Ik ben het grootste deel van mijn leven een nerveuze, stijve plank geweest, en dat ben ik waarschijnlijk nog steeds op een of andere manier. Daarmee bedoel ik dat ik de rust niet uitstraalde en ik was allesbehalve lenig. Toen ik de rust en lenigheid zag van mensen die yoga beoefenen, was ik altijd jaloers en kon ik alleen maar aangetrokken worden.
Nu, om de een of andere reden, heb ik het nooit echt beoefend en heb ik het nooit echt opgenomen in mijn leven. Totdat ik mijn eetgewoontes veranderde en een veel betere verbinding met mijn lichaam en geest ervoer, iets waar ik niet eerder had van kunnen dromen. Vanaf dat moment wist ik dat yoga iets was dat ik in de toekomst meer ging beoefenen.
Ik ben begonnen met yoga in een groepsles (http://www.santosha.be/), wat voor mij de ideale omstandigheden waren.
Ik genoot van de rust van de leraar, de goede communicatieve vaardigheden en de mogelijkheid om in contact te komen en ervaringen te delen met andere yogabeoefenaars.
Ik vond het heerlijk om de mogelijkheden, maar ook de beperkingen van mijn lichaam te voelen en te ontdekken door middel van yoga.
Door de planning en organisatie met de familie pasten de yoga groepslessen helaas niet meer in mijn tijdschema. Nu was het in werkelijkheid meer een keuze maken. Daarom doe ik één of twee keer per week, thuis, een yoga training van 1u tot 1u30, die ik eerst in boeken en nu op YouTube vind. Er zijn echt een paar geweldige beschikbaar! Ik kan echt zoeken naar wat me op dat moment het meest aanspreekt, zoals; “1u30, intermediate, vinyasa, yoga” bijvoorbeeld.
Er is niets beter dan de echte leraar en de groepslessen, nu moet ik, zoals altijd, het beste maken van wat voor mij toegankelijk is. Natuurlijk probeer ik regelmatig een groepsles te volgen en ondertussen doe ik ook mijn eigen, dagelijks kortere yogasessies van 10-15 minuten.
Ik kan alleen maar aanmoedigen om het in ieder geval eens te proberen, te voelen en de mogelijkheden en beperkingen van het lichaam te ontdekken.
In het leven waarin ik vroeger leefde, voelde ik een enorme druk van “altijd meer” en ik voelde echt dat de wereld waarin ik leefde er omheen gebouwd was. Meer bezittingen, meer geld, meer voedsel… en het moest snel en efficiënt zijn. Als ik tegelijkertijd kon eten, rijden, bellen en e-mails beantwoorden, zou het niet geweldig zijn. Toen ik op zoek ging naar het ‘waarom’ hiervan, was het in mijn geval iets heel leeg en vooral iets dat ik mezelf oplegde.
Tijdens mijn zoektocht kwam ik ook in contact met mindfulness. Wat ik omschrijf als in principe één ding tegelijk doen en het heel bewust doen. In het begin voelde het nogal saai aan, omdat ik gewend was aan veel meer vermaak en opwinding, mijn lichaam kende dat nieuwe ontspannende gevoel niet meer.
Ik begon met te voelen bij alles wat ik deed: zoals met iemand praten, eten bereiden, eten, rijden, lopen, naar muziek luisteren, sporten… en vroeg me af of ik het heel bewust deed, en zo niet, waarom niet. Deze eerste oefening bracht me tot een groter bewustzijn en het opende mijn ogen voor dingen die ik nog nooit eerder had gezien, vooral bij mezelf diep van binnen.
Eigenlijk voelde en zag ik, dat alles wat ik zocht er vaak gewoon was. Ik zag het gewoon niet eerder omdat ik het te druk had met andere dingen in mijn hoofd. Toen ik maar één ding tegelijk in gedachten had en echt in het huidige moment was, zag ik zoveel mooie dingen die ik me nog nooit eerder had gerealiseerd. Ik heb alles wat ik nodig heb om al die mooie dingen te zien, te voelen, te ervaren en ik heb het gewoon te druk. Dus ik realiseer me niet dat het er is. Ik vond het een grote ontdekking voor mezelf.
Ik weet niet waarom of hoe ik zoveel verschillende dingen tegelijk heb geaccepteerd. Met de kennis die ik vandaag de dag heb om te begrijpen hoe geweldig mijn leven is door maar één ding tegelijk te doen, sta ik het gewoon niet meer toe. Zelfrespect zeker.
Met betrekking tot eten, bijvoorbeeld, als ik het eten bereid, als ik eet, als ik kauw, als ik proef… ontdek ik zoveel nieuwe magische dingen waar ik vroeger hun bestaan volledig negeerde.
Mindfulness opende mijn ogen voor een veel zonnigere wereld waarin ik vandaag de dag veel meer kan doen. Het is er altijd al geweest, ik negeerde het gewoon vanwege de multitasking waar ik zonder enige reden geobsedeerd door was.
Een of andere boeddha in kleermakerszit die er zelfs in slaagt om op een gegeven moment op te stijgen, dat is het beeld dat ik had van meditatie. Zoals hier uitgelegd, begon meditatie pas echt zin te krijgen toen ik mijn eetgewoonten veranderde. Ik had er mee geëxperimenteerd, nu het zou me nooit een heel bijzonder gevoel geven.
Toen ik in 2014 mijn eetgewoonten veranderde, voelde het alsof mijn lichaam van binnen gereinigd werd, er kwam een nieuwe energie in me op en ik begon eindelijk echt te voelen wat er in mijn lichaam omging.
Toen ik dat eenmaal voelde, begon ik echt te geloven dat meditatie in al haar vormen me veel voordelen kan opleveren. Het helpt me om te ontspannen, om echt in contact te komen met mezelf en om in contact te komen met mijn diepere zelf.
Op zo’n manier dat, of ik me nu goed of slecht voel, het me zo’n diep gevoel en vertrouwen in mezelf geeft dat ik vaak volledig begrijp wat mijn lichaam doet en waarom het dat doet. Die ontdekking was zo magisch, ik hoef er niets voor te doen, gewoon voelen, luisteren en het voelt zo natuurlijk aan. Meditatie gaat over ontspannen en luisteren, niet over een prestatie.
Ik probeer minstens 10 tot 20 minuten per dag te mediteren en weet dat dit echt een minimum is. En toch luister ik vaak niet naar de kennis die ik heb. Nu als ik niet genoeg mediteer, merk ik vaak dat ik niet meer naar mezelf luister en mijn gedachten het over nemen. Meditatie brengt me terug naar het centrum en voelt echt als mijn persoonlijke privé dokter, gebaseerd op preventie en gevoel, in plaats van genezing door het verbergen van signalen zoals ik vroeger deed.
Boeddha werd gevraagd: “Wat heb je gewonnen uit meditatie?”
Hij antwoordde: “Niets”
Maar,” zei Boeddha, “laat me je vertellen wat ik verloren heb: woede, angst, depressie, onzekerheid, angst voor ouderdom, leeftijd en dood”.
Gewoon 10 tot 20 minuten bij mezelf stilzitten, is zelfs dit in deze drukke tijden te veel of kan ik het zelfs niet doen?
Beginnen met geleide meditaties kan hierbij helpen, hier zijn enkele voorbeelden.
Er zijn een aantal dingen waar ik me echt afvraag, hoe komt het dat ik dit tot vandaag niet weet? Waarom duurde het zo lang? Natuurlijk zeg ik ‘sommige dingen’, want voor andere ‘dingen’ is het een deel van de ervaring en volwassenheid in het algemeen. Voor voedsel is het vreemd dat het gebaseerd is op ervaring!
Wat is het belangrijkste voor een mens op aarde om in leven te blijven?
(Ik beschouw ademhaling en het laten kloppen van mijn hart als een natuurlijke en onbewuste daad). Persoonlijk zou ik zeggen om mezelf te voeden met energie. Sommigen zeggen dat ik kan overleven en energie kan halen uit zonlicht, op een gegeven moment kan ik overleven en energie halen uit liefde…..nu als ik me vandaag de dag zorgen maak, helpt liefde zeker, nu ik zie dat ik nog steeds een groot deel van mijn levensenergie uit voeding haal.
Welk voedsel?
Als ik mijn eerste 35 jaar moet geloven, dan is dit wat ik geleerd heb; water, brood, aardappelen, vlees, vis, groenten…
En dan een enorme lijst van voedingsmiddelen die met mate gegeten moeten worden (het is bijna alles behalve water en groenten); soda, alcohol, chips, friet, taart, koekjes, cake, snoep, gebak, ijs, pudding, vlees…
Oké, ik snap het, wat is gematigdheid?
Nou, niet te veel?
Oké, wat is niet te veel?
Wel…
Nou…laat maar, als ik ziek ben, voel ik dat het te veel was! Oké, ik snap het.
En zo begon ik te experimenteren om het matiging punt te vinden en ik was verbaasd over wat het lichaam aankan.
Is het zo dat het zou moeten zijn?
Moet ik niet meer leren over eten sinds het begin?
Is het normaal dat kinderen weten hoe ze de laatste iphone moeten bedienen en dat volwassene zeggen; ‘Hé, wat een geweldig kind heb je gezien wat hij met die iphone doet’? Maar aan de andere kant heb ik geen idee wat ik moet eten, hoe het op mijn bord komt en wat het met mijn lichaam doet?
Een bezoek aan slachthuizen, groenteboer, fruitboer,…… zou een standaard excursie op school moeten zijn. Iedereen heeft het recht om te weten waar hun voedsel vandaan komt, waar ze hun energie vandaan halen om te overleven!
Wat ik nu wel weet is dat sommigen misschien niet gelukkig zijn, als ik wist wat er met mijn belangrijkste energie (voedsel) gebeurt voordat het in mijn lichaam komt.
Vooral degenen die producten maken en verkopen uit de enorme lijst van voedingsmiddelen die met mate gegeten moeten worden.
Als we begrijpen waarom we ze met mate moeten eten en waar ze vandaan komen voordat ze naar ons toe komen, zouden we ze misschien helemaal niet meer eten en kopen. Dus ja, hun doel is om ervoor te zorgen dat ik dat beeld niet krijg, om het geheim te houden en dat zij mij volledig kunnen beïnvloeden met hun publiciteitscampagnes.
Ze deden het heel goed, want het heeft me 35 jaar gekost….nu persoonlijk denk ik dat de goede tijden voorbij zijn. Iedereen verdient het om te weten wat voor energie ze in hun lichaam krijgen. Ik heb het gevoel dat kinderen er steeds jonger en jonger bewust van worden en dat ze het er allemaal niet meer mee eens zijn, wat geweldig is! Er is zoveel potentieel, zoveel verandering, zoveel positief..in de jeugd.
Persoonlijk, als ik terugkijk op mijn ervaringen als sporttrainer, begeleider, animator, … van kinderen, realiseer ik me vandaag de dag dat er maar enkele momenten van puur plezier zijn die daarmee te vergelijken zijn. De liefde en empathie die kinderen hebben voor elkaar en volwassenen is ongelooflijk. Diep van binnen droom ik ervan om leraar te zijn en vooral om ervoor te zorgen dat zij eerder dan ik weten wat eten is, waar het vandaan komt en wat de natuur ons van nature geeft. Daarna is het natuurlijk aan hen om ermee te doen wat ze denken dat ze er mee moeten doen.
Ik ben meer dan ooit begonnen om ervoor te zorgen dat ik zelf weet welke energie ik opneem en deze kennis door te geven aan mijn kinderen, zodat ook zij achteraf de juiste keuze voor hen kunnen maken! Je kunt nauwelijks van iemand verwachten dat hij de juiste keuze maakt als de waarheid verborgen is.
Een goede start om hier meer inzicht in te krijgen, is door zich te laten inspireren door Vani Hari, de food babe (https://foodbabe.com/).
Ze beweert dat ik voor alles wat ik eet, de lijst met ingrediënten zou moeten kunnen krijgen.
Juist, ja, en als ik het lang genoeg volhoud, word ik superman…
Persoonlijk geloof ik niet dat er iets is dat ervoor kan zorgen dat ik niet ziek word.
Ik weet van de ene kant dat ik tot nu toe op verschillende gebieden veel te veel met mijn lichaam heb vals gespeeld en ik praat hier niet alleen maar over eten. Er zijn zeker momenten waarop ik de hele tijd een valsspeler ben. Zo heb ik vaak het gevoel dat ik meer slaap nodig heb, nu vind ik het moment zo leuk, dat ik het niet wil breken door te gaan slapen en luister ik dus niet echt naar mijn lichaam.
Aan de andere kant besef ik ook dat ziekte een manier is van mijn lichaam om te communiceren. Dus ja, ik word nog steeds ziek. Of misschien is het niet ziek, maar ik luister gewoon steeds beter naar mijn lichaam en soms geeft het signalen die niet zo aangenaam zijn.
Wat veranderd is, is dat ik al een paar jaar geen medicijnen meer heb genomen. De verbinding met mijn lichaam, het gevoel van wat ik ervaar is zo magisch, dat zelfs als ik koorts heb, ik mijn lichaam zo dankbaar ben om er zo goed mee om te gaan.
Toen ik alleen plantaardige voeding begon te eten, voelde ik dat het een grote verbetering was, nu niet noodzakelijkerwijs gezonder op de lange termijn. Veel van het ongezonde en verwerkte voedsel kan nog steeds gemaakt worden van plantaardige ingrediënten. Denk aan, geraffineerde suiker wordt ook gemaakt van plantaardige ingrediënten.
Ik geloof dat voedsel een grote bijdrage levert aan mijn gezondheid, nu ik weet dat het zeker niet het enige is. De manier waarop ik mijn lichaam fysiek en mentaal gebruik, heeft minstens evenveel invloed. Het is wanneer ik me op alle vlakken goed in balans voel, dat ik me het beste voel. Naast eten heeft het beoefenen van meditatie, mindfulness en yoga ook een heel bijzondere invloed op mij.
In het algemeen kan ik zeggen dat ik mijn lichaam veel beter voel en probeer er zoveel mogelijk naar te luisteren. Ik luister naar alles wat natuurlijk aanvoelt. In de dualiteit van het leven, denk ik dat het met de tijd, ziek zijn, deel uitmaakt van de natuur, net als heel gezond zijn.
Vandaag de dag is het vooral de manier waarop ik het ervaar die volledig veranderd is sinds ik in 2014 mijn eetgewoonten heb veranderd. Ik vertrouw op de kracht van mijn lichaam om er altijd de beste versie van te zijn. En inderdaad, soms is dat niet wat mijn hoofd of mijn gedachten zou willen.
Ik ontdekte dat op mijn ontdekkingspad tot nu toe, het krijgen van medeleven en bevestiging een grote rol spelen. Naast de mensen die ik heb ontmoet en de films die ik heb gezien, hebben de boeken hier ook een belangrijke bijdrage aan geleverd. Ik las in de taal dat ik het boek ontdekte (dit kan Nederlands, Frans of Engels zijn), nu kunnen het vaak vertaalde versies zijn of kunnen deze ervan bestaan.
Ze staan in de volgorde waarin ik ze gelezen heb, de laatste bovenaan en de oudste onderaan. Ze gaan over allerlei onderwerpen en ik heb het gevoel dat ze allemaal hebben bijgedragen aan het vinden van mezelf, de manier waarop ik me vandaag de dag voel en de ontdekkingsweg waar het me heeft opgezet. Voor mij is er geen weg terug, daar hou ik te veel van mezelf voor!
Ik hoop dat sommige boeken je kunnen helpen om te vinden wat jij zoekt!
Michel Vandenbosch – De werken van GAIA (9-789089-315588)
Vybarr Cregan-Reid – Primate Change: How the world we made is remaking us (978-1-78840-022-0)
Dan Brulé – Just Breathe (978-1-50113-439-5)
Osho – Yoga The Alpha and the Omega (vol1-10)
Osho – From Sex To Superconsciousness
Osho – Chapter 4: Osho’s Philosophy of Tantra
Janneke van der Meulen – EET WIN-WIN (978-9-07938-391-7)
Janneke van der Meulen – Supersnel herstel (978-9-08724-147-6)
Yuval Noah Harari – 21 lessen voor de 21st eeuw! (978-9-40040-785-5)
Gene Baur – farm Sanctuary (978-0-7432-9159-0)
Guillaume Corpard – Un cri pour la terre (978-2-39017-378-6)
Jérôme Colin – Le Champ De Bataille (978-2-37073-126-5)
Jérôme Colin – Eviter les péages (978-2-37073-057-2)
Julie Du Chemin & Pascal De Sutter – Les douze lois universelles du bonheur amoureux et sexuel (978-2-221-20206-7)
Chris Dusauchoit – Honden zoals ze echt zijn (978-9-08931-7629)
Peter Kalmus – Being the change (978-0-86571-853-1)
Nathan Runkle – Mercy For Animals (978-0-399-57405-4)
Dr. Wayne W Dyer – Living an inspired life (978-1-78180-578-7)
Jessica Graham – Good sex (978-1-62317-234-3)
Gandhi – The story of my experiments with truth – An Autobiography (978-0-141-03273-3)
Vani Hari – The Food Babe Way (978-0-316-37648-8)
Kate Wood (Kate Magic) – Raw Living (978-1904943747)
Linda Sparrowe – Yoga (978-0-7893-9987-8)
Tobias Leenaert – How to create a vegan world (978-1-59056-570-4)
Victoria Boutenko – 12 steps to RAW food (978-1-55643-845-5)
Professor Arnold Ehret’s – Mucusless Diet Healing System (1-884772-00-5)
A.T. Hovannessian – Raw Eating (ebook – rewrite)
Dr. Douglas Graham – the 80/10/10 Diet (ISBN-10: 1-893831-24-8 / ISBN-13: 978-1-893831-24-7)
Nassrine Reza – La Nutri-émotion (978-2-89626-136-9)
Lopen, zwemmen, snowboarden… om een diepere band met mezelf te krijgen en dat geweldige gevoel na een training.
Basketbal, voetbal… om dat super gevoel van samenwerken met anderen en dat geweldige moment van plezier samen te hebben.
Sinds ik in 2014 ben begonnen met het veranderen van mijn voeding, heb ik niet minder gesport. Ik heb de sportactiviteit die ik eerder heb gedaan vergroot, heb meer plezier gehad, heb minder blessures opgelopen en voelde me veel beter in wat ik wel en niet kon doen.
Dat ziet er allemaal goed uit, waren er geen negatieve effecten?
Oh ja, en niet eens een kleintje. Aan de ene kant kreeg ik een zeer goed uithoudingsvermogen met bijna geen blessures, aan de andere kant verloor ik veel pure spierkracht.
Concreet kan ik meer lopen en springen dan voorheen, nu waarschijnlijk niet meer zo snel op korte afstand en zeker niet meer zo hoog springen.
In basketbal kon ik nog steeds dunken op mijn 35, dus vlak voordat ik mijn voeding veranderde. Vandaag de dag kan ik daarentegen maar net de ring aanraken. Nu realiseer ik ook wel dat de spieren langzaam terugkomen, helaas kan ik nog niet zeggen tot welk niveau ze terug zullen komen. Mentaal wil ik wel terug dunken (ego).
Had ik er last van, oh ja, ik ontdekte het ‘ego’ en het ‘waarom’ dat ik het zo graag wilde. Ik realiseerde me dat ik in het verleden mijn lichaam slecht had behandeld voor mijn ego. Vandaag behandel ik mijn lichaam als het kostbaarste wat ik heb en ook al dunk ik niet meer, ik geniet nog steeds van de sporten zoals ik altijd heb gedaan.
In mijn zoektocht naar eten en sporten bood mijn lieve vrouw me Rich Roll’s boek aan, dat een geweldig cadeau was en waar ik ‘kale’ (boerenkool, waar ik van hou) en nog veel meer aspecten van eten en sport ontdekte. Meer over Rich Roll in een ander aparte post, want hij heeft me veel meer geleerd dan alleen wat er in het boek staat!
Als samenvatting, door het accepteren en begrijpen van mijn ego in de sport, doe ik meer aan sport, geniet ik er meer van en voel ik me geweldig sinds ik mijn voeding heb veranderd.
In de eerste 35 jaar van mijn leven dacht ik echt dat ik een groot dierenvriend was. Ik hield van dieren, kon ze geen pijn doen en we hadden een super lieve hond.
Dat is tenminste de positieve kant die ik toen zag.
Daarnaast liet ik:
Kippen slachten om mijn stuk kip te kunnen eten.
Varkens slachten om worst te kunnen eten.
Koeien slachten om mijn biefstuk te kunnen eten.
Vis uit het water halen om mijn stuk vis te kunnen eten.
Koeien misbruiken en hun kalveren ontvoeren, om melk te drinken, en ijs en kaas te kunnen eten.
Konijnen misbruiken zodat ik (zogezegde) geteste producten kan kopen.
Hazen, konijnen en katten platrijden zodat we snel ergens met de auto zijn.
Paarden berijden en werken, om mijn leven sneller en makkelijker te maken.
Elke bij, mug, vlieg…. die te dicht bij me kwam, werd verpletterd, of ze nu iets had gedaan of niet.
…
Zoals je kunt lezen, was ik een echte dierenvriend!
Vandaag ben ik echt verbaasd dat ik zo hypocriet kon zijn en echt een gevoel had dat zo ver van de waarheid af staat. Ik voelde me echt een dierenvriend en was me niet bewust van enige kwaad. Echter, als ik de lijst met daden zie, kan ik echt niet tevreden zijn met wat ik heb gedaan.
Ben ik vandaag een dierenvriend?
Ik weet het niet, zoals ik hierboven beschreef, 5 jaar geleden was ik me niet bewust van enig kwaad. Waar ben ik me nu misschien niet van bewust?
Wat ik wel weet, is dat ik er alles aan doe om op elk moment van mijn leven de beste versie van mezelf te zijn en te luisteren naar mijn medeleven dat ik van nature in mij heb met elk levend wezen op deze aarde.
Mijn inspiratie voor een echte dierenvriend in België?
Michel Vandenbosch van GAIA. Bekijk de DVD of lees het boek 25 jaar GAIA. Ik heb beide gedaan en me afgevraagd bij elke actie, zou ik dit ook doen. Met zo’n uitgangspunt kan ik Michel alleen maar zien als de Gandhi in België voor de dieren. Dank je wel Michel voor wat je hebt gedaan en voor het blijven doen wat je voelt dat je moet doen.
“Een mens is een deel van het geheel dat door ons universum wordt genoemd, een deel dat beperkt is in tijd en ruimte. Hij ervaart zichzelf, zijn gedachten en gevoelens als iets dat gescheiden van de rest, een soort optische illusie van zijn bewustzijn. Deze illusie is voor ons een soort gevangenis, beperkt tot onze persoonlijke verlangens en tot genegenheid voor een paar mensen die het dichtst bij ons staan. Het moet onze taak zijn om ons uit deze gevangenis te bevrijden door onze kring van medeleven te verbreden en alle levende wezens en de hele natuur in haar schoonheid te omarmen“. – Albert Einstein
#dierenvriend #MichelVandenbosch #GAIA #Albert Einstein
In het begin, toen alles nieuw was, had ik niet veel honger. Herkenbaar? Voor iets nieuws zie ik in het begin zelden zijn problemen. Na een paar weken experimenteren met rauw voedsel, werd het ook mijn eerste gedachte, ik heb honger. Ik realiseerde me al snel dat ik niet echt weet wat honger is en dat het enige wat ik tot nu toe heb gevoeld, mijn gedachten zijn die doen alsof ik honger heb.
Ik was verbaasd te ontdekken dat mijn gedachten alleen in mijn hoofd zitten en niet echt de werkelijke behoeften van mijn hele lichaam weerspiegelen. Ik begreep al snel hoe gemakkelijk het is om mijn gedachten te beïnvloeden en ze de boodschap te laten waarnemen die deze gedachten brengen als de enige waarheid.
Persoonlijk, na alles wat ik tot nu toe heb geleerd, geloof ik dat mijn lichaam water nodig heeft (het grootste deel van mijn lichaam is water) en ook een verscheidenheid aan voedingsmiddelen (vooral fruit), afhankelijk van mijn activiteit.
Om te weten wat echt honger is en wat mijn gedachten zeggen;
Hé, het is ochtend, dus ik moet eten.
Hé, in de ochtend om wakker te worden, heb ik een koffie nodig.
Hé, om genoeg te gegeten te hebben, moet ik me erg vol voelen.
Hé, ik haal het niet tussen ’s morgens en ’s middags, ik moet iets eten om 10 uur.
…
Bij al deze gelegenheden dronk ik langzaam plat water en wachtte ik om te zien of het gevoel verdween of niet. Als het een half uur na 1 of 2 glazen water nog aanwezig is, kan het echt zijn. Anders was het duidelijk dat de gedachten me iets probeerden te laten voelen wat niet echt behoefte aan voedsel was.
Toen ik deze oefening lange tijd deed, was ik verbaasd van de enorme invloed van mijn gedachten op alles en vooral op voedsel. Ik realiseerde me ook hoeveel ik emotioneel eet, in plaats van wanneer ik honger heb.
Vandaag, na het verlies van 10 kg, regelmatig een paar dagen vasten, weet ik dat ik nog niet heb ontdekt wat echte hongersnood is (ik heb hier in België te veel geluk). Voor mij is het gewoon een gemoedstoestand. Als het hele lichaam energie nodig heeft, is het eigenlijk een heel ander gevoel dan de honger die ik vroeger had. De “honger” die ik vroeger kende is meer een behoefte die mijn gedachten (emotioneel vaak) heeft en wordt uitgedrukt in een gevoel dat ik dacht dat honger was. Voor mij heeft dit niets te maken met echte honger. Ik ben erg dankbaar dat ik deze verbinding met mijn lichaam heb gevonden.
Recente reacties