Dit is echt een goede vraag om mezelf af te vragen: “Waarom heb ik vroeger vlees gegeten”?
Voor mij is het antwoord, omdat iemand mij dat heeft verteld, aan wie dat ook is gezegd…
Wie heeft dit oorspronkelijk gezegd?
Waarschijnlijk iemand die probeert nieuwe dingen in het leven te ervaren.
Het was zeer zeldzaam in die tijd, exclusief… en dat zijn dingen die vaak de aandacht van mensen trekken.
Ik moest dus voor mezelf concluderen dat het iets is dat zo cultureel goed ingeburgerd is, dat ik niet beter wist dan wat ik toen deed, en velen doen dat nog steeds.
Een paar logische reflecties die ik zelf maak;
Hoe kom ik aan mijn vlees?
Neem ik het van dode dieren op straat?
Zo niet, hoe kan ik de dieren dan doden? (Ik doe het niet…) Um… Dat is vreemd… Ik eet gedode dieren en ik ben niet in staat om ze zelf te doden, hoe zal ik overleven?)
Ik zou liever niet weten dat ze gedood zijn. (mmm… dus ik eet vlees en ik hou er niet van om slachthuizen te zien…). Normaal gesproken zou het een genoegen moeten zijn om dat te zien… want het is dat heerlijke vlees dat ik ga eten.
In zijn rauwe vorm, dus net gedood, wat voor vlees vind ik lekker? (Geen) Nou dat is vreemd… ik ben een carnivoor en er is geen vlees dat ik rauw eet, ze hebben allemaal een soort van bereiding nodig.
Ik vind het lekker als het op een specifieke manier wordt bereid en gekookt met speciale (plantaardige) kruiden erop. (Dus ik vind het enkel lekker als het op een specifieke manier bereid is……). Is dat niet vreemd?
Het smaakt goed als ik het in mijn mond krijg, nu als het in mijn lichaam komt, voelt het niet meer zo goed aan. Het voelt gewoon vol.
Is het niet vreemd, dat ik iets eet, wat ik moreel niet kan krijgen (ik heb anderen nodig om het voor mij te doden) en ik vind het alleen lekker als het volledig bereid is met kruiden en saus?
Laten we nu het voorbeeld nemen van een eenvoudige groente, de wortel.
Hoe kom ik bij mijn wortel?
Ik neem het uit mijn tuin waar het groeit en ik hoef geen seriemoordenaar te zijn om dat te doen, zelfs de kinderen doen het zonder verder trauma.
Ik geef de voorkeur aan de wortel uit mijn tuin boven die uit de winkel, de smaak is heel anders en ik ben er vrij zeker van dat de voedingsstoffen die erin zitten wel degelijk talrijker aanwezig zijn.
Als ik het uit de tuin haal, verwijder ik het modderige vuil uit de tuin en eet het meteen op.
Ja, ik kan het ook bereiden en koken, nu is het niet echt nodig en het is een andere ervaring.
Als het in mijn lichaam komt, voelt het goed aan en daarna voel ik me goed.
Als ik niet helemaal overtuigd ben van het bovenstaande, moet ik proberen ze te vergelijken, wat ik ook gedaan heb, en het heeft mijn wereld volledig veranderd en mijn ogen geopend.
Ik heb vlees weggelaten, omdat ik me realiseerde dat het er voor niets bij zat.
Zoals muzikant Paul McCartney ooit zei: “Als slachthuizen glazen muren hadden, zou iedereen vegetariër zijn“.
Ik weet niet waarom, waarschijnlijk ben ik niet de enige, nu om de een of andere reden zijn de dingen die Rich Roll interesseert, precies ook de dingen waar ik naar op zoek ben. Met al het onderzoek dat hij er omheen doet, de grote podcasts die hij produceert, maakt het mijn leven zoveel gemakkelijker om in contact te komen met al die geweldige aspecten van het leven. Zo kwam ik in aanraking met minimalisme.
Waar ik, toen ik er wat onderzoek omheen deed, veel bronnen over vond. De activiteit eromheen laat zien dat het een interessant onderwerp is en dat ik het kan toepassen op een niveau dat ik passend vind voor mezelf. Ik moet toegeven dat ik er een aantal op een vrij extreem niveau heb gevonden. Vooral als het gaat om minimalisme van geluid, beweging… en ga zo maar door.
In principe is het minimalisme voor mij geïnspireerd door “The Minimalists”. Ik ben al mijn spullen,kleding… die ik niet vaak gebruik of draag, gaan wegdoen en ik heb ze aan een goed doel gegeven waar mensen ze beter kunnen gebruiken. Deze daad van donatie aan mensen die het zoveel meer nodig hebben dan ik, creëert een eerste positief gevoel van minimalisme.
Een tweede, is dat ik er ook heel licht door word, zodat ik minder aandacht besteed aan bezit, waar ik me vroeger veel zorgen over maakte.
En het derde, waarschijnlijk een geweldig resultaat van de andere twee, is dat ik veel minder bang ben om op een dag die bezittingen te moeten verliezen. Ik realiseer me wat ze werkelijk zijn en ik vind het vreemd dat ik me er vroeger zo bezorgd om ze voelde.
Het is ook om me bewust te zijn bij alle nieuwe aankopen die ik doe en me af te vragen of ik ze echt nodig heb. De laatste 5 jaar heb ik met dat in gedachten nauwelijks iets nieuws gekocht. Heel vaak kwam ik er achter dat het een zeer grote valse impuls van nood was.
Toen ik het minimalisme toepaste, realiseerde ik me al snel dat ik in de loop van de maand een veel groter budget had dan toen ik dat allemaal aan alles en niets uitgaf. Met dit budget kan ik vooral biologische groenten en fruit kopen, wat ik persoonlijk een van de beste investeringen op lange termijn vond.
Vroeger werkte ik met etiquettes, die meestal digitaal waren, 0 of 1, ik doe mee of niet, ik eet rauw of niet… geen plaats of zone tussen 0 en 1… Na verloop van tijd heb ik geleerd dat het voor mij niet zo werkt, dat het gewoon te veel gewicht op de schouders is en dat er altijd een andere (betere) 1 of 0 zal zijn. Ik zeg niet dat ik het willekeurig doe zoals ik me voel. Het is meer dat ik weet wat het beste voor mij is en ik zal de hele tijd proberen dat te doen. Nu als ik dat op een gegeven moment niet kan, vind ik het ook goed.
Natuurlijk heb ik het hier niet over dierenleed, het is niet zo dat ik op een dag vlees eet of alles wat met dierenleed te maken heeft vergeet of naast me laat liggen. Het is meer als, als de familie een gekookte lasagne op basis van planten wil eten, eet ik dan met hen mee? Of sta ik er echt op om alleen mijn ongekookte (rauwe) voeding te eten om te streven naar mijn 100%?
Toen ik begon, at ik alleen ongekookt (rauw) voedsel. Wetende hoe goed het voor mij is, dacht ik echt dat het de enige weg vooruit was en de enige mogelijkheid. Van de andere kant ik heb al eerder gekookt plantaardig voedsel gegeten, dus wat gaat er veranderen? Dit kan zeker worden gezien als een houding van zwakte. Voor mij gaat het er niet om dat ik zwak of sterk ben, het gaat erom dat ik op een gegeven moment alles doe wat ik kan. Omdat ik het gevoel heb dat het het beste voor mij is en dat deze houding mijn leven een stuk makkelijker maakt.
Deze ervaring heeft mij nog meer overtuigd van mijn sterke voorkeur voor ongekookt (rauw) voedsel. Het stelde me echt in staat om verschillende manieren van eten en het gedrag dat ze met mij hebben, direct met elkaar te vergelijken.
Een kleine vergelijking van mijn persoonlijke ervaring;
Rauw veganistisch voedsel
Gekookt veganistisch voedsel
Gemakkelijke korte spijsvertering.
Moeilijke langere spijsvertering.
Vereist goed kauwen.
Geen echt kauwen meer nodig in de meeste gevallen.
Zeer sterke specifieke smaak van de ingrediënten.
Algemene smaak, moeilijk te bepalen welke smaak van welke ingrediënten afkomstig is.
Geen geur bij het bereiden van voedsel.
Zware geur bij het koken dat in de kleren kruipt.
Vereist om langzaam te eten en tijd te nemen.
Kan snel gaan en direct worden ingeslikt heel vaak.
Natuurlijk gevoel als je genoeg gegeten hebt. Weinig risico op overeten en daardoor stabiel lichaamsgewicht.
Door direct in te slikken zonder te kauwen kan men gemakkelijk overgewicht krijgen.
Natuurlijk voedsel dat veel water bevat.
Vaak dorst na het eten.
Gemakkelijk te eten op verschillende tijdstippen.
Moeilijk te bewaren en altijd warmte nodig om het weer op te warmen.
Vaak eenvoudig te maken (naast misschien wel de vereiste van een blender voor sommige recepten).
Maaltijd die veel energie verbruikt (elektriciteit).
Vaatwerk is vrij eenvoudig schoon te maken.
Het schoonmaken van vaatwerk kan zeer hard zijn, chemische producten vereisen… vooral als het een beetje aangebrand is.
Ik ben er dus voor meer dan 100% van overtuigd dat ongekookt (rauw) voedsel in alle opzichten veel meer voordelen heeft dan het gekookte alternatief. Betekent dit dat ik nooit gekookt voedsel eet? Nee, helemaal niet, ik voel me er niet echt tot aangetrokken en als ik een ongekookt (rauw) voedsel keuze heb, dan ga ik er zeker voor. Nu zijn de omstandigheden soms heel vaak sociaal, familie, vrienden, collega… tijdens etentje of gewoon een nieuwe ervaring doet me soms kiezen voor gekookt plantaardig voedsel. Op die momenten probeer ik 100% aanwezig te zijn, van de ervaring volledig te genieten en alle effecten te voelen die het heeft op mijn smaak en lichaam.
Op een gegeven moment, toen ik me zorgen maakte over mijn nieuwe eetgewoontes en me afvroeg of ze nog wel bij mijn sportactiviteiten zouden passen, bood mijn lieve vrouw me Rich Roll’s boek “Finding Ultra” aan.
Zeer aangenaam boek, mijn verhaal leek op dat van Rich Roll en ik hoefde het gewoon niet op de harde manier te ontdekken zoals Rich. Ik ben altijd erg dankbaar dat de realisatie op een relatief prettige manier is gekomen. Nu was het boek in eerste instantie voor mij zeer Amerikaans. Het voelde alsof het niet alleen een boodschap moest overbrengen, het moest ook vol commerciële toestanden zitten.
Voor mij persoonlijk verloor het wat van zijn charme. Toen ik toen de in het boek genoemde website www.richroll.com bezocht, bevestigde het mij dat het ook een vrij commerciële basis had en dus stopte ik om er meer energie in te steken.
Omdat ik Rich volgde op sociale media, zag ik dat er in Italië een retraite zou komen, die voor mij als Europeaan toegankelijk leek. Toen ik de omstandigheden zag, besefte ik dat het veel te duur voor mij was en voelde ik de commerciële aanpak weer die met het boek begon.
Enige tijd later had ik een geweldig gesprek over dit onderwerp met een geweldige vrouw die ik had ontmoet. Over waarom het me zo doet voelen, hoe we soms de waarde van iets onderschatten (blijkbaar zijn Belgen daar bescheiden voor), waarom ze er zo’n prijs op zetten, over dat als ik het echt wil…. Door dit gesprek keek ik op een andere manier naar Rich Roll (https://www.richroll.com/), open en onbevooroordeeld… zoals het vroeger begon toen ik het boek begon te lezen.
Toen ik met deze ogen terug op zijn website zat te surfen, realiseerde ik me dat zijn podcasts gratis waren en gedownload kunnen worden, geweldig!
Nu waren ze soms meer dan 1 uur, wat voor mij te lang leek.
Tegen het einde van het jaar (2016) zag ik een bericht van een best of compilatie van Rich Roll podcasts en besloot ik het eens te proberen. Deze compilatie was geweldig, het gaf me een voorproefje, het verlangen naar meer, ik nam veel notities en het liet me achteraf veel van die podcasts individueel beluisteren.
Hier zijn de 2 afleveringen waar ik mee begonnen ben:
Ik werd verliefd op zijn podcasts en leerde veel over een verscheidenheid aan onderwerpen over het leven die mij bijzonder interesseren. Dit gaat van sport, mindfulness, minimalisme… tot yoga en spiritualiteit. Ik kan nauwelijks begrijpen hoe ik door vooroordelen en waarschijnlijk emoties op het punt stond om deze grote ontdekkingen niet te doen.
Aan de andere kant deed ik de ontdekking, mijn manier van leven bracht me er volledig mee in contact en liet me al het mooie ervan zien. Het doet me soms denken aan hoeveel van mijn leven ik echt onder controle heb en niet wat mijn hoofd denkt dat ik onder controle heb.
Rich doet super dingen voor alle levende wezens op aarde, is erg gepassioneerd en het laat me opnieuw zien hoe vooroordelen zo verkeerd kunnen zijn. Is dit een les over het wegnemen van vooroordelen, of is het een les over het hebben van vertrouwen in het leven en dat alles op het juiste moment tot mij zal komen?
Ik beschouw het als een beetje van beide, maar nog steeds als een grote ontdekking, kijk zelf maar eens; http://www.richroll.com/
En ik kan zeker aanraden om naar zijn podcasts te luisteren;
En zoals hij vaak zegt, en ik doe er goed aan om dit hier na mijn ontdekking te herhalen, is er hier niets commercieels aan de hand, alleen bedoeld om te provoceren, op te voeden, te inspireren en je in staat te stellen je beste, meest authentieke zelf te ontdekken, te ontgrendelen en te ontketenen.
Ik ben het grootste deel van mijn leven een nerveuze, stijve plank geweest, en dat ben ik waarschijnlijk nog steeds op een of andere manier. Daarmee bedoel ik dat ik de rust niet uitstraalde en ik was allesbehalve lenig. Toen ik de rust en lenigheid zag van mensen die yoga beoefenen, was ik altijd jaloers en kon ik alleen maar aangetrokken worden.
Nu, om de een of andere reden, heb ik het nooit echt beoefend en heb ik het nooit echt opgenomen in mijn leven. Totdat ik mijn eetgewoontes veranderde en een veel betere verbinding met mijn lichaam en geest ervoer, iets waar ik niet eerder had van kunnen dromen. Vanaf dat moment wist ik dat yoga iets was dat ik in de toekomst meer ging beoefenen.
Ik ben begonnen met yoga in een groepsles (http://www.santosha.be/), wat voor mij de ideale omstandigheden waren.
Ik genoot van de rust van de leraar, de goede communicatieve vaardigheden en de mogelijkheid om in contact te komen en ervaringen te delen met andere yogabeoefenaars.
Ik vond het heerlijk om de mogelijkheden, maar ook de beperkingen van mijn lichaam te voelen en te ontdekken door middel van yoga.
Door de planning en organisatie met de familie pasten de yoga groepslessen helaas niet meer in mijn tijdschema. Nu was het in werkelijkheid meer een keuze maken. Daarom doe ik één of twee keer per week, thuis, een yoga training van 1u tot 1u30, die ik eerst in boeken en nu op YouTube vind. Er zijn echt een paar geweldige beschikbaar! Ik kan echt zoeken naar wat me op dat moment het meest aanspreekt, zoals; “1u30, intermediate, vinyasa, yoga” bijvoorbeeld.
Er is niets beter dan de echte leraar en de groepslessen, nu moet ik, zoals altijd, het beste maken van wat voor mij toegankelijk is. Natuurlijk probeer ik regelmatig een groepsles te volgen en ondertussen doe ik ook mijn eigen, dagelijks kortere yogasessies van 10-15 minuten.
Ik kan alleen maar aanmoedigen om het in ieder geval eens te proberen, te voelen en de mogelijkheden en beperkingen van het lichaam te ontdekken.
In het leven waarin ik vroeger leefde, voelde ik een enorme druk van “altijd meer” en ik voelde echt dat de wereld waarin ik leefde er omheen gebouwd was. Meer bezittingen, meer geld, meer voedsel… en het moest snel en efficiënt zijn. Als ik tegelijkertijd kon eten, rijden, bellen en e-mails beantwoorden, zou het niet geweldig zijn. Toen ik op zoek ging naar het ‘waarom’ hiervan, was het in mijn geval iets heel leeg en vooral iets dat ik mezelf oplegde.
Tijdens mijn zoektocht kwam ik ook in contact met mindfulness. Wat ik omschrijf als in principe één ding tegelijk doen en het heel bewust doen. In het begin voelde het nogal saai aan, omdat ik gewend was aan veel meer vermaak en opwinding, mijn lichaam kende dat nieuwe ontspannende gevoel niet meer.
Ik begon met te voelen bij alles wat ik deed: zoals met iemand praten, eten bereiden, eten, rijden, lopen, naar muziek luisteren, sporten… en vroeg me af of ik het heel bewust deed, en zo niet, waarom niet. Deze eerste oefening bracht me tot een groter bewustzijn en het opende mijn ogen voor dingen die ik nog nooit eerder had gezien, vooral bij mezelf diep van binnen.
Eigenlijk voelde en zag ik, dat alles wat ik zocht er vaak gewoon was. Ik zag het gewoon niet eerder omdat ik het te druk had met andere dingen in mijn hoofd. Toen ik maar één ding tegelijk in gedachten had en echt in het huidige moment was, zag ik zoveel mooie dingen die ik me nog nooit eerder had gerealiseerd. Ik heb alles wat ik nodig heb om al die mooie dingen te zien, te voelen, te ervaren en ik heb het gewoon te druk. Dus ik realiseer me niet dat het er is. Ik vond het een grote ontdekking voor mezelf.
Ik weet niet waarom of hoe ik zoveel verschillende dingen tegelijk heb geaccepteerd. Met de kennis die ik vandaag de dag heb om te begrijpen hoe geweldig mijn leven is door maar één ding tegelijk te doen, sta ik het gewoon niet meer toe. Zelfrespect zeker.
Met betrekking tot eten, bijvoorbeeld, als ik het eten bereid, als ik eet, als ik kauw, als ik proef… ontdek ik zoveel nieuwe magische dingen waar ik vroeger hun bestaan volledig negeerde.
Mindfulness opende mijn ogen voor een veel zonnigere wereld waarin ik vandaag de dag veel meer kan doen. Het is er altijd al geweest, ik negeerde het gewoon vanwege de multitasking waar ik zonder enige reden geobsedeerd door was.
Een of andere boeddha in kleermakerszit die er zelfs in slaagt om op een gegeven moment op te stijgen, dat is het beeld dat ik had van meditatie. Zoals hier uitgelegd, begon meditatie pas echt zin te krijgen toen ik mijn eetgewoonten veranderde. Ik had er mee geëxperimenteerd, nu het zou me nooit een heel bijzonder gevoel geven.
Toen ik in 2014 mijn eetgewoonten veranderde, voelde het alsof mijn lichaam van binnen gereinigd werd, er kwam een nieuwe energie in me op en ik begon eindelijk echt te voelen wat er in mijn lichaam omging.
Toen ik dat eenmaal voelde, begon ik echt te geloven dat meditatie in al haar vormen me veel voordelen kan opleveren. Het helpt me om te ontspannen, om echt in contact te komen met mezelf en om in contact te komen met mijn diepere zelf.
Op zo’n manier dat, of ik me nu goed of slecht voel, het me zo’n diep gevoel en vertrouwen in mezelf geeft dat ik vaak volledig begrijp wat mijn lichaam doet en waarom het dat doet. Die ontdekking was zo magisch, ik hoef er niets voor te doen, gewoon voelen, luisteren en het voelt zo natuurlijk aan. Meditatie gaat over ontspannen en luisteren, niet over een prestatie.
Ik probeer minstens 10 tot 20 minuten per dag te mediteren en weet dat dit echt een minimum is. En toch luister ik vaak niet naar de kennis die ik heb. Nu als ik niet genoeg mediteer, merk ik vaak dat ik niet meer naar mezelf luister en mijn gedachten het over nemen. Meditatie brengt me terug naar het centrum en voelt echt als mijn persoonlijke privé dokter, gebaseerd op preventie en gevoel, in plaats van genezing door het verbergen van signalen zoals ik vroeger deed.
Boeddha werd gevraagd: “Wat heb je gewonnen uit meditatie?”
Hij antwoordde: “Niets”
Maar,” zei Boeddha, “laat me je vertellen wat ik verloren heb: woede, angst, depressie, onzekerheid, angst voor ouderdom, leeftijd en dood”.
Gewoon 10 tot 20 minuten bij mezelf stilzitten, is zelfs dit in deze drukke tijden te veel of kan ik het zelfs niet doen?
Beginnen met geleide meditaties kan hierbij helpen, hier zijn enkele voorbeelden.
Er zijn een aantal dingen waar ik me echt afvraag, hoe komt het dat ik dit tot vandaag niet weet? Waarom duurde het zo lang? Natuurlijk zeg ik ‘sommige dingen’, want voor andere ‘dingen’ is het een deel van de ervaring en volwassenheid in het algemeen. Voor voedsel is het vreemd dat het gebaseerd is op ervaring!
Wat is het belangrijkste voor een mens op aarde om in leven te blijven?
(Ik beschouw ademhaling en het laten kloppen van mijn hart als een natuurlijke en onbewuste daad). Persoonlijk zou ik zeggen om mezelf te voeden met energie. Sommigen zeggen dat ik kan overleven en energie kan halen uit zonlicht, op een gegeven moment kan ik overleven en energie halen uit liefde…..nu als ik me vandaag de dag zorgen maak, helpt liefde zeker, nu ik zie dat ik nog steeds een groot deel van mijn levensenergie uit voeding haal.
Welk voedsel?
Als ik mijn eerste 35 jaar moet geloven, dan is dit wat ik geleerd heb; water, brood, aardappelen, vlees, vis, groenten…
En dan een enorme lijst van voedingsmiddelen die met mate gegeten moeten worden (het is bijna alles behalve water en groenten); soda, alcohol, chips, friet, taart, koekjes, cake, snoep, gebak, ijs, pudding, vlees…
Oké, ik snap het, wat is gematigdheid?
Nou, niet te veel?
Oké, wat is niet te veel?
Wel…
Nou…laat maar, als ik ziek ben, voel ik dat het te veel was! Oké, ik snap het.
En zo begon ik te experimenteren om het matiging punt te vinden en ik was verbaasd over wat het lichaam aankan.
Is het zo dat het zou moeten zijn?
Moet ik niet meer leren over eten sinds het begin?
Is het normaal dat kinderen weten hoe ze de laatste iphone moeten bedienen en dat volwassene zeggen; ‘Hé, wat een geweldig kind heb je gezien wat hij met die iphone doet’? Maar aan de andere kant heb ik geen idee wat ik moet eten, hoe het op mijn bord komt en wat het met mijn lichaam doet?
Een bezoek aan slachthuizen, groenteboer, fruitboer,…… zou een standaard excursie op school moeten zijn. Iedereen heeft het recht om te weten waar hun voedsel vandaan komt, waar ze hun energie vandaan halen om te overleven!
Wat ik nu wel weet is dat sommigen misschien niet gelukkig zijn, als ik wist wat er met mijn belangrijkste energie (voedsel) gebeurt voordat het in mijn lichaam komt.
Vooral degenen die producten maken en verkopen uit de enorme lijst van voedingsmiddelen die met mate gegeten moeten worden.
Als we begrijpen waarom we ze met mate moeten eten en waar ze vandaan komen voordat ze naar ons toe komen, zouden we ze misschien helemaal niet meer eten en kopen. Dus ja, hun doel is om ervoor te zorgen dat ik dat beeld niet krijg, om het geheim te houden en dat zij mij volledig kunnen beïnvloeden met hun publiciteitscampagnes.
Ze deden het heel goed, want het heeft me 35 jaar gekost….nu persoonlijk denk ik dat de goede tijden voorbij zijn. Iedereen verdient het om te weten wat voor energie ze in hun lichaam krijgen. Ik heb het gevoel dat kinderen er steeds jonger en jonger bewust van worden en dat ze het er allemaal niet meer mee eens zijn, wat geweldig is! Er is zoveel potentieel, zoveel verandering, zoveel positief..in de jeugd.
Persoonlijk, als ik terugkijk op mijn ervaringen als sporttrainer, begeleider, animator, … van kinderen, realiseer ik me vandaag de dag dat er maar enkele momenten van puur plezier zijn die daarmee te vergelijken zijn. De liefde en empathie die kinderen hebben voor elkaar en volwassenen is ongelooflijk. Diep van binnen droom ik ervan om leraar te zijn en vooral om ervoor te zorgen dat zij eerder dan ik weten wat eten is, waar het vandaan komt en wat de natuur ons van nature geeft. Daarna is het natuurlijk aan hen om ermee te doen wat ze denken dat ze er mee moeten doen.
Ik ben meer dan ooit begonnen om ervoor te zorgen dat ik zelf weet welke energie ik opneem en deze kennis door te geven aan mijn kinderen, zodat ook zij achteraf de juiste keuze voor hen kunnen maken! Je kunt nauwelijks van iemand verwachten dat hij de juiste keuze maakt als de waarheid verborgen is.
Een goede start om hier meer inzicht in te krijgen, is door zich te laten inspireren door Vani Hari, de food babe (https://foodbabe.com/).
Ze beweert dat ik voor alles wat ik eet, de lijst met ingrediënten zou moeten kunnen krijgen.
Juist, ja, en als ik het lang genoeg volhoud, word ik superman…
Persoonlijk geloof ik niet dat er iets is dat ervoor kan zorgen dat ik niet ziek word.
Ik weet van de ene kant dat ik tot nu toe op verschillende gebieden veel te veel met mijn lichaam heb vals gespeeld en ik praat hier niet alleen maar over eten. Er zijn zeker momenten waarop ik de hele tijd een valsspeler ben. Zo heb ik vaak het gevoel dat ik meer slaap nodig heb, nu vind ik het moment zo leuk, dat ik het niet wil breken door te gaan slapen en luister ik dus niet echt naar mijn lichaam.
Aan de andere kant besef ik ook dat ziekte een manier is van mijn lichaam om te communiceren. Dus ja, ik word nog steeds ziek. Of misschien is het niet ziek, maar ik luister gewoon steeds beter naar mijn lichaam en soms geeft het signalen die niet zo aangenaam zijn.
Wat veranderd is, is dat ik al een paar jaar geen medicijnen meer heb genomen. De verbinding met mijn lichaam, het gevoel van wat ik ervaar is zo magisch, dat zelfs als ik koorts heb, ik mijn lichaam zo dankbaar ben om er zo goed mee om te gaan.
Toen ik alleen plantaardige voeding begon te eten, voelde ik dat het een grote verbetering was, nu niet noodzakelijkerwijs gezonder op de lange termijn. Veel van het ongezonde en verwerkte voedsel kan nog steeds gemaakt worden van plantaardige ingrediënten. Denk aan, geraffineerde suiker wordt ook gemaakt van plantaardige ingrediënten.
Ik geloof dat voedsel een grote bijdrage levert aan mijn gezondheid, nu ik weet dat het zeker niet het enige is. De manier waarop ik mijn lichaam fysiek en mentaal gebruik, heeft minstens evenveel invloed. Het is wanneer ik me op alle vlakken goed in balans voel, dat ik me het beste voel. Naast eten heeft het beoefenen van meditatie, mindfulness en yoga ook een heel bijzondere invloed op mij.
In het algemeen kan ik zeggen dat ik mijn lichaam veel beter voel en probeer er zoveel mogelijk naar te luisteren. Ik luister naar alles wat natuurlijk aanvoelt. In de dualiteit van het leven, denk ik dat het met de tijd, ziek zijn, deel uitmaakt van de natuur, net als heel gezond zijn.
Vandaag de dag is het vooral de manier waarop ik het ervaar die volledig veranderd is sinds ik in 2014 mijn eetgewoonten heb veranderd. Ik vertrouw op de kracht van mijn lichaam om er altijd de beste versie van te zijn. En inderdaad, soms is dat niet wat mijn hoofd of mijn gedachten zou willen.
Ik ontdekte dat op mijn ontdekkingspad tot nu toe, het krijgen van medeleven en bevestiging een grote rol spelen. Naast de mensen die ik heb ontmoet en de films die ik heb gezien, hebben de boeken hier ook een belangrijke bijdrage aan geleverd. Ik las in de taal dat ik het boek ontdekte (dit kan Nederlands, Frans of Engels zijn), nu kunnen het vaak vertaalde versies zijn of kunnen deze ervan bestaan.
Ze staan in de volgorde waarin ik ze gelezen heb, de laatste bovenaan en de oudste onderaan. Ze gaan over allerlei onderwerpen en ik heb het gevoel dat ze allemaal hebben bijgedragen aan het vinden van mezelf, de manier waarop ik me vandaag de dag voel en de ontdekkingsweg waar het me heeft opgezet. Voor mij is er geen weg terug, daar hou ik te veel van mezelf voor!
Ik hoop dat sommige boeken je kunnen helpen om te vinden wat jij zoekt!
Michel Vandenbosch – De werken van GAIA (9-789089-315588)
Vybarr Cregan-Reid – Primate Change: How the world we made is remaking us (978-1-78840-022-0)
Dan Brulé – Just Breathe (978-1-50113-439-5)
Osho – Yoga The Alpha and the Omega (vol1-10)
Osho – From Sex To Superconsciousness
Osho – Chapter 4: Osho’s Philosophy of Tantra
Janneke van der Meulen – EET WIN-WIN (978-9-07938-391-7)
Janneke van der Meulen – Supersnel herstel (978-9-08724-147-6)
Yuval Noah Harari – 21 lessen voor de 21st eeuw! (978-9-40040-785-5)
Gene Baur – farm Sanctuary (978-0-7432-9159-0)
Guillaume Corpard – Un cri pour la terre (978-2-39017-378-6)
Jérôme Colin – Le Champ De Bataille (978-2-37073-126-5)
Jérôme Colin – Eviter les péages (978-2-37073-057-2)
Julie Du Chemin & Pascal De Sutter – Les douze lois universelles du bonheur amoureux et sexuel (978-2-221-20206-7)
Chris Dusauchoit – Honden zoals ze echt zijn (978-9-08931-7629)
Peter Kalmus – Being the change (978-0-86571-853-1)
Nathan Runkle – Mercy For Animals (978-0-399-57405-4)
Dr. Wayne W Dyer – Living an inspired life (978-1-78180-578-7)
Jessica Graham – Good sex (978-1-62317-234-3)
Gandhi – The story of my experiments with truth – An Autobiography (978-0-141-03273-3)
Vani Hari – The Food Babe Way (978-0-316-37648-8)
Kate Wood (Kate Magic) – Raw Living (978-1904943747)
Linda Sparrowe – Yoga (978-0-7893-9987-8)
Tobias Leenaert – How to create a vegan world (978-1-59056-570-4)
Victoria Boutenko – 12 steps to RAW food (978-1-55643-845-5)
Professor Arnold Ehret’s – Mucusless Diet Healing System (1-884772-00-5)
A.T. Hovannessian – Raw Eating (ebook – rewrite)
Dr. Douglas Graham – the 80/10/10 Diet (ISBN-10: 1-893831-24-8 / ISBN-13: 978-1-893831-24-7)
Nassrine Reza – La Nutri-émotion (978-2-89626-136-9)
Recente reacties