COVID heeft me enorm veel geleerd, gek eigenlijk dat we soms door zo’n ellendige toestand heen moeten, om bepaalde dingen in te zien. Ik heb ontdekt hoeveel geweldige mensen er in mijn omgeving wonen, in welke prachtige natuur ik leef, hoe graag ik in stilte in mezelf kijk en hoezeer ik ook kan genieten van diepe gesprekken.
Diepe gesprekken en direct contact met mensen is iets wat mij veel positieve energie oplevert. De lange lockdown tijd tijdens COVID, is iets wat me dit enorm deed beseffen. Toen deze beperkingen eenmaal waren opgeheven, merkte ik hoe hard ik zocht naar retraites of plaatsen die contact en diepgaande gesprekken konden bieden.
Ik kon het, het beste verwoorden als het ingaan op mijn innerlijke natuur. Mezelf kritisch maken en openstellen voor de gevoelens, emoties en verlangens die naar boven komen als je in contact bent met andere mensen. Ik merkte dat sommige mensen hier heel open voor staan, nu dat er ook een enorm aantal zijn die hier liever niet naar gaan kijken en gewoon doorgaan zoals ze bezig zijn.
Wanneer ik mensen tegenkwam met wie ik een begin van een diepgaand gesprek had, had ik altijd de neiging hen bij mij thuis uit te nodigen om die gezellige tijd voort te zetten. Nu ons huis niet zo groot is, durfde ik dat nooit te doen omdat dit echt zou gebeuren in de ruimte waar de rest van het gezin woont. Ik zou hen betrekken, bij wat eigenlijk mijn verlangens zijn.
Ik heb veel nagedacht over samen woonprojecten, ons huis uitbreiden met een loft zodat mensen in hun ruimte konden verblijven in ons huis… verschillende richtingen heb ik verkend, nu was het telkens moeilijk om daar de juiste oplossing in te vinden. Ik zag ook dat in de zomer, wanneer ik zulke gesprekken op ons terras voerde, het weer of de kou er soms invloed op had en moeilijker maakte.
Dit bracht me tot een gulden middenweg, die wel het meest direct klikte, en ons huis wat nauwer met onze tuin kon verbinden, een “veranda”. Een veranda die helemaal aan het huis vastzit, en waar het huis van binnenuit niet is veranderd. Het kan dus echt gezien worden als een extra ruimte bij ons huis, maar niet in directe open verbinding met het huis. Dus ja hier kan een gesprek volledig los van het dagelijks ritme plaatsvinden, zonder de rest van de huiselijke sfeer aan te tasten.
Voor een algemeen sociaal contact zijn er heel wat mogelijkheden in Beauvechain, en waarvoor “Théâtre des 4 Mains” mijn voorkeur geniet. Anderzijds, voor een dieper gesprek, waar we praten, luisteren, niet oordelen, en waar we vooral onszelf verder ontdekken door interactie met de ander, is iedereen welkom in “Inner Nature“.
Een plek midden in de natuur, die ons in staat stelt om vanuit de natuurlijke buitenkracht, de innerlijke kracht die in ieder van ons zit, waar te nemen. Dus voor iedereen die zin heeft in zo’n praatje, wees welkom en laten we samen ontdekken wat het universum ons leert om de beste versie van onszelf te zijn. Je kunt altijd contact opnemen via het contactformulier.
Nu ik al meer dan 8 jaar geen producten van dierlijke oorsprong meer eet, kom ik vaak in een situatie terecht waarin mensen mij voorstellen om dergelijke producten te eten en ik ze heel vriendelijk en dankbaar afwijs. Als ik dan mijn levensstijl uitleg, krijg ik heel vaak als antwoord: “Ooh maar ik eet ook veel minder vlees dan vroeger“, alsof er een soort rechtvaardiging nodig is. Zelf respecteer ik ieders keuze op elk moment, en hoewel ik het betreur dat iedereen nog niet op de hoogte is van bepaalde feiten over producten van dierlijke oorsprong, accepteer ik volledig de situatie waar iedereen in zit, hoe kan het ook anders, het is een situatie waar ik 10 jaar geleden ook in zat.
Vaak bovenop het veel minder vlees dan vroeger, wordt ook vaak verwezen naar, en “we eten vooral kip“. Alsof kip alles goed maakt en veel beter is, is dat zo? Er zijn inderdaad steeds meer onderzoeken over rood vlees waaruit blijkt dat ze niet goed zijn voor de gezondheid. Nu, zoals ook hier wordt uitgelegd, is de informatie die we voorgeschoteld krijgen niet altijd degene waar we 100% op kunnen vertrouwen.
Helaas zijn bijna alle activiteiten op deze planeet gekoppeld aan geld. Wie geld zegt, zegt verkoop, wie verkoop zegt, zegt marketing, wie marketing zegt, zegt lobbyen. Lobbyen waarbij boodschappen worden verspreid die een bepaalde industrie ten goede komen. De boodschap van schadelijk rood vlees verspreiden, komt zeker ten goede aan de kippenvlees industrie. Betekent dit dan ook dat kippenvlees minder schadelijk is, niet echt, misschien is daar gewoon nog geen onderzoek naar gedaan.
Dus om een eerlijk antwoord te krijgen, zullen we in een andere richting moeten kijken. Wat we wel weten is hoe fantastisch en complex het lichaam is opgebouwd uit ontelbare cellen. Cellen die allemaal maar één doel hebben, overleven. Om te overleven zijn cellen tot veel in staat. Zo weten we uit ervaring dat cellen langer kunnen overleven op verschillende soorten voeding. Je zit vast in een cel met niets van voeding, als je de hongerdood nadert, kan inderdaad een stukje kip ervoor zorgen dat dit nog even wordt uitgesteld. Nu komt daar ontremd waarschijnlijk het belangrijkste: “het is niet omdat het de cel wat langer laat overleven dat het daarom goed is voor de cel“.
Er is duidelijk een verschil, tussen iets dat de cel duidelijk zijn beste prestaties geeft, en iets dat de cel alleen maar in leven houdt. Ik heb deze test zelf gedaan om te ontdekken waar mijn 45 jaar oude lichaam het beste op presteert, en de resultaten zijn te lezen op mijn website, en ik blijf voortdurend verder onderzoeken in die richting.
Vlees heeft bij mij aangetoond dat het mijn prestaties niet verhoogt en zeker niet verbetert. Persoonlijk ga ik ook niet als ik honger heb, een kip pakken en die even rauw op eten. De appel of peer aan de boom lijkt me een natuurlijkere intuïtie. Als ik dan toch een kip eet, denk ik ook dat dit best een kip is die gewoon in de natuur rondloopt en zich voedt met natuurlijke producten die in de natuur te vinden zijn. Wat dat betreft denk ik dat soms als er echt niets anders voorhanden is, de kip waarschijnlijk niet zo schadelijk is om op te overleven.
Tegenwoordig loopt er geen kip meer vrij rond in de natuur, ze worden allemaal samengepropt in fokkerijen, gevoed met industrieel voedsel om zo snel mogelijk vet te worden (meer vlees om te verkopen) en krijgen in grote hoeveelheden antibiotica toegediend om het risico op ziektes en een financieel fiasco klein te houden. Dit is de kip die iedereen tegenwoordig op zijn bord krijgt. Een veel te snel vetgemest beestje, vol chemicaliën die vooral de winstgevendheid van de verkoop ten goede komen. Dus voor iets waar ik niet goed op presteer, dat ik maar even kan gebruiken in survival mode, om dit dan ook nog eens in zo’n industriële staat te gaan eten… daar maakt iedereen zijn eigen keuze voor, de mijne is in ieder geval gemaakt.
Ja maar weet je Steven, die industriële kippen, dat is alleen in de Verenigde Staten van Amerika. Echt? Ik woon zelf in Beauvechain, waar in L’Ecluse kippen zitten die een zeer onaangename stank achterlaten. Ooit dacht ik van, daar moet ik eens naar binnen om te kijken wat daar gebeurt, nu is mijn huis een beetje te kostbaar voor mij om dat risico te nemen met de buren. Ze hebben me er onlangs wel mee geholpen door de mest uit dat gebouw buiten op het veld te gaan zetten om open te strooien als bemesting. In die mest zaten minstens 25 dode kippen. Dit zijn degenen die per ongeluk naar buiten zijn gekomen, hoeveel doden worden er verstopt waar we het niet kunnen zien? Waarom zijn er 25 dood? Er leek geen vos of iets dergelijks bij betrokken te zijn…
Ik kan alleen maar concluderen, dat denken dat het niet zo is met ons vlees, hier gewoon een excuus is om de verandering niet door te voeren. Dat is geen probleem, ik heb daar ook gestaan, vroeg of laat wordt de confrontatie te groot.
Kun je accepteren dat dit gebeurt omdat je graag kip op je bord wil hebben?
Als u via een ander standpunt hierover meer wil weten, en wel eens een boek in het Frans leest, kan ik u het boek “Viande” van Noëlle Michel aanbevelen.
Ook al denk ik dat ik daar heel goed in vooruit ga, het blijft een heel zware uitdaging. Alle meditatie-ervaring die ik tot nu toe heb opgedaan helpt me daar heel erg bij. Vooral om mijn eigen gevoelens, reacties en emoties te kunnen observeren. Ook al heb ik vooral in Vipassana speciale technieken geleerd, het blijft een constante leerschool met nieuwe ontdekkingen.
Zolang de dingen positief gaan, of helemaal zoals ik me had voorgesteld, dan is het heel gemakkelijk om te accepteren wat er is. Als de dingen positief gaan, nu niet zoals ik me had voorgesteld, kan het al wat moeilijker zijn om te accepteren en komt soms het “wat als” al naar boven.
Als de dingen nu negatief gaan, en waarschijnlijk niet zoals ik had gehoopt, met misschien een extra factor die het nog moeilijker maakt, dan is het echt zwaar werk om te accepteren.
Hoe moeilijk deze waarheid van het moment ook is, we kunnen het niet veranderen. Wat ik merkte is dat ik vroeger, toen ik veel meer in mijn hoofd zat, helemaal niets accepteerde, eerst de fouten aan andere gaf, aan externe factoren, soms alles aan mezelf wijtte, en dit alles bleef tegenwerken, waarbij ik mezelf soms zelf vastliep, hopeloos.
Het proces van acceptatie werd moeilijk en altijd vertraagd door alle giftige gedachten in mijn hoofd. Alle projecties die niet gingen zoals ik ze had uitgestippeld. Waarom bij mij, waarom nu, waarom hier. Deze vragen spoken nog steeds door mijn hoofd, zelfs vandaag de dag. Ik laat ze toe als ze opkomen, observeer wat ze met me doen, en probeer me vooral terug te brengen in het “nu”.
Ik ben me er terdege van bewust dat het een aangeleerde reactie is om me dingen voor te stellen, vooruit te kijken en te balen als ze zo niet verlopen. Alle mensen die me op mijn pad hebben geholpen met meditatie, mindfulness, tantra en yoga, hebben me bewezen dat ik uit mijn hoofd moet stappen en alleen moet voelen wat er in het “nu” gebeurt. Dat is de enige waarheid voor iedereen.
Nu wees gerust het blijft een uitdaging, de druk van buitenaf om toch het hoofd in te gaan is soms groot (het is geen druk, het is een les om verder te komen in het leven) en veel andere kennis ontbreekt helaas bij de meeste mensen hieromheen. Heel weinig mensen leven echt in het “nu”, en toch is het een waar geschenk aan de mensheid om dat af en toe te kunnen.
Alleen jij kunt de stap zetten om in “volledige acceptatie” in het “nu” te leven, anderen kunnen dat niet voor je doen! Laat je geest tot rust komen door de techniek die voor jou het beste werkt en ervaar wat het “nu” echt te bieden heeft.
Kijk op internet, facebook, youtube, instagram … en dan zie je allerlei foto’s of video’s die vaak laten zien hoe mooi en succesvol hun ontwerpers zijn. Mijn eerste reactie daarop, dat wil ik ook! Als ik wat zoek kan ik ook foto’s of video’s vinden waar het minder goed gaat met de mensen op de foto’s of video’s, de ‘fails’ zijn daar een voorbeeld van, nu zijn die vaak niet gekoppeld aan de ontwerpers van de video’s. Als ik dan echt goed zoek ga ik ook foto’s of video’s vinden waar mensen echt worstelen met bepaalde dingen en daar openlijk voor uitkomen. Daar is echt veel moed voor nodig, en dus zijn die foto’s of video’s in de minderheid.
Dit resulteert in het feit dat voor de meeste dingen waar ik naar op zoek ga, alles er super en heel positief uitziet. Als ik er dan aan begin en ergens mee worstel begin ik al snel te denken, waarom ik en wat doe ik verkeerd. Eigenlijk doe ik niets verkeerd, het is alleen dat, dat worstelen maar zeer zelden in het licht wordt gezet. Want het is niet echt aantrekkelijk om foto’s of filmpjes van mezelf op het net te zetten waar alles fout gaat, heel moeilijk is, ik er niet gelukkig uitzie en waar ik echt worstel met van alles en nog wat. Dat beeld van mij wil ik niet op internet zetten, en dus wis ik, of houd ik alle bewijzen daarvan voor mezelf of in heel kleine kring.
De reden dat ik hier een post over wilde schrijven, is omdat ik me daar met mijn posts waarschijnlijk ook schuldig aan maak, en meestal het positieve presenteer en aanhaal.
Hoeveel plezier en gigantische voordelen ik ook uit dit alles haal, ik heb veel, en worstel nog steeds met bijna alle zaken. Nu is mijn inzicht en zelfkennis veel groter geworden, en liggen de worstelingen waarschijnlijk op een ander niveau dan 10 jaar geleden, nu zijn die er nog steeds. Ik denk dat het leven ook speciaal voorzien is van deze worstelingen, om ons tot onze laatste dagen op de been te houden zoals Steve Jobs het zou zeggen, “Stay hungry stay foolish” geeft het inzicht dat we nooit moeten stoppen met leren en altijd nieuwe dingen moeten proberen. Het is meer hoe ik daarmee omga dat bij mij enorm is veranderd.
Hierbij wat uitleg over waar ik vandaag de dag nog mee worstel:
andere manier van eten veranderd: vandaag ben ik nog steeds op zoek naar welk voedsel in de plantaardige wereld en zonder lijden van levende wezens, op welk moment, in welke hoeveelheid … voor mij het beste is om de beste versie van mezelf te zijn. Het blijft een voortdurend experimenteren en observeren.
relatie met dieren: hoewel ik er alles aan doe om het lijden van dieren in allerlei verbanden (voedsel, kleding…) uit te bannen, ik heb zelf dieren geadopteerd, ben opvanggezin voor dieren die wachten op adoptie, kan er waarschijnlijk nog veel meer gedaan worden.
sport, ego: hoeveel ik ook van sport en het gevoel ervan hou, ik moet constateren dat ego er nog regelmatig bij komt kijken. Ik ben blij dat ik me er achteraf bewust van ben geworden, nu blijft het nog erg ego gedreven, ook al probeer ik eraan te werken om dit in de toekomst te veranderen.
Yoga, meditatie en gebed: ja ik bid, doe aan yoga en mediteer elke dag. Nu hebben we het over 20 minuten in de ochtend en 10 minuten in de avond op een gewone dag. Soms kom ik er ’s avonds niet aan toe omdat ik met het gezin in slaap wil vallen en niet eerst wil mediteren en dan alleen in bed wil liggen. Ik zou deze dingen meer en langer moeten doen op bepaalde momenten … en toch gebeurt het nog steeds niet.
Mindfulness: ik kan alleen mindfull zijn over de dingen die ik zelf besef. Ik merk nog elke dag hoeveel dingen er zijn waar anderen me op wijzen en waar ik totaal niet bij stilsta.
Seks: natuurlijk heeft tantra mijn leven enorm uitgebreid, ook het seksuele aspect. Persoonlijk voel ik me daar top in, nu hoe breng ik dat in de relatie met anderen die ook op hun ritme aan het ontdekken zijn, zeker niet gemakkelijk.
Alcohol: ik drink zelden alcohol, waarschijnlijk ergens eens in de 3 weken omdat ik voel welk effect alcohol heeft op mijn prestaties. Nu vind ik de smaak nog steeds lekker, het geeft soms ook wat troost, er zit ook een sociale kant aan, daarom drink ik soms 1 of 2 glazen ook al weet ik dat niets waarschijnlijk het antwoord is voor mijn lichaam.
Slaap: natuurlijk voel ik me perfect als ik 8 uur slaap heb, nu laten sportactiviteiten, drukke gezins schema’s en sommige werkactiviteiten dat niet altijd toe, en doe ik het met wat me voorgezet wordt of kan…. Ideaal? Niet echt.
koude douche: ik probeer zoveel mogelijk koud te douchen, nu is er soms, vooral tijdens het sporten, geen keuze om de temperatuur te regelen. Er zijn ook wel eens momenten dat mijn lichaam zwakker is, zowel fysiek als psychisch zwakker kan zijn, op die momenten kan een warme douche soms wonderen doen, die ga ik niet uit de weg.
Suiker: normaal eet ik zo goed als geen geraffineerde suikers, nu zijn er soms veganistische dessertjes waarvan ik niet weet wat erin zit en die ik niet vermijd. Als ik ze dan eet voel ik ook in mijn lichaam dat er suiker in zit. Die zou ik kunnen vermijden, nu doe ik weer op het moment wat goed voelt.
gewicht afvallen: eigenlijk ben ik niet echt bezig met afvallen, nu gaat het erom hoe ik me het beste voel met de meeste energie en daar komt gewicht zeker bij kijken. Hoe minder gewicht ik meesleep, hoe minder kans op blessures door overgewicht en hoe beter ik me voel.
Geld: geld op zich is voor mij niet echt een probleem, ook mijn relatie om ermee om te gaan is heel prettig. Waar ik wel moeite mee heb is de betekenis van geld. Wat dient om te leven, en anderen te helpen waar mogelijk. Nu worstel ik vaak met hoe ik het verdien, en wat ik ermee doe ….
Zoals je kunt lezen, is er niets dat is gegaan zonder te worstelen. En het is hetzelfde als beroemd worden, zoals Jim Carrey zegt: “Ik denk dat iedereen rijk en beroemd moet worden en alles moet doen waar ze ooit van gedroomd hebben, zodat ze zien dat het niet de oplossing is.“
Dus ja, worstelen doe ik nog steeds en met heel veel dingen. Maar wat ik in de loop der jaren heb gezien, is dat mijn relatie met worstelen is veranderd. Ik zie het niet langer als iets dat tegen me gebeurt, ik zie het meer als iets dat voor me gebeurt. Iets om me vooruit te helpen in het leven. Iets dat me elke dag een beter mens maakt.
Veel dingen, beginnen vaak als een simpele gedachte in mijn hoofd. Ik geef het aandacht, ik ben op mijn hoede, en daardoor zie ik ineens een andere wereld. De wereld is nog steeds dezelfde, alleen mijn kijk erop is veranderd en daardoor lijkt het een totaal nieuwe wereld. De wet van aantrekking werkt echt. Nu is er één grote valkuil bij dit alles, en dat is “TIJD“. Mijn geduld heeft zijn grenzen, en als ik dus zeg dat binnen 2 weken mijn intuïtie ontwikkeld moet zijn, dan gaat alles mis.
Toen ik 10 jaar geleden werkte aan de man in de spiegel, kwam ik vrij snel tot de vaststelling dat bijvoorbeeld dieren een uitstekende intuïtie hebben, en dat ik die als mens enigszins was kwijtgeraakt. Mijn doel was die weer te ontwikkelen. Eén van de redenen waarom ik dit nastreefde was ook dat ik een berekend mens was, alles moet logisch zijn, voorbedacht, zo niet dan deed ik mijn huiswerk om het in deze categorie te krijgen. Na meer dan 30 jaar leven, steeds meer informatie, werd dit een behoorlijk zware oefening voor mijn hoofd, net zoals het nu is met big data voor computers. Niet meer denken en gewoon intuïtie leek me het antwoord op een rustiger leven, nu 10 jaar later kan ik zeggen dat het inderdaad het antwoord was en nog steeds is voor mij.
Het was in het begin natuurlijk heel moeilijk om te zeggen wat intuïtie was, en wat gewoon heel snel denken was. Nu werd dit na verloop van tijd heel duidelijk uit de verscheidenheid aan onderwerpen waarmee dit werkte, de weinige moeite die het kostte om de juiste weg te vinden, en hoe ik er volledig op afgestemd was. Het was een intuïtie vanuit het hart. Dus hoe ben ik eraan begonnen, heel eenvoudig, ik gaf het mijn aandacht en de wet van aantrekking deed en doet nog steeds de rest. Zoals in de titel staat, ben ik nu 10 jaar verder en geduld zonder verwachtingen is de grootste sleutel tot dit succes, ik wilde gewoon mijn intuïtie ontwikkelen en het leven doet de rest.
Zoals hier op mijn website te lezen is, heb ik 8 jaar geleden mijn manier van eten veranderd. Waarom heb ik dit gedaan? Ik heb er niet echt een kant en klaar antwoord op. Het brengt me soms wel in contact met, is er überhaupt iets dat we zelf bepalen in dit leven? Als mens is dit wat ik wil geloven, ik heb de controle, ik ben degene die beslist… nu zien we door een beetje analyse vaak dat dit een illusie is, en dat dit waarschijnlijk de enige verklaring is die ons hoofd aankan. Swat, denk er niet te lang over na want te lang in die richting blijven hangen kan soms eng zijn, ik spreek uit ervaring.
Mijn veranderde manier van eten bracht me de onmiddelijke voordelen die ik al beschreven heb, nu is de inhoud van deze website een complete lijst van alle veranderingen die het teweegbracht. Van mijn relatie met dieren, sport, ego, yoga, gebed, mindfulness, meditatie, seks, alcohol, slaap, koude douche, suiker, gewicht afvallen, geld, vasten … De lijst is eindeloos en wordt elke dag langer…. Al deze dingen zijn ook dingen die er steeds meer voor hebben gezorgd dat mijn intuïtie en gevoel zo ontwikkeld zijn dat ze zo’n beetje mijn enige manier van leven zijn geworden. Over de meeste dingen in mijn dagelijks leven denk ik niet veel meer na, en volg ik voornamelijk mijn hart en intuïtie.
Onlangs met mijn Vipassana-ervaring bracht het me tot een innerlijke wijsheid dat ik zelf boven intuïtie zou stellen, hoewel ik diep van binnen denk dat ze zeer verbonden zijn. Ook accepteren dat alles verandert, zowel het goede als het minder goede, maakt intuïtief leven nog gemakkelijker. Maar er schuilt een enorme kracht in de ontdekking dat alles in mijzelf zit. Dat ik de schepper ben van mijn leven. Dat ik mezelf bepaalde verhalen vertel waardoor ik de wereld door een bepaalde bril bekijk. Dat ik de juiste acties onderneem om mijn leven te leiden zoals ik het moet leiden. Als we alles leven volgens de verhalen die we onszelf vertellen, is het niet onaardig om vooral de beste, meest liefdevolle verhalen in mij naar boven te halen.
“De schoonheid en waarheid ligt in je zoals je bent” of je er echt controle over hebt dat is een ander ding, en waarschijnlijk is het dan met deze kennis ook goed van gewoon te accepteren dat we ‘ZIJN‘.
De gedachte om 10 jaar geleden mijn intuïtie te ontwikkelen, levert nog elke dag zware resultaten op, het heeft me vooral mijn innerlijke kracht laten zien, de schepper van mijn leven en een gedachte en ontdekking die ik iedereen toewens.
Ik ben één van de eersten en zeker niet de laatste die bang is voor de evolutie van de wereld en vooral voor het leven van de generaties die na mij komen. Is die angst terecht, of is het misschien niet allemaal zo erg als ik denk? In deze post ga ik enkele richtingen verkennen die daarop een antwoord zouden kunnen geven.
Kijkend naar mijn eigen denkpatroon, kon ik vaststellen:
ik verbaasd was waarom niet meer mensen dit deden gezien de positieve effecten die ik kon voelen op mijn lichaam en geest.
Als ik dan een beetje analytisch keek naar de punten die ik hierboven beschrijf, moest ik vaak concluderen dat ik tot een minderheid behoor, en de daaropvolgende conclusie is dan snel getrokken: wat is de wereld toch slecht… Kan het beter? Natuurlijk, het kan altijd beter, wanneer ik denk dat het niet meer beter kan, ben ik gewoon ingedommeld en niet meer ontvankelijk voor alle mogelijkheden tot verbetering die zich aan mij aandienen.
Nu zijn de punten waar mijn radar heel erg voor open staat, waar al mijn aandacht naartoe gaat, juist de punten waar ik veel verandering en verbetering heb aangebracht (de punten die ik hierboven vernoem). Vanuit dat standpunt zal ik altijd punten vinden waar de wereld niet zoveel veranderd is als ik gehoopt zou hebben en zoals ik gedaan heb. Als ik me wat kwetsbaarder opstel, zie ik ook snel dat er punten zijn (met de fiets naar het werk gaan, daklozen onderdak geven…) waarop ik nog niet zo actief ben. Dat zijn de punten waarop er vele anderen zijn die al veel verder zijn dan ik en ook met hun ogen kijken naar mensen zoals ik, omdat de wereld nog niet zo veranderd is als zij hadden gehoopt…
Mijn perceptie van de wereld hangt dus sterk af van de ogen waarmee ik naar de wereld kijk. Als ik dan weet dat ik als mens vooral gevoelig ben voor negatief en dramatisch nieuws. Luister, lees of kijk maar eens naar het nieuws en observeer uw emoties wanneer 2 soorten onderwerpen worden besproken en hoe u daarop reageert. Het 1e soort (weet niet of het nieuws nog steeds zulke dingen laat zien); 150 mensen hebben door meditatie onverklaarbare fenomenen ontdekt die zeer positief voor de mensheid zouden kunnen uitpakken, en het 2e soort; 150 mensen zijn omgekomen door een vliegtuigongeluk, we zullen u de verdere details vertellen.
Als mensen worden we zo aangetrokken tot de 2e soort om een reden die nog niet helemaal begrepen wordt, wat ook verklaart waarom nieuws dit soort onderwerpen gebruikt, omdat ze daar de meeste abonnees mee krijgen. En zoals iedereen weet, waar een vraag is, is een aanbod. Als ik dan weet dat ik de wereld vooral bekijk via dat nieuws en de punten die ik goed doe, ja dan kan mijn kijk alleen maar negatief zijn….
Om de echte wereld te kunnen zien, moet ik mijn blik verruimen. Dit is vooral tot me gekomen door zelfreflectie en openstaan voor verandering, wat vooral versneld werd door mijn 10-daagse vipassana stilteretraite. Het heeft me echt anders naar de wereld doen kijken, en vooral zoveel positieve evoluties laten zien met mogelijkheden die ik voordien gewoon niet zag.
Zou ik willen dat de veranderingen sneller gingen? Zeker, nu heb ik alleen controle over de verandering die mij overkomt, net zoals dat met zovele anderen over de hele wereld gebeurt. Alles is energie en in voortdurende verandering. Een klein zijspoor dat ik ook heb kunnen ontdekken in mijn verdere ontwikkeling is dat het veel gemakkelijker is om je aan te passen wanneer je effectief de andere kant van de medaille hebt ervaren.
Het is gemakkelijk om;
van minder geld te leven als ik rijk ben geweest
minder voedsel te consumeren als ik ooit alles heb kunnen eten wat ik ooit wilde
minder kleren te kopen als men ooit alles heeft kunnen kopen wat men wilde
…
Waar het dus werkelijk op neerkomt is ieders eigen waarheid en ervaring.
Om het met een concreet voorbeeld aan te tonen: op bepaalde plaatsen in de wereld waar de mensen tot nu toe zeer gezond hebben gegeten en nu het Amerikaanse dieet overnemen, is het niet mogelijk om de negatieve gevolgen zonder dat ze de ervaring hebben, aan die mensen uit te leggen. Zij moeten hun ervaring beleven en dan zullen zij in staat zijn om voor zichzelf de beste beslissing te nemen. Zonder die ervaring zal er geen vooruitgang of verandering zijn.
Wetende dat iedereen zijn ervaring beleeft (wat die ook moge zijn), dat er veel positieve initiatieven worden opgezet in deze wereld (ook in de jouwe, daar ben ik zeker van) en dat steeds meer mensen toegang krijgen tot voedsel, warmte (dak boven hun hoofd) en liefde, vanuit dit gezichtspunt is de wereld echt niet zo slecht als ik soms denk.
Betekent dit dat er geen dingen moeten gebeuren voor verbetering, dat zeg ik helemaal niet. Iedereen leeft zijn leven zoals het hoort met de bijdrage die hier gebracht is. Wees een voorbeeld voor wat je zelf wilt veranderen, wees de beste versie van jezelf en inspireer zo vele anderen om ook een deel van dat pad te bewandelen.
Een vraag die ik mezelf regelmatig stel en afvraag is, of het het allemaal wel waard is? Ben ik niet op zoek naar mijn eigen problemen? Ik heb bijvoorbeeld ook het idee dat een psychiater of kinesioloog altijd wel een probleem bij mij zal vinden. Nu is het vaak zo dat als ik ergens naar op zoek ben, of me tot iets aangetrokken voel, er ergens iets is waar ik aan wil werken. Of er is iets wat ik niet meer leidend aankan.
Dat is ook vaak de reden om bijvoorbeeld naar een dokter, specialist of iemand dergelijks te gaan. Als ik in een bepaalde richting zoek, dan is dat omdat er ergens iets is waar ik niet tevreden over ben. Dus in een spirituele zoektocht zoek ik naar iets dat op dit moment in mijn leven niet echt aangenaam voor me is. Iets dat waarschijnlijk niet echt puur lichamelijk is (bestaat er wel zoiets?), anders zou de dokter een veel gemakkelijkere oplossing zijn.
In een spirituele zoektocht ben ik vaak op zoek naar gemoedsrust en zingeving in het leven. Dingen als een verbinding met alle levende wezens op aarde, zijn pas dingen die in een later stadium aan de orde komen. Om de rust in mijn hoofd te krijgen kan ik vaak gewoon beginnen met minder te doen, mijn agenda minder druk te maken en vanzelf wordt het dan rustiger in mijn hoofd. Voor de zin in het leven kan ik vooral meer dingen gaan doen waar ik echt zin in heb.
Dat is een goed begin, nu kunnen met zo’n begin, in een minder drukke agenda bijvoorbeeld, vaak al andere problemen naar boven komen waar ik me eerder niet bewust van was. Als ik dat ontdek, kan ik zeggen, die had ik eerst niet, dus door mijn zoeken creëer ik meer problemen. Dat is waar, nu echt heel kortzichtig want in werkelijkheid sta ik echt verder en heb ik al meer vrede dan voorheen. Nu is het leiden vaak zo moeilijk dat ik die vooruitgang niet meer zie.
De vraag of het de moeite waard is, is meer dan normaal, ik heb mezelf deze vraag vele malen gesteld. Elke keer moet ik concluderen dat het 100% de moeite waard is en dat ik voor geen geld terug zou willen naar de vorige situatie. Zo niet, dan ben ik waarschijnlijk in de verkeerde richting aan het zoeken, en dat is ook zeer lonende informatie.
Blijf zoeken naar je spirituele groei, alles wat je nodig hebt zit diep in je, wie niet zoekt, niet vindt. En hopen op verandering zonder iets te veranderen lijkt me een heel merkwaardige hoop.
Zoals hier te lezen is, was mijn wil om deze ervaring te hebben volledig aanwezig en mocht je dit bericht lezen om te weten of het ook jouw ding is, dan zou ik zeggen, ga liever op je gevoel af en als je het voelt, ga er dan 100% voor. Voor mij was alleen wanneer, nog niet echt beslist en 25 mei 2022 was dan eindelijk het gelukkige moment. Ter plaatse bleek dat iedereen zijn eigen inschrijf ervaring had, sommigen waren al 2 jaar aan het proberen, anderen waren er vanaf de eerste keer bij zonder enig probleem, dus misschien is mijn ervaring niet echt representatief.
Niet echt wetende wat ik kon verwachten had ik zorgvuldig al hun duidelijke instructies gelezen die ze per mail hadden bezorgd en geprobeerd ze tot in de puntjes te volgen. Eenmaal aangekomen, parkeerde ik mijn auto op de parkeerplaats, schreef me in, gaf mijn waardevolle spullen en telefoon af, ging naar de kamer en wachtte geduldig op de eerste instructies iets later op de dag. Op dat moment was er nog geen zwijgverbod en oogcontact was nog toegestaan. Dat ging even later in voor, jawel, de volgende 10 dagen. Het is heel belangrijk dit te respecteren om de ervaring over jezelf te laten gaan, niet op anderen te projecteren en het nodige resultaat te zien.
Ook al lijkt volledige stilte, geen communicatie (vocaal of via gebaren) en geen oogcontact moeilijk, toch was dit eigenlijk een van de gemakkelijkere dingen. Ik was verbaasd hoe, in een kamer van 3 met 1 toilet en badkamer, zonder vooraf afgesproken regels, we organisch en natuurlijk alles zonder al te veel problemen naar ieders noden hebben gezet. De verleiding is soms groot om iets te zeggen, maar de oplossing was er altijd zonder een woord te spreken of een gebaar te maken. Ook op de andere plaatsen van het verblijf is alles heel duidelijk zonder dat je hoeft te communiceren.
Dus er was niets moeilijks aan deze 10 dagen? O ja, omdat er geen contact is, geen andere activiteiten zoals schrijven of lezen toegestaan zijn en door enkel te mediteren, eten en wandelen in de tuin, gaat de tijd uitzonderlijk langzaam. Omdat alles zo langzaam gaat, ga ik ook heel diep in op de dingen die opkomen. De techniek bestaat er ook in mij sterk te maken, mij in staat te stellen mijn ellende zelf onder ogen te zien en er zelf mee om te gaan. Dit is natuurlijk geweldig, maar gezien dit iets nieuws voor mij was, kan ik zeggen dat er prettigere momenten in mijn leven zijn geweest tijdens dit leerproces. In die gevallen geldt: hou vol, respecteer jezelf, heb geduld en de dankbaarheid aan het eind zal dubbel zijn.
Het moment waarop stilte wel een probleem wordt, is dus het moment waarop we in het normale leven graag iets met een ander delen. Op dat moment verschuiven we onze problemen eigenlijk een beetje weg van onszelf en proberen we het ook een beetje de problemen van de andere te maken. Nu is er hier buiten de leraar niemand om iets mee te delen, en bovendien heeft de leraar ook nog een soort Boeddha-benadering om je duidelijk te maken dat alles wat je nodig hebt al diep in je zit. Op het moment heel moeilijk om naar te luisteren, aan het eind van de 10 dagen oh zo helder en zoveel dankbaarheid.
Als op dag 10, of eigenlijk dag 11 (als je de aankomst meetelt), de stilte doorbroken wordt, is dat zeker een prettig gevoel, nu deed het me heel goed voelen hoe hard ik mijn eigen kon voelen en hoe snel dat gevoel verdween. Toen we diezelfde dag gingen mediteren, bleek ook heel duidelijk dat het moeilijk was om zo snel weer in de concentratie van de voorgaande dagen te komen. Het was bijna onmogelijk. Het liet me zien hoe intens mijn aandacht de afgelopen 10 dagen naar binnen was gericht, een ervaring die nergens anders kan worden opgedaan en iets waarvan ik zou willen dat iedereen het een keer in zijn leven zou kunnen meemaken.
Hoe hard en moeilijk het soms ook was, hoe vaak het ook in me opkwam om te stoppen… ik ben immens dankbaar dat het leven me de volle periode heeft bijgehouden en dat ik de totale ervaring heb mogen meemaken. Dat ik, zoals S.N Goenka beschrijft, 10 dagen lang een eerlijke kans heb gegeven aan deze techniek. Een oogopenende ervaring die een groot zaadje plantte dat ik voor de rest van mijn leven zal meedragen en nooit zal vergeten.
Dank aan iedereen die direct en indirect deze ervaring voor mij mogelijk heeft gemaakt. Van alle vrijwilligers, oprichters… van het Dhamma Pajjota centrum, medestudenten tot oud-studenten die ook hun steentje hebben bijgedragen door hun sponsoring en bijdragen.
“Mogen alle lijdende mensen van de wereld begrijpen wat Dhamma is, mogen zij Dhamma beoefenen, mogen zij Dhamma toepassen in hun dagelijks leven en uit alle kwellingen komen van een bezoedelde geest vol negativiteiten. Mogen allen genieten van de vrede en harmonie van een zuivere geest, een geest vol mededogende liefde en welwillendheid jegens andere wezens.” – S.N. Goenka
Al bijna 10 jaar houd ik mij grondig bezig met gezonde voeding, nog steeds is het heel moeilijk om er een glashelder antwoord op te geven en ik zie ook dat er niet echt anderen zijn die glasheldere antwoorden hebben. Zoals u op mijn website kunt lezen, is één ding dat voor mij gedurende mijn eerste 35 jaar min of meer altijd hetzelfde is gebleven, mijn voeding. Het is dus door geleidelijk dingen aan mijn voeding te veranderen dat ik experimenteel heb kunnen ontdekken welke positieve of negatieve invloed ze op mij hadden. In deze post ga ik dus mijn bijna 10 jaar van experimenteren in die richting, laten bepalen van wat gezonde voeding voor mij is.
Wat is gezonde voeding voor mij?
Natuurlijk is het bij mij allemaal begonnen in de richting van meer groenten en fruit. Hieruit, en gezien alle positieve veranderingen die ik in mijn leven heb ontdekt, zou ik kunnen zeggen dat ik de ideale gezonde voeding heb gevonden.
Misschien… nu sinds ik mijn eetpatroon heb veranderd in 2014, heb ik altijd in alles een instelling gehad, dat ik nooit te jong ben om te leren en dat ik niets vanzelfsprekend als waarheid aanneem. Dus dat is voor mij de belangrijkste eerste tip die ik zou kunnen geven aan mensen die op zoek zijn naar de ultieme gezonde voeding, neem niets aan als de ultieme waarheid. Zoals Steve Jobs zou zeggen: “Blijf dwaas, blijf nieuwsgierig” of zoals de Boeddha zei: “Geloof niets, het maakt niet uit waar je het leest of wie het gezegd heeft, het maakt niet uit of ik het gezegd heb, tenzij het overeenkomt met je eigen verstand en je eigen gezond verstand.” Dus zoek je eigen waarheid en wat werkt voor jou als uniek wezen op deze aarde.
2. Hoe verder het product van de werkelijke natuur is verwijderd, hoe minder goed ik erop functioneer. Als ik in oktober een appel van de boom pluk omdat hij rijp is, een mooie kleur heeft en heerlijk suikerig smaakt, dan is er waarschijnlijk niet veel betere voeding die ik op dat moment voor mijn lichaam kan krijgen. Als ik er dan ook nog met volle teugen van geniet, hem rustig opeet en hem goed kauw, is dat de beste harmonie met de natuur die ik heb kunnen vinden.
Als ik dezelfde appel, in plaats van hem rustig op te eten, in een blender stop om er een smoothie van te maken (we hebben het hier over een bewerkt product), die ik dan in een paar seconden opdrink, zal het effect van de appel, naar mijn ervaringen, veel minder zijn. Als ik dit bijvoorbeeld in mei doe met een appel uit de supermarkt, op een moment dat er eigenlijk geen appels aan de bomen hangen en zeker geen rijpe appels die vragen om gegeten te worden, dan is het effect totaal anders. Eet lokaal, seizoensgebonden en zo min mogelijk bewerkt voedsel (let op: brood, pasta en andere graanproducten zijn ook bewerkt voedsel).
3. In punt 2 hamer ik, op het vermijden dat het product ver van de werkelijke natuur afstaat, nu kan ik het ook zien als, hoe meer chemie erbij betrokken is, hoe minder goed ik er op functioneer. Zo zijn er groenten en fruit, die groeien op een moment dat ze normaal niet zouden groeien, in een voor de koper zeer aantrekkelijke vorm nu totaal niet natuurlijk … en wat men GMO’s (genetisch gemanipuleerde organisme) noemt.
Kortom het product is gemaakt om goed te verkopen, niet om mij er goed op te laten functioneren. Naast GMO’s worden dan enorme hoeveelheden bestrijdingsmiddelen (producten om ervoor te zorgen dat planten of vruchten niet worden bedreigd of aangetast) gebruikt om de opbrengst nog hoger te maken. Al deze manipulaties en producten zijn onnatuurlijk, mijn lichaam haat ze, en begint er onmiddellijk tegen te vechten als ze mijn lichaam binnenkomen, in de volksmond beter bekend als ontstekingen. Alle ontstekingen in mijn lichaam zijn stoffen die binnenkomen, die mijn lichaam niet wil en wil verjagen. Eigenlijk een perfecte reactie van mijn lichaam om me schoon te houden. Ik probeer dit werk voor mijn lichaam heel beperkt te houden. Daarom kweek ik veel groenten en fruit zelf uit biologische zaden, of koop ik minimaal lokale biologische groenten en fruit van boeren die ik ken.
4. Ik vermijd alles wat van dieren afkomstig is. Ik kan vlees, melk … natuurlijk eten en er op overleven, nu wil dat niet zeggen dat het goed voor me is.
De natuur heeft voorzien dat er vele overlevingsstrategieën mogelijk zijn, nu heb ik uit ervaring ondervonden dat het dus niet het voedsel is waarop ik het langst leef en vooral gezond blijf. Het is voor mijn lichaam extreem moeilijk om alles van dierlijke oorsprong om te zetten in energie, en er gaat veel energie en ontsteking zitten in dit omzettingsproces. De dag dat ik dierlijke producten uit mijn voeding schrapte, ging mijn energie meteen enorm omhoog, omdat mijn lichaam niet zoveel energie hoefde te gebruiken om te verteren. En laten we eerlijk zijn, als er een koe in de wei staat, komt het dan bij je op om die met je handen te gaan doden om je vlees te krijgen? Denken we echt dat de koe melk geeft zodat de mens ervan kan drinken? In deze moderne tijden zouden we beter moeten weten dan dierlijke producten te consumeren.
5. In deze bijna 10 jaar heb ik ontdekt dat het leven mij geeft waar ik om vraag en nooit het tegenovergestelde. Als ik altijd beweeg, veel sport, dynamisch ben, dan past mijn lichaam zich daar in allerlei vormen op aan en vraagt om andere voeding om dit te ondersteunen. Als ik daarentegen liever niets doe en lui in mijn stoel zit, dan past mijn lichaam zich daar ook op aan en zorgt ervoor dat ik dit in de beste conditie kan doen.
Als ik vervolgens direct vanuit mijn stoel hard wil gaan sporten, of juist na het sporten lui stil wil gaan zitten, heeft mijn lichaam het daar moeilijk mee. Als ik die overgangen geleidelijk maak, dan past mijn lichaam zich daar perfect aan aan. Zo is het ook met het voedsel dat het vraagt. Merk op dat we in het algemeen niet weten hoe honger voelt, en dat is de reden waarom we in de westerse cultuur te veel eten. Als het lichaam geen honger heeft, moet je het niet voeden. Yep, zoals het weglaten van dierlijke producten de spijsvertering vergemakkelijkt, heeft regelmatig vasten dezelfde positieve effecten op het herstel van het lichaam. Ik doe regelmatig een periode van 2-3 dagen watervast, zodat ik mijn lichaam weer volledig in topconditie kan voelen. Ik probeer ook mijn dagelijkse voeding niet te verspreid in tijd van elkaar te eten, zodat mijn lichaam daarbuiten maximale rust krijgt. Zo eet ik bijvoorbeeld alleen ’s ochtends en ’s middags.
Deze 5 punten zijn de belangrijkste die ik ontdekte na bijna 10 jaar experimenteren en ideeën die ik uit deze lectuur haalde:
Tot mijn 15 jaar zag ik boeren vooral als mensen die mij niet hoefden op te zien als ik met vriendjes en vriendinnetjes op hun akker aan het spelen was. Daarna, tot mijn 30 jaar, zag ik boeren vooral als mensen die altijd klagen over te veel werk en die de straat erg vuil kunnen maken. Vanaf mijn 30ste begon ik boeren, gezien het feit dat ik in het boeren omgeving woon, vooral te zien als degenen die de giftige chemische bestrijdingsmiddelen in de lucht spuiten.
Ik begon me vooral zorgen te maken over de gezondheid van mijn kinderen, van mezelf, van onze huisdieren… en hoe ouder ik werd, hoe banger ik werd over hoeveel levende wezens bedreigd worden door deze giftige chemische bestrijdingsmiddelen in de lucht (inclusief de boer). Het maakte me echt kwaad toen ik een wandeling in de natuur maakte en een boer zijn giftige chemische bestrijdingsmiddelen aan het sproeien was. Ik begreep niet waarom de boeren dit niet begrepen, waarom ze zo leefden, ik besloot me ervoor te interesseren, het te onderzoeken om een antwoord te vinden alsook een manier zodat ze het niet meer zouden gebruiken.
Voor de volledige geschiedenis van onze voeding en verdere details, verwijs ik graag naar het boek “Van mammoet tot big mac” van dokter Staf Henderickx. Nu de ontdekking van de landbouw, is een zeer grote verschuiving in onze geschiedenis geweest. Voor het eerst konden we dingen kweken op een plaats die we zelf kozen en moesten we gewoon zorgen voor water, grond en zonlicht. Zowat iedereen begon voedsel te kweken en sommigen begonnen het op grotere schaal te doen, de eerste boerderijen waren geboren. Haal je fruit en groenten van de plaatselijke boer, wordt ook vandaag nog als een oplossing naar voren geschoven, en dat is het ook.
Waarom koop ik geen lokale groenten en fruit van de boer?
Omdat ik geen band meer heb met de boer, ik een omweg moet maken om bij hem te kopen (omdat ik toch naar de supermarkt moet), de groenten en het fruit er in de supermarkt veel beter uitzien en ook veel goedkoper zijn. In de supermarkt vind ik ook andere interessante dingen die de boer niet heeft en dat maakt het dubbel zo efficiënt. Tijd is immers geld in deze tijden. Waar komen die groenten en fruit in de supermarkt vandaan die zo goedkoop zijn, vaak uit een lagelonenland dat wordt uitgebuit en waarvan het de enige economie is.
Ja Steven, door daar te kopen help ik bepaalde landen. Ben je er zeker van dat het eerlijke handel is en dat het helpt, of is het meer een geval van uitbuiting zodat de prijs laag kan zijn en de winstmarges voor de supermarkten groot? In heel veel gevallen is er geen positieve bijdrage voor de oorspronkelijke boer. Waarom, omdat wij onze prijs laag willen en de supermarkt maximale winst wil. Het resultaat is dat er voor de oorspronkelijke boer gewoon niets meer overblijft. En dit gaat dus niet alleen over onze lokale boer, dit gaat over alle boeren over de hele wereld.
We zijn dus van een gezonde lokale landbouw (waar alles wat de boer produceert voor de omliggende steden is) naar een hyper concurrerende markt gegaan waar de boer op zoek is naar een gewas waarin hij nog kan overleven. Voor aardappelen, wortelen, tomaten, sla…en vele andere groente of fruit, kan hij al lang niet meer concurreren met de industriële productie. Dit geldt vooral voor schoonheid (in een volkomen onnatuurlijke omgeving is het gemakkelijker om de groente een vorm te geven die aantrekkelijk is voor de koper) en prijs (de industriële omgeving en praktijken maken het mogelijk veel winstgevender te zijn).
Dit geldt echter niet voor de vitaminen die de groenten en het fruit bevatten. Natuurlijk bevatten groenten en fruit uit een natuurlijke biologische omgeving veel meer vitaminen dan hun industrieel mooie en laaggeprijsde equivalent. Maar dat is (nog) niet waar de consument vandaag wakker van ligt. Het oog wil ook wat en hoe goedkoper hoe beter… iedereen kan en zal aan zijn gezondheid op lange termijn zien of dat de goede keuze was.
Vanuit het oogpunt van de boer, als hij boer wil blijven (de meeste mensen zijn actief in het milieu waarin ze zijn grootgebracht) moet hij op zoek naar andere inkomstenbronnen waar hij nog enigszins concurrerend kan zijn. Vooral alles rond suikerproductie en het voederen van dieren (zodat iedereen zijn stukje vlees op zijn bord kan krijgen) zijn dan vaak de enige uitweg. De winst op deze producten is zo laag dat een slechte oogst fataal kan zijn. Vaak voegen deze boeren de daad bij het woord door gebruik te maken van zaden, bestrijdingsmiddelen, enz. van chemische oorsprong. Of dit nu goed is, wat ze zouden moeten doen, gezond … is bijzaak, dit is een kwestie van overleven voor de boer, en niemand kan het hem kwalijk nemen.
Ja maar Steven, de boer kan toch weigeren om die chemische producten te gebruiken, overschakelen op biologische groenten en fruit en die lokaal verkopen? Dat kan hij zeker doen, maar daarvoor heeft hij consumenten nodig die ook die producten kopen. Zolang er geen consumenten zijn, kan de boer nog zo gezond en vitaminerijk voedsel produceren, hij zal er niet van kunnen leven. Pas als de consument zijn leven in eigen hand neemt, alles in supermarkten links laat liggen en op zoek gaat naar gezond en vitaminerijk voedsel, kunnen we een win-win situatie creëren. De boer kan doen waar hij van houdt, tegen eerlijke voorwaarden, in een gezonde omgeving en de consument krijgt waar zijn lichaam het best op functioneert.
Recente reacties