Vakantie is altijd een familie gelegenheid bij ons en we bespreken steeds welke ervaringen we samen willen hebben. Motorhome, mobilhome of camper was er één van en 2019 voelde als het juiste moment daarvoor, kinderen nog net niet te groot. Ik vroeg me vooral af met hoe weinig ik kon leven, hoe autonoom ik ben en welk gevoel van vrijheid ik zou hebben.
Voor het huren van de camper viel ik vooral terug op de ervaring van vrienden, omdat ik er zelf niet veel vanaf weet. Mijn enige vereiste was dat beide bedden (voor 4 personen) altijd klaar zouden staan, en geen extra transformatie nodig zouden hebben voor de overnachting. De Fiat Sunlight A70 bood dit volledig.
Bij het huren van een camper hebben we in ieder geval een camper zo goed als nieuw gekregen, en hebben we een stand van zaken doorgenomen waarvan we dachten, holy sh**, met deze camper zullen we niets kunnen doen of we gaan er voor betalen. Met 4 hierin voor 3 weken, dit gaat niet lukken. Het duurde 2 uur om die stand van zaken en uitleg door te nemen en ook 1 uur om alles in te laden dat al klaar stond.
Het huren van een camper is eigenlijk het duurste verblijf dat we ooit hebben betaald om op vakantie te gaan. Normaal gesproken zitten we tussen de 400€ en 1000€ per week voor een verblijf, hier zitten we tussen de 1000€ en 1500€ per week. Maar het was natuurlijk een “once in a lifetime”, dus leggen het maar naast ons neer.
Dan moesten we toch nog uitzoeken waar we met de camper naar toe zouden gaan? Blijkbaar is het bijna overal in Europa verboden om de camper in de natuur te parkeren en er te overnachten (of in elk geval dat dacht ik toch). Hij moet altijd op speciale parkeerplaatsen of campings staan. Daar ging het gevoel van autonomie en vrijheid al… Nu bleek dat niet het geval te zijn voor Denemarken, Zweden en Noorwegen. Omdat we Zweden en Noorwegen nog niet hebben gezien en onze ervaringen met Kopenhagen positief waren, we veel zon hadden gezien in ons eigen land, besloten we die kant op te gaan. Om onze overnachtingsplaatsen te vinden hebben we gebruik gemaakt van de geweldige gratis applicatie (op Android toch) Park4Night.
Toen we net vertrokken, voelde het geweldig. Het rijden lijkt een beetje op het rijden in een modern busje, erg prettig en in Duitsland, waar geen snelheidslimiet was, kon ik met gemak 140 km/u rijden. Ik begreep toen nog niet waarom al die andere campers (waar wij als gemeenschap wijselijk naar wuifden) veel langzamer reden op de eerste band. Toen het lichtje op het dashboard me vertelde dat ik moest tanken, begreep ik dat het verschil in snelheid met de anderen een prijs heeft. Vanaf dat moment zouden we maximaal 110 km/u rijden of 10 km/u minder dan de toegestane snelheid op straat en een resultaat van +-11L voor 100 km verbruik.
Na anderhalve dag waren we in Kopenhagen, 1121 km, wat, zoals hier te lezen is, één van mijn grote liefde aan een stad op deze aardbol is. Vreemd dat we in de eerste dagen met de camper vooral op zoek waren naar plaatsen in het gezelschap van andere mensen of drukke bezochte plaatsen, een indirecte zoektocht naar een gevoel van veiligheid waarschijnlijk.
Via de E20 over de Sontbrug reden we Zweden in tot aan Göteborg, 307 km. Omdat er niet echt een parkeerplaats in de buurt van het centrum is, zouden we hier een camping nemen. Of dat was het plan, ware het niet dat alle campings in het centrum vol zaten door het mooi weer. We namen de naam van een goede camping aan en zouden die op de terugweg boeken en hier langskomen.
Vanaf hier zijn we in de richting van Stockholm gereden, om ReTuna te bezoeken, 427 km. ReTuna is ’s werelds eerste recycling winkelcentrum. Stockholm zelf zouden we niet doen met de camper.
Vanaf hier zijn we in de richting van Mora gereden om naar de Fjorden te gaan en Noorwegen in te rijden. Op de Zweedse wegen kwamen we vooral veel bossen tegen (leek geen einde aan te komen), grote meren met zwemgelegenheid nu vooral het onbekende van de Noorse Fjorden trokken me aan (positief en negatief) en dus genoten we niet zoveel van onze passage in Zweden.
We begonnen wel de smaak te pakken te krijgen om de motorhome in “the middle of nowhere” en erg rustig te parkeren voor de nacht. Om Noorwegen binnen te komen lezen we veel over controles aan de grens voor eten (is maar een kleine hoeveelheid vers voedsel toegestaan) en vooral controles van onze hond die we bij ons hadden. Nu bleek dit een beetje te veel stress te zijn geweest, we reden gewoon de grens over en toen we bij de douane stopten om onze aangifte te doen, zeiden ze met een glimlach dat we dat niet moesten doen, dat het alleen maar is als er iets mis gaat of als we gecontroleerd worden. Ok, toch nog coole jongens die vikingen, en zo kwamen we aan in Hamar, Noorwegen, 472 km.
Daarna was het richting Geiranger, onze aankomst in de langverwachte Fjorden, 321 km verderop. Dit brengt ons op een totaal van 2668 km, en wat we min of meer halverwege zagen qua km.
In Geiranger hebben we een camping genomen en zijn we 2 nachten gebleven, het is ook een mooie plek om wandelingen te maken op verschillende moeilijkheids niveaus. Super, een camping met een waterval! Om later te beseffen dat die waterval ’s nachts niet stopt en dat we wat geestelijk werk mogen doen om te gaan slapen.
Vanuit Geiranger zijn we richting Sognefjord gegaan. Via route 15 passeerden we nog een Fjord of groot meer Oppstrynsvatnet in Stryn waar we een super spot “Rest Stop” (Rv15 4, 6799 Oppstryn, Noorwegen) tegenkwamen, 57 km waar we de nacht doorbrachten en een duik namen.
Via de E39 langs Loen, Byrkjelo naar Skei, om daar de 5 naar Fjaerland te nemen, richting Sogndalsfjøra om daar de 55 naar Leikanger te nemen en de eerste Ferry (eigenlijk zoals een autobus waar je ter plaatse betaald en op rijdt) naar Vangsnes.
Op Route 13, voor mij persoonlijk de mooiste route die we in de Fjorden hebben gedaan, zouden we de eerste goede afgelegen plek die we tegenkwamen nemen om te overnachten. En we vonden het in de bergen net onder wat op de kaart staat vermeld als Viewpoint (Rv13, 6893, Vik, Noorwegen), 247 km. Perfect om te wandelen.
Via de Hardangerfjord zouden we in Bergen aankomen, 220 km, waar we terug zouden gaan naar een camping om bij te tanken (elektriciteit) en het vuile water te legen. We waren op 3195 km in totaal. De verhuurder van de camper had ons ook verteld dat we ergens halverwege wat olie moeten bijdoen. Hoewel er helemaal geen meldingen was, werden de instructies opgevolgd door mij.
Toen we de volgende dag moesten vertrekken en ik de camper een beetje moest manoeuvreren om het nodige water bij te vullen en het vuile water te legen, kwam de eigenaar van de camping naar mij toe. Was u plaats op nummer 4. Uh ja. Nou, je hebt een groot probleem, maatje. En hij laat me zien dat ik eigenlijk de hele camping van olie had voorzien. Mijn eerste gedachte was, shit, hoe ga ik dit opkuisen. Nu leek de eigenaar het niet zo erg te vinden, dus ik wilde er zo snel mogelijk weg voordat hij van gedachten veranderde. Toen ik de camper eigenaar belde, zei hij om ons geen zorgen te maken. Nu zouden we nog steeds regelmatig oliesporen zien onderweg en niet wetend waar het vandaan zou komen, zou dit mij helaas blijven volgen tot ik hem terugbracht. Als ik het had geweten, had ik er nooit olie in gedaan.
Vanuit Bergen zijn we naar Stavanger gegaan om uiteindelijk in Tau te overnachten, 179 km, zo dicht mogelijk bij Preikestolen waar we heel vroeg in de ochtend zouden gaan wandelen. Dit is één van de meest toeristische plaatsen die we hebben bezocht. Tijdens de wandelingen zaten we echt vast in file op elkaar, mooie bergwandelingen is voor mij iets anders.
Van daaruit zijn we naar Kristiansand gegaan terug op een camping, 225 km. Waarschijnlijk onze 2 mooiste en warmste dagen in Noorwegen, toch regende het nog 3 keer tijdens die 2 dagen.
Daarna zijn we naar Oslo gegaan, 363 km, waar we aan de rand van de stad hebben geparkeerd en de stad volledig te voet hebben ontdekt. Leuke stad, nu niet echt te vergelijken met bijvoorbeeld Kopenhagen.
Vanuit Oslo zijn we naar onze camping gegaan waar we in Göteborg zijn gepasseerd, 307 km. Dit keer onder de regen en het is niet aan te raden om met een camper op gras te rijden in die omstandigheden…
We hadden op de terugweg graag nog een stop gemaakt in Kopenhagen, maar het regende de komende dagen echt heel hard, dus hebben we deze overgeslagen en hebben in Duitsland op de snelweg onder Hamburg, 898 km, een rust plaatje genomen. Om tot de constatering te komen dat we na 2 uur slaap, gewend waren aan die rustige plekken om te slapen en zijn we de volgende 472 km doorgereden tot aan huis.
Conclusie:
Het is echt een zeer uitzonderlijke ervaring, ik raad het zeker aan, nu het is voor mij persoonlijk extreem duur voor wat het is, 5600€ in totaal, waarvan camperverhuur en benzine 4900€ zijn. De prijs hiervan is volkomen normaal en ik begrijp dit volledig, alleen als ik persoonlijk “low-profile” (matras in VW Touran) zou gaan, zou dit een groot deel van de 4910€ wegnemen en dit een heel andere ervaring maken.
Met hoe weinig kan ik leven? Echt niet veel, met de familie was deze camper de juiste maat, als ik alleen of met koppel terug ga, zou een matras in de VW Touran het beste voor mij zijn en wat ik zou aanraden. De camper is vrij groot, zeer groot verbruik, niet echt mobiel, dus de plaatsen in de bergen en dergelijke waren soms een beetje gedurfd of ontoegankelijk.
Hoe autonoom ben ik? Dat was nogal een teleurstelling. We merkten dat we gebruik moesten maken van externe toiletten, en sanitair om meer dan 2-3 dagen te kunnen overbruggen. Dus volledig autonoom met de camper, ik zou zeggen maximaal 2-3 dagen. Daarna moesten we water tanken en vuil water lozen.
Welk gevoel van vrijheid zou ik hebben? Dat was perfect, alleen waren er soms mooiere plekken in de natuur om te overnachten, maar met dit soort campers zouden we helaas het risico nemen om vast te lopen of beschadigd te raken wat we niet hebben gedaan.
Het leuke aan de scandinavische landen is de vrijheid die je daar hebt met de camper overal in de natuur. De andere kant van de medaille is het weer. Hoewel we dachten dat we daar, gezien het goede weer dat we al in België gehad hadden, wel zouden kunnen overkomen. We hebben elke dag een regenbui gehad, en dat maakt het echt vermoeiend. We kunnen niets uitzetten, laten staan en we hebben ’s avonds niet veel buiten kunnen eten omdat het koud wordt. We hebben ook wandelingen gemaakt waar we nat waren tot op de slip omdat het gewoon zo hard en zo lang regent. Onderschat het weer dus niet (bij ons was het in Augustus).
Ondanks het weer kon ik toch elke dag een duik in de Fjorden nemen. Gevoelsmatig was het temperatuurverschil tussen de omgeving en het water waarschijnlijk niet zo groot, wat het erg aangenaam maakte.
De hele tijd bewegen maakt het leuk met nieuwe ontdekkingen, het maakt het ook vermoeiend, zonder enige stabiliteit en de contacten die we onderweg leggen zijn altijd van zeer korte duur. Iets wat we ook ontdekten als niet echt aan ons besteed.
Ik beveel de ervaring aan iedereen aan, nu persoonlijk, als ik een andere motorhome ervaring doe zal het zeer laagdrempelig zijn, zoals gezegd matras in de VW Touran om nog meer vrijheid te hebben. Ik zou ook teruggaan naar de Scandinavische landen om overal in de prachtige natuur te kunnen staan en niet op vaste parkeerplaatsen of campings zoals elders vaak wordt opgelegd. Ook zou ik de reis naar Zweden, Noorwegen niet te lang maken (1, 2 weken maximum), omdat het klimaat na een tijdje wat mentale impact op mij had. “I love the sun”.
#motorhome #mobilehome #camper #denemarken #zweden #noorwegen
Recente reacties