Lopen, zwemmen, snowboarden… om een diepere band met mezelf te krijgen en dat geweldige gevoel na een training.
Basketbal, voetbal… om dat super gevoel van samenwerken met anderen en dat geweldige moment van plezier samen te hebben.
Sinds ik in 2014 ben begonnen met het veranderen van mijn voeding, heb ik niet minder gesport. Ik heb de sportactiviteit die ik eerder heb gedaan vergroot, heb meer plezier gehad, heb minder blessures opgelopen en voelde me veel beter in wat ik wel en niet kon doen.
Dat ziet er allemaal goed uit, waren er geen negatieve effecten?
Oh ja, en niet eens een kleintje. Aan de ene kant kreeg ik een zeer goed uithoudingsvermogen met bijna geen blessures, aan de andere kant verloor ik veel pure spierkracht.
Concreet kan ik meer lopen en springen dan voorheen, nu waarschijnlijk niet meer zo snel op korte afstand en zeker niet meer zo hoog springen.
In basketbal kon ik nog steeds dunken op mijn 35, dus vlak voordat ik mijn voeding veranderde. Vandaag de dag kan ik daarentegen maar net de ring aanraken. Nu realiseer ik ook wel dat de spieren langzaam terugkomen, helaas kan ik nog niet zeggen tot welk niveau ze terug zullen komen. Mentaal wil ik wel terug dunken (ego).
Had ik er last van, oh ja, ik ontdekte het ‘ego’ en het ‘waarom’ dat ik het zo graag wilde. Ik realiseerde me dat ik in het verleden mijn lichaam slecht had behandeld voor mijn ego. Vandaag behandel ik mijn lichaam als het kostbaarste wat ik heb en ook al dunk ik niet meer, ik geniet nog steeds van de sporten zoals ik altijd heb gedaan.
In mijn zoektocht naar eten en sporten bood mijn lieve vrouw me Rich Roll’s boek aan, dat een geweldig cadeau was en waar ik ‘kale’ (boerenkool, waar ik van hou) en nog veel meer aspecten van eten en sport ontdekte. Meer over Rich Roll in een ander aparte post, want hij heeft me veel meer geleerd dan alleen wat er in het boek staat!
Als samenvatting, door het accepteren en begrijpen van mijn ego in de sport, doe ik meer aan sport, geniet ik er meer van en voel ik me geweldig sinds ik mijn voeding heb veranderd.
In de eerste 35 jaar van mijn leven dacht ik echt dat ik een groot dierenvriend was. Ik hield van dieren, kon ze geen pijn doen en we hadden een super lieve hond.
Dat is tenminste de positieve kant die ik toen zag.
Daarnaast liet ik:
Kippen slachten om mijn stuk kip te kunnen eten.
Varkens slachten om worst te kunnen eten.
Koeien slachten om mijn biefstuk te kunnen eten.
Vis uit het water halen om mijn stuk vis te kunnen eten.
Koeien misbruiken en hun kalveren ontvoeren, om melk te drinken, en ijs en kaas te kunnen eten.
Konijnen misbruiken zodat ik (zogezegde) geteste producten kan kopen.
Hazen, konijnen en katten platrijden zodat we snel ergens met de auto zijn.
Paarden berijden en werken, om mijn leven sneller en makkelijker te maken.
Elke bij, mug, vlieg…. die te dicht bij me kwam, werd verpletterd, of ze nu iets had gedaan of niet.
…
Zoals je kunt lezen, was ik een echte dierenvriend!
Vandaag ben ik echt verbaasd dat ik zo hypocriet kon zijn en echt een gevoel had dat zo ver van de waarheid af staat. Ik voelde me echt een dierenvriend en was me niet bewust van enige kwaad. Echter, als ik de lijst met daden zie, kan ik echt niet tevreden zijn met wat ik heb gedaan.
Ben ik vandaag een dierenvriend?
Ik weet het niet, zoals ik hierboven beschreef, 5 jaar geleden was ik me niet bewust van enig kwaad. Waar ben ik me nu misschien niet van bewust?
Wat ik wel weet, is dat ik er alles aan doe om op elk moment van mijn leven de beste versie van mezelf te zijn en te luisteren naar mijn medeleven dat ik van nature in mij heb met elk levend wezen op deze aarde.
Mijn inspiratie voor een echte dierenvriend in België?
Michel Vandenbosch van GAIA. Bekijk de DVD of lees het boek 25 jaar GAIA. Ik heb beide gedaan en me afgevraagd bij elke actie, zou ik dit ook doen. Met zo’n uitgangspunt kan ik Michel alleen maar zien als de Gandhi in België voor de dieren. Dank je wel Michel voor wat je hebt gedaan en voor het blijven doen wat je voelt dat je moet doen.
“Een mens is een deel van het geheel dat door ons universum wordt genoemd, een deel dat beperkt is in tijd en ruimte. Hij ervaart zichzelf, zijn gedachten en gevoelens als iets dat gescheiden van de rest, een soort optische illusie van zijn bewustzijn. Deze illusie is voor ons een soort gevangenis, beperkt tot onze persoonlijke verlangens en tot genegenheid voor een paar mensen die het dichtst bij ons staan. Het moet onze taak zijn om ons uit deze gevangenis te bevrijden door onze kring van medeleven te verbreden en alle levende wezens en de hele natuur in haar schoonheid te omarmen“. – Albert Einstein
#dierenvriend #MichelVandenbosch #GAIA #Albert Einstein
In het begin, toen alles nieuw was, had ik niet veel honger. Herkenbaar? Voor iets nieuws zie ik in het begin zelden zijn problemen. Na een paar weken experimenteren met rauw voedsel, werd het ook mijn eerste gedachte, ik heb honger. Ik realiseerde me al snel dat ik niet echt weet wat honger is en dat het enige wat ik tot nu toe heb gevoeld, mijn gedachten zijn die doen alsof ik honger heb.
Ik was verbaasd te ontdekken dat mijn gedachten alleen in mijn hoofd zitten en niet echt de werkelijke behoeften van mijn hele lichaam weerspiegelen. Ik begreep al snel hoe gemakkelijk het is om mijn gedachten te beïnvloeden en ze de boodschap te laten waarnemen die deze gedachten brengen als de enige waarheid.
Persoonlijk, na alles wat ik tot nu toe heb geleerd, geloof ik dat mijn lichaam water nodig heeft (het grootste deel van mijn lichaam is water) en ook een verscheidenheid aan voedingsmiddelen (vooral fruit), afhankelijk van mijn activiteit.
Om te weten wat echt honger is en wat mijn gedachten zeggen;
Hé, het is ochtend, dus ik moet eten.
Hé, in de ochtend om wakker te worden, heb ik een koffie nodig.
Hé, om genoeg te gegeten te hebben, moet ik me erg vol voelen.
Hé, ik haal het niet tussen ’s morgens en ’s middags, ik moet iets eten om 10 uur.
…
Bij al deze gelegenheden dronk ik langzaam plat water en wachtte ik om te zien of het gevoel verdween of niet. Als het een half uur na 1 of 2 glazen water nog aanwezig is, kan het echt zijn. Anders was het duidelijk dat de gedachten me iets probeerden te laten voelen wat niet echt behoefte aan voedsel was.
Toen ik deze oefening lange tijd deed, was ik verbaasd van de enorme invloed van mijn gedachten op alles en vooral op voedsel. Ik realiseerde me ook hoeveel ik emotioneel eet, in plaats van wanneer ik honger heb.
Vandaag, na het verlies van 10 kg, regelmatig een paar dagen vasten, weet ik dat ik nog niet heb ontdekt wat echte hongersnood is (ik heb hier in België te veel geluk). Voor mij is het gewoon een gemoedstoestand. Als het hele lichaam energie nodig heeft, is het eigenlijk een heel ander gevoel dan de honger die ik vroeger had. De “honger” die ik vroeger kende is meer een behoefte die mijn gedachten (emotioneel vaak) heeft en wordt uitgedrukt in een gevoel dat ik dacht dat honger was. Voor mij heeft dit niets te maken met echte honger. Ik ben erg dankbaar dat ik deze verbinding met mijn lichaam heb gevonden.
“Laat voedsel uw medicijn zijn, en medicijn uw voedsel.” – Hippokrates. Het was een citaat dat ik niet echt begreep en daarom geloofde ik er ook nooit echt in.
Dafalgan is ergens voor uitgevonden, nietwaar?
Sommige besluiten die ik moest nemen als ik terugdenk aan mijn eerste 35 jaar van mijn leven:
Mijn lasagne, pizza’s of steak friet hebben nooit echt geholpen als medicijn.
Alles aan voedsel leek zo complex, klein beetje eten, niet overdrijven, ongezond….
Iedereen leek het erover eens te zijn dat ik overal groente moet proberen bij te eten (theoretisch gezien is een slablad of een glazen pot wortelen goed).
Iedereen leek het erover eens te zijn dat ik elke dag een stuk fruit moet eten.
Dat ik regelmatig veel water moet drinken.
…
In mijn persoonlijke zoektocht heb ik altijd iets beters voor mezelf gezocht. Behoorlijk egoïstisch! Nu weet ik dat hoe beter ik me voel, hoe beter de mensen om me heen zich voelen. Ik denk niet dat je echt van anderen kunt houden als je niet van jezelf houdt.
Veel mensen hebben mijn pad gekruist of er met me op gelopen en ik ben ze erg dankbaar! Voor de inspiratie voor rauw ongekookt voedsel, of voor levend voedsel zoals ze dat uitdrukt en leven volgens de wetten van de natuur, was het zeker Iréne Grosjean die voor mij een verandering teweegbracht.
Ik werd persoonlijk geïnspireerd door deze vrouw van meer dan 80 jaar oud, een natuurgeneeskundige, die vele jaren ervaring heeft met voeding en ik heb 4 dagen bij haar thuis verbleven. Onderstaande film is er een goede samenvatting van. Het is in het Frans, nu met CC functie kan je Engelse of Spaanse ondertitels instellen. De film verklaart veel over de levensstijl die ik vandaag de dag heb.
Iréne Grosjean – leven in overvloed
Na enige tijd geëxperimenteerd te hebben met rauw voedsel en de wetten van de natuur, was alles zo eenvoudig en duidelijk dat ik het nauwelijks kon geloven. Terugkijkend zie ik het als een natuurlijke voortzetting van een beter gevoel en vroeg of laat zou ik het ontdekken. Het is te belangrijk en te groot om niet te zien om mijn weg.
Mijn lasagne, pizza’s of steak friet… bevatten bijna geen voedzame ingrediënten. Alles aan rauw voedsel (fruit en groenten) is zo eenvoudig, en ik eet er zoveel van als ik wil. Mijn lichaam zal me vertellen wanneer het genoeg is. Mijn verplichting tot water, is omdat mijn oude dieet helemaal geen water bevat en om dat te compenseren, drink vrij veel water. Vandaag drink ik alleen nog maar water als ik dorst heb, dit omdat mijn rauwe groenten en fruit al veel water in zich hebben. Is het toeval dat mijn lichaam grotendeels uit water bestaat en dat het voedsel dat ik voel als zeer goed voor mijn lichaam ook grotendeels uit water bestaat?
Vandaag, als ik voel hoe dankbaar mijn lichaam is als ik rauw fruit en rauwe groenten eet, vraag ik me echt af waarom ik er op school niets meer over geleerd heb? Of heb ik het volledig gemist?
Waarom omega-3, welke, hoeveel en waar te kopen, dat is wat ik in dit artikel vertel.
Tot 2017 heb ik jaarlijkse bloedonderzoeken laten doen door mijn traditionele huisarts, die niet altijd tevreden was met mijn eetgewoonten. Na de test in 2017, had ik een nieuwe arts gevonden, die +- hetzelfde eet als ik, en die meer respect en advies zou hebben in mijn levensstijl.
De arts onderzocht alle waarden van voorgaande jaren, vond ze goed en raadde me juist aan om omega-3 te nemen. Ik zou juist een omega-3 test moeten doen alvorens mijn controle in 2018. De test is iets wat iedereen thuis kan doen en resultaten worden daarna per e-mail bezorgd, meer informatie op http://www.omega-3-index.com/.
Toen ik vroeg hoe lang ik deze omega-3 supplementen moest nemen, was het antwoord: voor de rest van je leven.
Dat beviel me helemaal niet, ik kon meteen een beeld zien van deze oudere mensen met een grote doos, met voor elke dag van de week allerlei soorten drugs erin. Ik wil niet zo eindigen…
Ik deed wat onderzoek naar omega-3 en realiseerde me dat ze gevonden werden in lijnzaad, chiazaad, noten, zeewier… Vanuit mijn perspectief zou ik dit omega-3-supplement niet nemen en zou ik gewoon mijn inname van deze natuurlijke producten verhogen. Dus ik heb de test gedaan zonder supplementen te nemen en de resultaten waren spijtig genoeg een mislukking voor mij. Mijn nieuwe dokter begreep niet dat mijn waarden zo slecht zouden zijn na het programma. Toen ik zei dat ik het programma niet volgde, was het allemaal logisch en ik bewees dat ik niet voor de natuurlijke inname kon gaan. Waarschijnlijk de bevestiging die ik zocht.
Dus op basis van deze omega-3 test in 2018, besluit ik om omega-3 supplementen te nemen. Natuurlijk dezelfde vraag als bij B12 opnieuw, welke zou goed voor mij zijn?
Nogmaals, voor mij moet het zo natuurlijk mogelijk zijn, idealiter suikervrij, zonder dierlijke producten, zodat ik weet dat het een duurzaam product is voor de toekomst en dat het gemakkelijk op te nemen is voor mijn lichaam. Blijkbaar is omega-3 niet zo gevoelig als B12 en worden ze best met voedsel ingenomen.
Ik vond er twee die aan mijn criteria voldeden, Vegetologie en Norsan Omega.
Omega Norsan had een hogere concentratie, leek gemakkelijk te assimileren, dus om te beginnen besloot ik om met deze door te gaan tot mijn nieuwe test in 2019. Deze toont een goede verbetering, nu waarschijnlijk erop letten dat ik het samen met een maaltijd ineem zou nog verder verbetering brengen.
Voor lokale omega-3’s, vond ik niets dat aan mijn behoeften voldoet, en ik vond dit om online te kopen.
Zoals ik in mijn vorige artikel al zei, moest ik echt beginnen met het nemen van B12 supplementen. Waarom B12, welke B12, welke dosis en waar te kopen, is wat ik in deze post vertel.
Natuurlijk heb ik eerst wat onderzoek gedaan naar B12 en ontdekt dat het een bacterie is. Het is verdwenen omdat we ons voedsel teveel reinigen en bacteriën elimineren. Iets wat me al opviel in de supermarkt, waar het eten vooral mooi moet zijn, niet echt voedzaam. Koeien halen B12 uit het gras dat ze op de prairie grazen, vooral als het vuil en vies is (uitwerpselen en dergelijke bevat).
Grappig verhaal eigenlijk, want met de hoeveelheid vlees die we met een ongelofelijke snelheid moeten produceren (door de vraag) blijven de koeien in een stal en komen ze er niet uit. Zo missen ze ook B12, en geven we koeien supplementen zodat ze hun B12 binnenkrijgen, die vervolgens door de mens worden geconsumeerd.
Als ik zou grazen, is mijn probleem waarschijnlijk opgelost, bwa….geen optie voor mij. Misschien als ik de groenten uit mijn tuin eet, zonder ze al te veel te reinigen, kan ik genoeg B12 binnen krijgen. Dat is dan ook wat ik in 2017 heb geprobeerd. Voor radijzen, wortelen, komkommers, courgettes, bieten, salades… Ik zou ze droog en schoon uit mijn biologische tuin eten. Helaas bleek uit de volgende bloedtest dat het niet echt een succes was.
Mijn arts heeft onmiddellijk een aantal injecties aanbevolen. Deze aanpak beviel me niet, heb ik niet gedaan en dus in 2018 besloot ik om vitamine B12 te nemen om te kijken of ik B12 waardes weer normaal kon krijgen…
Welke vitamine B12 supplementen zouden goed voor mij zijn?
Door wat onderzoek heb ik ontdekt dat er twee soorten zijn, methylcobalamine en cyanocobalamine. Ik ontdekte dat cyanocobalamine een synthetische vorm van vitamine B12 is die in de natuur niet bestaat, maar wordt als stabieler en rendabeler beschouwd. Mijn gezondheid heeft geen prijs, ook al leek methylcobalamine gevoeliger en duurder, ik besloot dat het voor mij de juiste oplossing was. De volgende stap is, welk merk?
Voor mij moet het zo natuurlijk mogelijk zijn, zonder suiker, zonder dierlijke producten, zodat ik weet dat het een duurzaam product voor de toekomst is. Het zou ook een pastille voor onder de tong moeten zijn (niet kauwen of eten), zodat het smelt en direct in mijn bloedvaten terechtkomt (ook iets wat ik had ontdekt).
Europa leek daar niet zo gemakkelijk voor te zijn, het was bij ‘Whole Food Markets’ in de Verenigde Staten dat ik het makkelijk vond.
Ik nam de B12 pastille in de ochtend. Na een glas water, een glas citroen gember water en mijn tanden te hebben gepoetst, legde ik een paar minuten later de pastille onder mijn tong en liet ze volledig smelten. Ik at de volgende 30 minuten niets meer. Hoewel voedsel normaal gesproken geen effect zou moeten hebben, omdat het niet direct in mijn aderen komt. Ik nam ze bijna elke dag (soms een paar dagen vergeten) en de resultaten van mijn B12 in 2018, toonde dat ik een plan had dat eindelijk werkte. Helaas was het ook een plan om supplementen te gaan nemen, dat ik zo lang als ik kon had proberen te vermijden. Ik vind het feit dat ik een supplement moest nemen nog steeds een falen van de mensheid in haar relatie met de natuur.
Voor B12 lokaal in België is er PureB B12, normaal gesproken op bestelling verkrijgbaar in alle apotheken.
Voedingstekorten, eigenlijk kon ik me niet voorstellen dat ik supplementen nodig had. De natuur had alles voor de mens moeten voorzien, nietwaar? Of is mijn huidige leven al zo ontkoppeld van de natuur, dat het niet meer alles biedt? Helaas moest ik vrij snel besluiten van wel. Nu zelfs, in mijn vroegere manier van eten, zou ik eigenlijk supplementen moeten nemen.
Gezien ik iets doe wat niet mainstream is, krijg ik vaak niet meteen de steun die ik nodig zou hebben, integendeel. Dit leidt tot twijfel, angst en maakt het zeker niet gemakkelijker. Ik ga het dus beter volgen, iets wat ik vroeger niet deed en daardoor realiseer ik me dat er tekorten zijn.
Sinds het begin, in 2014, had ik gehoopt geen supplementen nodig te hebben. Nu, 5 jaar later, na vele testen, moet ik er op terugkomen. Aangezien ik naar mijn arts moet gaan om een positief jaarlijks sportcertificaat voor de basketbalcompetitie te krijgen, dacht ik dat het een goed idee zou zijn (om de angst te overwinnen) om een jaarlijks bloedonderzoek te doen. Sinds 2014 is bevestigd dat het elk jaar gezonder is dan ooit tevoren. Hoewel ik de wetenschap niet volledig negeer, probeer ik deze tot een minimum te beperken en voort te bouwen op mijn eigen gevoelens voor de toekomst.
De volgende resultaten zijn voor mij uit deze tests naar voren gekomen:
Besluit: Vitamine D, afhankelijk van het labo is deze aan de lage kant, nu is geen probleem. Ik loop genoeg met weinig kleren buiten.
Het was pas in 2016, dus na 2 jaar experimenteren, dat ik vroeg om een meer gedetailleerde analyse op het gebied van eiwitten, calcium…………. en natuurlijk de zeer bekende vitamine B12.
Besluit: Eiwitten/Proteïne is geen probleem, geen supplementen voor nodig. Denk ik dat vlees het enige is dat proteïne bevat? Waar denk ik dat dieren hun eiwitten vandaan halen? Olifanten eten enkel planten. Er zijn veel plantaardige eiwitbronnen zoals boerenkool, noten, zaden, zaden, spinazie, broccoli, avocado, enz.
Besluit: B12, na de controle in 2016 lijkt dit niet zo goed te zijn en na mijn controle in 2017 verbetert het niet, dus begin ik van dan af supplementen van B12 te nemen.
Pas in 2018, als ik van arts verander, adviseert deze me om ook mijn omega-3-niveau te controleren. Eigenlijk begrijp ik niet echt waar het vandaan komt en hoe het goed is voor mij, nu hierop vertrouw ik de dokter (wat ik zeer weinig doe, waarschijnlijk tot groot ongenoegen van al mijn artsen die ik al heb gehad). Als er geen logische verklaring voor dit alles is, ben ik zeer moeilijk te overtuigen.
Omega-3 index (referentiewaarde: 2% (slecht) – 12% (goed))
2018
2019
3,12%
6,69%
Besluit: Gaat de goede richting uit, nu op kijken dat ik het met het eten neem, zodat het lichaam het nog beter opneemt.
Kortom, mijn ervaring met mijn waarheid toont aan dat ik helaas een aantal supplementen moet nemen. Blijkbaar zijn vitamine B12, omega-3 en vitamine D de 3 belangrijkste vitaminen om me zorgen te maken met de manier hoe ik eet.
Vandaag neem ik mijn 2 supplementen (B-12 en Omega-3), ik eet gewoon wat ik voel dat mijn lichaam vraagt, ik probeer een grote variatie te eten en ik drink het water dat mijn lichaam van nature nodig heeft.
In de volgende blogposts ga ik verder in op het waarom, welke, waar te koop, hoe vaak te nemen, etc… van de supplementen die ik neem.
Ik hoop dat mijn ontdekking van mijn waarheid, je kan helpen de jouwe te vinden!
Ik droom dat de mensheid op een dag geen supplementen meer nodig zal hebben en de echte verbinding met de natuur volledig herontdekt heeft!
De belangrijkste reden hiervoor is dat het een keuze is, een levensstijl, om te eten zoals ik eet. Het is geen verplichting, zoals waarschijnlijk het geval is voor de meeste diëten die er zijn. Ik kies ervoor om zo te eten en voel zelf het positieve effect dat het op mij heeft.
Ik hoor vaak dat als mensen om me heen heel lekker smakend verwerkt voedsel eten (bijvoorbeeld een Crème Brûlée waar ik vroeger heel erg van hield) en ik niets eet (of misschien in plaats daarvan een heel lekker biologisch stuk fruit), het jammer is dat ik niet zo’n plezier heb zoals zij.
Vanuit het smakelijke oogpunt, moet ik toegeven, produceren de laboratoria van vandaag inderdaad zeer smakelijk spul, dat erg verslaafd is als het in mijn mond zit en wil dat ik er meer en meer van eet. Ik ben het daar volledig mee eens (ik ben zelf ook verslaafd geweest aan veel van dit soort verwerkt voedsel).
Als ik dat heerlijke spul vanuit nutritioneel oogpunt bekijk, realiseer ik me dat het bijna 0% van voedingswaarden bevat. Dat maakt het natuurlijk een plezier voor mij om dat heerlijke spul niet te hoeven eten. Ik hou te veel van mijn lichaam om dat spul, voor een heel klein en smakelijk moment, in mijn mond te stoppen. Na een periode van aanpassing van mijn eetgewoonten, realiseer ik me ook dat ik nog betere en aangenamere momenten kan hebben. Dit van heel andere en zeer voedzame voeding. Ik eet zoveel als ik wil, en mijn lichaam zal me heel natuurlijk vertellen wanneer ik moet stoppen.
Na de nutritionele kant van voeding voor mijn gezondheid en hoe ik geloof dat het mijn lichaam beïnvloedt, kwam ik al snel in confrontatie met de invloed die mijn voeding heeft op dieren, onze planeet, onze relaties…
Met dat alles in gedachten, wetende hoe ik me vandaag voel, is er geen weg terug voor mij en er is echt niets dat ik mis.
Dit is natuurlijk vandaag, 5 jaar later. Tijdens de geleidelijke overgang vond ik een ‘whole food plant based’ alternatief voor bijna alles wat er te eten is. Dit helpt natuurlijk voor de overgang en vooral voor momenten dat ik emotioneel eet, dus niet zozeer omdat ik honger heb……. Ik eet vandaag de dag nog steeds pizza, het is wel de rauwe versie geworden ondertussen.
Wat als er niets te eten is met mijn voedingswaarden?
Echt, geen biologisch fruit, geen biologische groenten…. Waar ben ik dan verdomme terechtgekomen!
Dan vind ik het niet erg om voor een korte periode te vasten, wat ik al gemerkt heb dat het een positieve invloed op mezelf heeft en steeds meer begrijp waarom dit in bijna elke religie wordt aangehaald.
‘Whole food plant based’, letterlijk vertaald, betekent ‘volledige plantaardige voeding’. Ik consumeer dus zoveel mogelijk onbewerkt plantaardig voedsel, dat overvloedig bestaat uit fruit, groenten, water, peulvruchten, noten, zaden en pitten. Als ik wel verwerkt plantaardig voedsel eet, dan heb ik het in de meeste gevallen zelf gemaakt, uitgaande van de onbewerkte plantaardige ingrediënten die ik heb.
Om dit uit te leggen met 2 voorbeelden:
Ik ga niet mijn eigen appelmoes kopen, ik ga de appelmoes zelf maken van de appels. De appelmoes is het verwerkte voedsel, de appels zijn de onbewerkte plantaardige ingrediënten.
Een ander voorbeeld is ‘citroen gemberthee’. Ik kan een zakje kopen, of beter nog, ik kan het in bulk kopen, nu voor mijn normale dagelijkse gebruik, maak ik het zelf van water, citroen en gember in de blender, simpel, eenvoudig.
Ik doseer de ingrediënten zelf, op deze manier maak ik er mijn eigen versie van en welke ik het lekkerste vind.
‘Plant based’ is plantaardig voedsel, en ik eet geen dierlijke producten, dus geen vlees, gevogelte, vis, schaaldieren, zuivel, eieren en honing.
Waarom doe ik dit? Mijn gezondheid.
Voor mij voelt het gewoon het meest natuurlijke, dat de natuur ons voorzien heeft van zo’n voedsel.
En niet van een fabriek, met ingrediënten die ik helemaal niet ken, er voor zorgt dat ik er verslaafd aan raak en er zoveel mogelijk van eet. Het enige doel van de fabriek is om ervoor te zorgen dat het lekker smaakt, dat ik er veel van consumeer en dat zij zoveel mogelijk geld verdienen. Het feit dat het gezond moet zijn voor de consument staat helaas niet op de lijst als het gaat om het maken van verwerkt voedsel.
Vandaar mijn reden om dit zoveel mogelijk te vermijden.
Dus mijn dag bestaat uit:
Water en infusies (gember, munt, komkommer, citroen…)
Fruit (elk fruit dat ik op een bepaald moment wil): aardbeien, abrikozen, ananassen, appels, bananen, bosbessen, citroen, dadels, druiven, frambozen, kaki, kersen, kiwi’s, mandarijnen, mango’s, meloenen, nectarines, peren, perziken, pruimen, sinaasappels, vijgen, enz.
Recente reacties