinden hoe ik dat concreet doe in mijn moderne leven.
Uit eigen ervaring heb ik gemerkt dat het waarschijnlijk geen kant-en-klaar antwoord is, anders zou iedereen er zonder problemen in leven. Of misschien is het dat wel en ben ik er gewoon niet klaar voor, om de stappen in die richting te zetten.
Ik ontdekte dat waarschijnlijk mijn eerste grote richting naar het “NU” was om afstand te nemen van allerlei afleidingen. Afleidingen zoals ik het hier al over heb; schermen, eten, alcohol, drugs, werken en anderen de schuld geven. Als ik deze zeer beperk, elimineer, of er gewoon bewuster mee omging, bracht het me zeker in een richting om meer naar het “NU” te gaan.
Daarna was het vooral rustig aan doen, zoals ik hier beschrijf. Tijd nemen voor dingen, genieten van de weg en niet alleen van de bestemming. Het kost me veel moeite om te beseffen dat bijvoorbeeld het bespreken, plannen, organiseren… van een reis deel uitmaakt van het plezier van de reis.
Als alles rustiger verloopt, is het ook veel gemakkelijker om Mindfulness erbij te betrekken.
Al deze kleine stapjes, één voor één, maken dat ik me steeds dichter bij het “NU” voel. Ik ben niet langer verbaasd dat indianenstammen een taal hebben waarin niet wordt verwezen naar het verleden of de toekomst. We hebben het in onze taal, en denken dat het ons rijker maakt, doet het dat ook? Is het niet allemaal een illusie?
Iets wat ik onlangs ook heb ontdekt, en wat al heel hard aanwezig is in meditatie en tantra praktijk, is het beoefenen van bewust ademen om in het ‘NU‘ te zijn en te blijven. Vaak doen we een bepaalde handeling of aanraking, en als we dit doen zijn we zo hard in het verleden (fantasie of herinnering) of de toekomst (fantasie of doel) dat het ons onze adem laat inhouden. Heb je al ontdekt dat als je naar een orgasme gaat, je je adem inhoudt? Om in deze momenten meer het ‘NU‘ te accepteren, in plaats van naar een bepaald doel toe te werken, kan de ademhaling wonderen doen. Haal gewoon diep adem door de neus tot diep in de buik om u meer in het ‘NU‘ te voelen (buik gaat uit, bij het inademen en gaat naar binnen, bij het uitademen).
Voor de vaste lezers van mijn website zal het geen verrassing zijn dat ik vaak dingen uitprobeer en dan zie hoe het me wel of niet kan helpen in mijn leven.
In 2014, ontdekte ik dat ik mijn voeding kan veranderen en dat dit een positieve invloed kan hebben op mijn leven, één waar ik vroeger alleen maar van kon dromen. U kunt hier alles over lezen op deze website.
Ik link nu nog steeds mijn ervaring van 2014 met deze uitspraak van Bob Moawad “De beste dag van je leven is de dag waarop je je eigen leven bepaalt. Geen excuses of verontschuldigingen. Niemand om op te leunen, op te vertrouwen of de schuld te geven. Het geschenk is van jou – het is een geweldige reis – en jij alleen bent verantwoordelijk voor de kwaliteit ervan. Dit is de dag dat je leven echt begint.“
2015 was een jaar van aanpassing met veel nieuws en niet altijd gemakkelijke tijden.
2016 was een jaar van bevestiging, mijn nieuwe levensstijl ging mij steeds beter af en ik begon langzaamaan de vele voordelen te zien.
2017 was het jaar waarin ik besloot om mijn ervaring te delen en een blog begon waar ik mijn ervaring wekelijks deel, zoals ik dat nu nog steeds doe.
In 2019, ga ik van blog naar eigen website en het jaar dat ik één jaar koud douche.
2020, natuurlijk douche ik nog steeds met koud water. Aangezien douchen op verplaatsing slechts sporadisch door COVID-19 gebeurt, is het nog meer dan in 2019.
2020 was een ontdekking van een heel andere aard.
Natuurlijk was er COVID-19, nu heb ik er al genoeg over geschreven op deze website en een overzicht is hieronder te vinden:
Nee, mijn ontdekking in 2020 was van een heel andere aard en waarschijnlijk toch ook verbonden ermee (vooral in de rustige alleenstaande momenten en van de andere kant, is niet alles verbonden?).
Aan het begin van het jaar had ik enkele bijzondere gevoelens (wat sommigen ook wel verwonding, letsel, pijn of ziekte noemen). Die gevoelens zaten vooral in de pezen (hamervinger, achillespees, carpaal tunnel, tenniselleboog…) en ook wat in de rug. Gevoelens waarvan ik door deze blik, min of meer een idee heb waar ze mee verbonden zouden zijn. Nu heb ik ze allemaal ondergaan met de informatie die ik toen had en heb ik geprobeerd, om geduld te hebben.
Totdat ik op een gegeven moment via via in contact kwam met iemand, waar ik heel erg naar opkijk. Het contact alleen al was voor mij heel bijzonder, nu resoneert wat hij zei volledig met mij. Hij zei: “Heb je er wel eens over nagedacht, hoe je over die gevoelens denkt (of hoe je denkt in het algemeen), en hoe dat negatief denken er misschien iets mee te maken heeft“?
Ik ben hem daar eeuwig dankbaar voor. Het opende mijn ogen in een richting waar ik nog nooit eerder naar had gekeken. Ik realiseerde me al snel dat veel van mijn gevoelens gewoon in mijn hoofd rondhingen.
Een voorbeeld:
Ik heb vandaag pijn in mijn rug, dus morgen als ik opsta kom ik als een kreupele uit bed. En raad eens wat, vaak was dat ook zo!
Als ik dan gewoon accepteer dat ik nu rugpijn heb, dat de toekomst is wat het is, en veel beter zal zijn dan voorheen en dit zonder vooroordelen. Op het moment dat ik verder ging met zo’n gedachte, gebeurden er wonderen.
Zo’n moment kan misschien wel vergeleken worden met wat ik vroeger soms per toeval had. Bij het ’s morgens opstaan, en pas na een paar minuten (uren) besefte ik dat ik gisteren rugpijn had. Op een moment dat ik daar hard aan dacht, kwam vaak een paar seconden later, de pijn meteen weer terug. Eigenaardig, en hier juist toen ik er niet aan dacht, was de pijn verdwenen…
Ik heb wel ervaren dat het, net zoals het direct terugkomt, ook vaak heel snel kan vertrekken.
Om de achterliggende gedachten wat meer te begrijpen, las ik het boek van Bruce Lipton – “De biologie van de overtuiging”, nu was ik al helemaal overtuigd toen men het me vertelde, en het boek was slechts een bevestiging voor mij.
Vanaf dat moment zijn veel van mijn gevoelens, en sommige waarvan de artsen zelf hadden gezegd dat ze nooit zouden genezen, verdwenen. Gelukkig heb ik de artsen daar nooit in geloofd (als je deze zin niet begrijpt, zou ik het boek of als start het youtube filmpje hieronder van Bruce Lipton zeker aanbevelen).
De trigger vraag die ik sindsdien veel heb gekregen is, heb je nooit meer gevoelens (wat sommigen verwonding, pijn of ziekte noemen) Steven?
Natuurlijk wel, die gevoelens zijn mijn manier om vooruit te komen, ze zijn mijn kompas van het leven, ik heb alleen een heel andere relatie met hen dan ik vroeger had.
Dank u geweldig leven, dank u wonderbaarlijke energie, dank u voorbeeldige cellen, dank u sterk lichaam… om me het hier en nu, zo geweldig te laten ervaren.
Na de weg van betere seks kwam ik ook in aanraking met tantra in een natuurlijk vervolg. Tijdens mijn verschillende tantra retraites werden veel oefeningen geïnspireerd door Rajneesh Chandra Mohan Jain, ook bekend als Acharya Rajneesh, Bhagwan Shree Rajneesh, en later als ‘Osho’. Tot die tantra ontdekking had ik in het verleden foto’s van Osho gezien, nu was ik volledig onbekend met zijn werk of met wie hij als persoon was. Van wat ik tijdens deze tantra retraites kon concluderen, klonk het als een controversieel persoon.
Als ik alleen maar positieve dingen over levende wezens hoor, neem ik ze vaak snel als mijn waarheid. Als ik daarentegen tegenstrijdige dingen over levende wezens hoor, neem ik niets als mijn waarheid. Ik heb voor mezelf begrepen dat wanneer negatieve gevoelens worden geuit, ze vaak een persoonlijke waarneming zijn, met persoonlijke invloeden in zich en dus niet te nemen zoals ze zijn. Persoonlijk geloof ik dat elk levend wezen vriendelijk, medelevend en vol liefde is. Ik denk dat we niet altijd diep genoeg in onszelf gaan om het te vinden, we zijn soms erg afgeleid en het kan een heel andere perceptie geven.
Nadat ik tijdens mijn tantra ontdekkingen met Osho in contact kwam, deed ik zelf een beetje onderzoek naar hem en ontdekte dat hij een spirituele goeroe, filosoof en de leider van de Rajneesh-beweging uit India was. Hij benadrukte het belang van meditatie, mindfulness, liefde, feest, moed, creativiteit en humor. Hij was ook zeer actief in het bepleiten van een meer open houding ten opzichte van de menselijke seksualiteit en veroorzaakte controverse in India tijdens de late jaren 1960 en werd zelfs bekend als “de seksgoeroe”.
Met wat ik had meegemaakt, vooral in verband met zijn meditatietechnieken, moest ik concluderen dat wat hij ook had gedaan in zijn leven, op basis van deze ervaringen, hij een wijs man was. En ik ben erg dankbaar dat hij zijn wijsheid deelde en beschikbaar stelde aan andere levende wezens. Vooral zijn verschillende meditatietechnieken zijn zeer geestverruimend geweest. Typ gewoon ‘Osho meditaties’ in google of youtube en je zult er veel over ontdekken. Meer info is ook te vinden op https://www.osho.com/.
In een van de tantra retraites die ik in het Koningsteencentrum in Kapelle-op-den-Bos in België volgde, heette de cursus zelf ‘Chakra 2 – Van Seks tot Superbewustzijn’. Tijdens mijn verblijf op deze locatie vonden verschillende evenementen plaats. Dus tijdens het rondlopen op het domein heb ik ook met mensen van de andere evenementen gesproken en zij dachten over ‘Van Seks tot Superbewustzijn’ evenement, wat hevig om aan deel te nemen. Ik begreep niet wat ze bedoelden. Ze zeiden dat de naam erg expliciet is. Ik zei dat het natuurlijk afhangt van de definitie van “Seks”. Toen we wat verder praatten, moesten we concluderen dat de gebeurtenissen vrij gelijkaardig waren en over het algemeen niet erg verschillend.
Het deed me wat meer vragen stellen over de betekenis achter die titel: “Van seks tot Superbewustzijn”, wat ik natuurlijk wel ontdekte tijdens de retraite. Osho had een boek met de titel: “Van seks naar bovenbewustzijn” en ik vond dat een goed uitgangspunt. Ik heb echt genoten van het boek en het gaf me zeker een uitstekende alternatieve kijk op de wereld waarin ik leef.
Na het ervaren van deze tantra retraites en het lezen van zijn boeken “From Sex To Superconsciousness” en “Hoofdstuk 4: Osho’s Philosophy of Tantra”, denk ik dat er veel wijsheid in Osho’s werk zit. Het is echter precies het tegenovergestelde van wat ik elke dag ervaar in het voorgedefinieerde normale leven. Ik concludeerde dat er veel meer in mij te vinden is dan buiten mij.
Nu ben ik om een of andere reden zo aangetrokken tot wat er buiten mij gebeurt en het vult de hele tijd van mijn leven, dag en nacht. Nu stel ik me voor dat ik in het midden van nergens ben, met een paar vrienden, met niets anders dan de natuur om ons heen. Natuurlijk zal ik gaan ervaren met mijn verschillende natuurlijke zintuigen; stilte ervaren, ademen, bewust ademen, voelen, zien, ruiken… Dit zijn allerlei activiteiten die bijna volledig uitgesloten zijn van onze maatschappij en waarvan ik volledig losgekoppeld ben.
Ik ben erg dankbaar dat er mensen in deze wereld zijn die deze prachtige ontdekking aan ieder van ons blijven aanbieden, de verandering brengen die we in de wereld willen zien en iedereen op zijn minst een kans geven om het te ervaren. Na deze ervaringen en kennis ben ik het er persoonlijk mee eens dat “seks” de verkeerde aandacht krijgt en dat het “bovenbewuste” slechts een normaal hedendaags bewust leven is waarvan het huidige leven helaas zo losgekoppeld is.
“Tot slot wens ik vanuit mijn hart dat de lust in ieder van ons een ladder wordt om naar de tempel van de liefde te reiken, dat de seks in ieder van ons een voertuig wordt om naar het bovenbewustzijn te reiken.” – Osho
Recente reacties